برگزاری کنفرانس «هم‌گرایی ادیان الهی برای رسیدن به جهانی امن» در پاکستان

به گزارش خبرگزاری صداوسیما، در ایام خسته میلاد حضرت عیسی مسیح (ع) و سال نو میلادی به همت خانه فرهنگ ایران در پیشاور با مشارکت کلیسا‌های پیشاور، کنفرانس هم گرایی ادیان الهی برای رسیدن به جهانی امن با حضور رئیس مرکز گفتگوی ادیان و فرهنگ ها، رییس خانه فرهنگ و جمعی از شخصیت‌های پاکستانی از ادیان مختلف درسالن امام خمینی (ره) خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران پیشاور برگزار شد.

 رییس مرکز گفتگوی ادیان و فرهنگ ها،  گفت: امروزه برخلاف گذشته که دین ازعوامل محوری قدرت کنارگذاشته شده بود، درروابط بین‌الملل دوباره نقش محوری و دو چندان پیدا کرده است. تجربه سده‌های اخیرنشان داده است، علم به تنهایی نمی‎تواند تمامی گره‎های جامعه بشری را باز کند و بشریت همواره نیازمند تکیه بر ارزش‌ها و قدرت معنوی و الهی است.

علی اکبر ضیایی افزود: قطعاً آنچه درحال حاضر بسیار ضروری است ایجاد تعامل و همکاری دینی بین همه سنت‎ها با هدف ادامه همزیستی بین سنت‎های دینی گوناگون و حفظ صلح و امنیت در جهان است. امنیت‏ به معناى آرامش، آسودگى، ایمنى است. در فرهنگ سیاسى، مهمترین عنصرى که براى امنیت منظور  می کنند «فقدان تهدید» است. هیچ مکتب و نظام حقوقى نمی تواند خود را نسبت ‏به مساله امنیت، فارغ و بیطرف بداند، زیرا عامل مهمى برای رشد و توسعه فرهنگى، علمى، اقتصادى و سیاسى است.

به گفته وی همگرایی، هم افزایی و همکاری میان ادیان و مذاهب از بهترین راهکار‌ها برای حفظ امنیت فیزیکی و روانی درجوامع بوده و راه حل این هم‎افزایی اجماع ادیان حول گفتمانی مشترک و همه پسند می‌باشد و گفتمانی با محوریت عدالت و صلح بسیار راه‌گشاست زیرا این دو المان دو گوهر مفقوده‎ای است که بشر همواره به دنبال آن بوده است.

 رییس خانه فرهنگ کشورمان در پیشاور  هم اضافه کرد: دلیل آمدن تمامی برگزیدگان الهی، سعادت و خوشبختی همه‌ انسان‌ها بوده و همه‌ پیامبران الهی در ادوار مختلف تاریخ درصدد ابلاغ این رسالت الهی بواسطه آموزه‌های دینی خود پیام آور راه سعادت و بهروزی برای بشریت بوده اند و به تبع آن هدف ادیان الهی، تحقق حقِ آزادی، صلح و امنیت و برپایی عدالت درجهان بوده که بایستی از این امکان در ترمیم آسیب‌ها، مشکلات و التیام جنبه‌های منفی نظیر محرومیت، قحطی، گرسنگی، افراط گری و مقابله با بلا‌های طبیعی به درستی بهره جُست.

مهران اسکندریان تصریح کرد: از آنجاییکه تمام مذاهب توحیدی معتقد به قوانین عام و خاص درجهان آفرینش بوده و در بسیاری از موارد از آن‌ها به سنت‌های الهی تعبیر شده و یکی از مهمترین آن‌ها عمل و عکس العمل و جاودانگی و ماندگاری اثر اَعمال و رفتار است که در تسری این بقا برای هویت، ذات و روح پدیده ها، این باور به صورت اعتقاد به معاد، حیات پس از مرگ و رستاخیز تجلی یافته است.