پخش زنده
امروز: -
وبگاه واشنگتن پست در گزارشی به قلم دینو گراندونی نوشت: حس بویایی مورچهها به اندازهای قوی است که آنها میتوانند بوی سلولهای سرطانی را تشخیص دهند.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ وبگاه واشنگتن پست در گزارشی به قلم دینو گراندونی نوشت: حس بویایی مورچهها به اندازهای قوی است که آنها میتوانند بوی سلولهای سرطانی را تشخیص دهند.
مورچهها در جهانی مملو از بو زندگی میکنند. برخی از گونههای مورچه کاملاً نابینا هستند. برخی دیگر از مورچه آنقدر به بو کشیدن (برای پیدا کردن راهِ خود) متکی هستند که اگر بوی مسیر علامت گذاری شدهِ لانه را (که سایر مورچهها با فِرومون ها، علامت گذاری کرده اند) گُم کنند، آنقدر به صورت دایره وار، به راه رفتن ادامه میدهند، تا از فرط خستگی بمیرند. در واقع، مورچهها چنان حس بویایی قدرتمندی دارند که محققان اکنون در حال آموزش دادن به آنها برای تشخیص بوی سلولهای سرطانی انسان، هستند.
مطالعهای که این هفته در مجله پزشکی "رویال سوسایتی" منتشر شد، نشان دهنده حس قوی بویایی مورچه است. این مطالعه تأکید میکند چگونه روزی ممکن است از حیواناتی که حس بویایی قدرتمندی دارند -یا در مورد مورچهها، شاخکهای تیزی دارند - برای تشخیص سریع تومورها استفاده کنیم. این موضوعی مهم است، زیرا هر چه زودتر سرطان تشخیص داده شود، احتمال بهبودی بیشتر است.
باپتیست پیکرت یک محقق فوق دکترا در موسسه ماکس پلانک برای بوم شناسی شیمیایی در آلمان که رفتار حیوانات را مطالعه میکند و یکی از نویسندگان این مقاله است، گفت: "نتایج این تحقیق بسیار امیدوارکننده هاست. با این حال، مهم است بدانیم که ما فعلاً با استفاده از حس بویاییِ مورچهها به عنوان روشی روزمره و معمول برای تشخیص سرطان، فاصله داریم. "
حشرات با استفاده از زائده حسی نازک در بالای سر خود (شاخک ها)، نشانههای شیمیایی را برای انجام تقریباً همه کارها شناسایی میکنند و این شاخکها را برای یافتن غذا، شکار، تشخیص جفت و حفاظت از فرزندان خود به کار میگیرند. این ارتباط شیمیایی به مورچهها کمک میکند تا جامعه پیچیدهای از ملکهها و کارگران ایجاد کنند. آنها با استفاده از رایحه، به قدری هماهنگ عمل میکنند که دانشمندان برخی از آنها را "اَبَر ارگانیسم" مینامند.
تیم پیکرت برای مطالعه خود، تکههایی از یک تومور سرطان سینه انسانی را به موش پیوند زد و به ۳۵ مورچه آموزش داد تا ادرار جوندگان حامل تومور را با قند مرتبط کنند. مورچههای ابریشمی که در ظرف قرار گرفتند، زمان بیشتری را در نزدیکی لولههای ادرار موشهای "بیمار" در مقایسه با ادرار موشهای سالم سپری کردند.
فدریکا پیرونه دانشیار دانشگاه میلان که در تحقیقات مرتبط با این مورچهها مشارکت نداشت، اما تحقیقات مشابهی را درباره توانایی بویایی سگها انجام داده است، گفت: "این مطالعه به خوبی انجام شد و نتایج خوبی داشت. "