تحولات صنعت داروسازی کشور در چهار دهه
عضو هیئت مدیره شرکت سرمایهگذاری دارویی تامین اجتماعی گفت: پیش از انقلاب ۳۴ کارخانه داروسازی در کشور فعال بود که عمدتا داروی بدون نسخه را با روش تولید تحت لیسانس عرضه میکردند، اما اکنون این رقم به ۱۷۰ کارخانه داروسازی رسیده که از نظر عددی ۹۷ درصد نیاز داخل را تامین میکنند.
دکتر محسن عبداله زاده از فعالان صنعت داروسازی در مصاحبه با
خبرگزاری صدا و سیما افزود: در حوزه تولید ماده اولیه دارو نیز هم اکنون ۴۰ کارخانه در کشور وجود دارد و به این دانش فنی دست یافته ایم که از ابتدای زنجیره یعنی مواد اولیه تا محصول نهایی و ملزومات بسته بندی را میتوانیم تولید کنیم.
وی ادامه داد: قبل از انقلاب از لحاظ عددی ۳۰ درصد و از لحاظ ریالی ۱۰ درصد داروهای مورد نیاز در داخل تولید میشدد ضمن اینکه ما یک کشور واردات محور در این حوزه بودیم. همان داروهای اندکی هم که در داخل تولید میشدند عمدتا تولید تحت لیسانس توسط شرکتهای چند ملیتی بودند و یا صرفا در حد بسته بندی در داخل کشور انجام میشد و ما صاحب دانش فنی مولکولهای دارویی نبودیم.
دکتر عبداله زاده گفت: در روش تولید تحت لیسانس، قیمت تمام شده و دانش فنی در اختیار کشور مقصد نیست. در سالهای بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ما توانستیم صنعت داروسازی را از واردات محور به صادرات محور تبدیل کنیم، وقتی یک صنعت صادرات محور میشود یعنی دانش و فناوری را بدست آورده است و توانایی تولید دارد.
عضو هیئت مدیره شرکت سرمایهگذاری دارویی تامین اجتماعی افزود: نخستین مجوز راه اندازی کارخانه داروسازی در کشور، سال ۱۳۲۴ توسط وزارت بهداری وقت صادر شده و ۱۰ سال بعد از آن یعنی در سال ۱۳۳۴ نخستین داروی داخلی پروانه تولید گرفت، این بدان معناست که ۱۰ سال طول کشیده تا اولین محصول به مقیاس تجاری و تولید انبوه برسد.
وی گفت: همچنین نظام واردات و توزیع دارو نیز در کشور ما وجود نداشت بطوریکه هر یک از نهادها نظیر ارتش یا هلال احمر که در آن زمان نام دیگری داشت، مقادیری دارو به سلیقه خود وارد میکردند و از طرفی نظام توزیع دارو هم در کشور نداشتیم و بنکدارهایی در خیابان ناصر خسرو بودند که بنگاههای دارویی داشتند و در همانجا دارو عرضه میکردند، اما مشخص نبود آن داروها در چه شرایطی نگهداری و حمل شده است.
دکتر عبداله زاده ادامه داد: در کل کشور فقط ۳ شرکت پخش رسمی برای دارو وجود داشت که دارو را درب داروخانه تحویل میدادند، اما اکنون ما شبکه مویرگی توزیع دارو داریم که میتوانیم در کوتاهترین زمان به دورافتادهترین نقاط کشور دارو ارسال کنیم. ما هم اکنون یکی از قویترین نظامهای تولید دارو را در منطقه خاورمیانه داریم و در بحرانهایی نظیر کرونا، بخوبی توانستیم داروهای مورد نیاز را فورا در داخل کشور تولید کنیم.