رساندن ترکیبات دارویی به بافت هدف توسط ویزکول های تولید شده از جلبک

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، نانوذرات یک ابزار محبوب برای درمان است، اما نانوذرات مبتنی بر ترکیبات زیستی و نانوذرات لیپیدِ مصنوعی، اغلب در رسیدن به مغز، ریه‌ها، شبکیه و سایر بافت‌ها مشکل دارند. آن‌ها همچنین با خطرات ذاتی همراه هستند. این موارد شامل پایداری کم، خروج زود هنگام از بدن یا تخریب است.

برای غلبه بر چالش‌هایی که نانوذرات معمولی دارند، ای‌جی‌اس تراپیوتیکس وزیکول‌های خارج سلولی میکروجلبکی (MEV) ایجاد می‌کند. طبق گفته مسئولان ای‌جی‌اس تراپیوتیک، MEVS راهی برای غلبه بر برخی از موانع طبیعی کلیدی بدن ارائه می‌دهد. علاوه بر این، این شرکت ادعا می‌کند که MEV‌ها وسایل انتقال و تحویل یکنواخت و آسان برای تولید RNA، DNA، پروتئین‌ها و مولکول‌های کوچک هستند.

ای‌جی‌اس تراپیوتیکس در حال نهایی کردن فرآیند تولید انبوه این نانوذرات است. از این نانوذرات احتمالاً برای تولید واکسن و ترکیبات تنظیم‌کننده سیستم ایمنی استفاده شود که می‌توانند به روده، طحال، چشم و سیستم تنفسی برسند.

نتایح اولیه نشان می‌دهد که MEV‌ها می‌توانند از معده عبور کنند. مانوئل وگا، بنیان‌گذار و مدیرعامل ای‌جی‌اس تراپیوتیکس می‌گوید: «وقتی آن‌ها را مصرف می‌کنید، از معده عبور می‌کنند، به روده می‌رسند و سپس جذب بدن می‌شوند. این مسیر در مورد اکثر نانوذرات در حال توسعه قابل طی شدن نیست.»

برخلاف دارو‌های خوراکی که از روده وارد جریان خون می‌شوند، این نانوذرات مستقیماً به “قلب سیستم ایمنی بدن” می‌روند. آن‌ها وارد بافت لنفاوی مرتبط با روده می‌شوند و سپس به طحال می‌روند. بنابراین، MEV می‌تواند یک مسیر تحویل جدید باز کند. با پیگیری این مسیر به بافت‌های سخت و بدون دسترسی، واکسن‌ها و سیستم ایمنی بدن خود را در موقعیت بهتری برای مبارزه با سرطان و سایر بیماری‌ها به طور مؤثر قرار می‌دهند.

وگا می‌گوید: «MEV‌ها به‌طور طبیعی توسط میکرو‌جلبک‌های تک‌سلولی تولید می‌شوند، بنابراین آن‌ها طبیعی هستند مصنوعی و سنتزی نیستند. با کشت میکرو جلبک‌ها، می‌توانیم از طریق روش‌های ساده تولید مقادیر زیادی وزیکول تولید کنیم. این روش‌ها مقیاس‌پذیر هستند و راهی آسان برای انطباق GMP ارائه می‌دهند.»