پخش زنده
امروز: -
با توجه به اینکه سوادآموزی از ارکان و پایههای مستحکم پیشرفت هر ملت و جامعهای است ، در گزارشی به بررسی و مقایسه وضعیت سطح سواد عمومی مردم ایران در قبل و بعد از انقلاب پرداختهایم.
به گزارش خبرگزاری صدا وسیما مرکز خوزستان ، یکی از مسائل بسیار فاجعهبار و سیاه در دوره رژیم پهلوی، وضعیت حوزه سوادآموزی در ایران بود چراکه در این دوره، بخش زیادی از ملت ایران بیسواد بودند.
پیام امام خمینی ره برای مبارزه عمومی با بیسوادی
سطح بیسوادی مردم ایران در دوره قبل از انقلاب اسلامی به حدی بود که امام خمینی (ره) در ۷ دی ۱۳۵۸ طی پیامی جهت «مبارزه عمومی با بیسوادی» فرمودند: «از جمله حوایج اولیه برای هر ملت که در ردیف بهداشت و مسکن بلکه مهمتر از آنهاست، آموزش برای همگان است؛ معالأسف کشور ما وارث ملتی است که از این نعمت بزرگ در رژیم سابق محروم و اکثر افراد کشور ما از نوشتن و خواندن برخوردار نیستند، چه رسد به آموزش عالی. مایه بسی خجلت است که در کشوری که مهد علم و ادب بوده و در سایه اسلام زندگی میکند که طلب علم را فریضه دانسته است، از نوشتن و خواندن محروم باشد.»
تاسف سفیر وقت انگلیس از بی سوادی مردم در دوره پهلوی
از این رو بود که عقبماندگی رژیم پهلوی در حوزه سواد، مورد اذعان سفیر وقت انگلیس هم قرار گرفت. "آنتونی پارسونز" با ابراز تاسف اعلام میکند: «سیستم آموزش عمومیِ در حال تکوین، از تقاضای روزافزون جامعه بسیار عقبمانده بود.» این عقبماندگی به ویژه در میان روستائیان و نیز زنها بیشتر خود را نشان میداد و ثابت میکرد طرحهای رژیم پهلوی در این حوزه چیزی جز شکست به ارمغان نداشته است.
کاهش بسیار زیاد آمار بیسوادان بعد از انقلاب
آمار بیسوادان در سال ۱۳۵۵ به این صورت بوده است که نزدیک به ۴۱.۱ درصد از آقایان و ۶۴.۵ درصد از بانوان ایرانی در این سال بیسواد بودهاند که این آمار بعد از انقلاب و در سال ۱۳۹۵ به این صورت بوده است که ۹ درصد از آقایان و ۱۵.۸ درصد از بانوان ایرانی بیسواد هستند که نشاندهنده کاهش بسیار زیاد آمار بیسوادان بعد از انقلاب بوده است.
در سال ۱۳۹۵ استانهای سیستان و بلوچستان، کردستان و آذربایجان غربی بیشترین آمار بیسوادی و استانهای تهران، البرز و سمنان کمترین آمار بیسوادی را داشتهاند.
میزان باسوادی جمعیت ایران از سال ۱۳۳۵ تا سال ۱۳۹۵ به این صورت بوده است که آمار باسوادی در سال ۱۳۳۵ در آقایان ۲۲.۴، در بانوان ۸ درصد و در مجموع آقایان و بانوان ۱۵.۱ درصد است. آمار باسوادی در سال ۱۳۵۵ در آقایان ۵۸.۹ درصد، در بانوان ۳۵.۵ درصد و در مجموع آقایان و بانوان ۴۷.۵ درصد بوده است. آمار باسوادی بعد از انقلاب و در سال ۱۳۹۵ در آقایان ۹۱ درصد، در بانوان ۸۴.۲ درصد و در مجموع آقایان و بانوان بیش از ۸۷.۶ درصد بوده است.
نگاه ویژه امام راحل (ره) به مسئله علمآموزی
بنا بر اعلام مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش ، درباره نهضت سوادآموزی بعد از انقلاب ، امام راحل (ره) با توجه و نگاه جامع به مسئله علمآموزی در همان سالهای ابتدایی انقلاب، سوادآموزی را در گام اول باعث ایجاد فرصت آموزش همگانی و محرومیتزدایی از قشر بیسواد جامعه و در گام دوم ایجاد فرصت برای تبدیل فرهنگ وابسته کشور به فرهنگی مستقل میدانستند.
در این گزارش درباره وضعیت سوادآموزی در کشور آمده است: تا آخرین سالهای سقوط رژیم شاهنشاهی خیل عظیمی از کودکان لازمالتعلیم از امکان ورود به مدارس محروم بودند و به همین دلیل روز به روز با توجه به روند صعودی رشد جمعیت، بر تعداد بیسوادان جامعه افزوده میشد. به طوری که طبق سرشماری سال ۱۳۵۵ خورشیدی از کل جمعیت ۲۷.۱ میلیون نفری شش سال به بالا، ۱۴.۲ میلیون نفر (۵۲.۵ درصد) بیسواد بودهاند.
بنا بر گزارش مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش ، یک سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و با توجه به اهمیت و ضرورت سوادآموزی، به فرمان امام خمینی (ره) در دیماه ۱۳۵۸ نهضت سوادآموزی تأسیس شد. در اساسنامه نهضت سوادآموزی، هدف از تشکیل این نهاد از بین بردن بیسوادی در کشور اعلام شد و در این اساسنامه که در سال ۱۳۶۳ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید، نهضت، سازمانی وابسته به وزارت آموزشوپرورش اعلام شد. در این اساسنامه قید شد که سرپرست نهضت به عنوان معاون وزیر آموزشوپرورش و رئیس سازمان انجام وظیفه کند.
پس از تاسیس نهضت سوادآموزی تا سال ۱۳۶۵ نزدیک به ۱۱ میلیون نفر به باسوادان کشور افزوده شد و نرخ باسوادی کشور از ۴۷.۵ به حدود ۶۱.۸ درصد رسید. لیکن به علل گوناگون و از جمله رشد سریع جمعیت و فقدان امکانات آموزشی برای همه خردسالان در آن سال قدر مطلق بیسوادی نه تنها کاهش نیافته بلکه حدود ۶۰۰ هزار نفر نیز افزایش داشته است.
اجرای طرح بسیج عمومی سوادآموزی در سال ۱۳۶۹
با اجرای طرح بسیج عمومی سوادآموزی در سال ۱۳۶۹ و آموزش بیش از ۴.۱ میلیون نفر بی سواد مطلق در طول یک دهه، در سال ۱۳۷۵ نرخ باسوادی در ایران به ۷۹.۵ درصد رسید (۱۸ درصد افزایش). این افزایش در سرشماری ۱۳۸۵، ۹۰ و ۱۳۹۵ به ترتیب به ۸۴.۶ درصد، ۸۴.۸ درصد و ۸۷.۶ درصد ادامه پیدا کرد و در برآورد سال ۱۴۰۰ این رقم به ۹۰.۵ درصد افزایش یافته است، اما متأسفانه هنوز جامعه ما با حدود ۷.۵ میلیون بیسواد روبرو است.