پخش زنده
امروز: -
رئیس سازمان راهداری و حمل و نقل جادهای کشور از باز بودن همه راههای کشور در پی بارشهای اخیر خبر داد و گفت: با تلاش بیش از ۱۲ هزار راهدار در سراسر کشور، هیچ جاده بستهای نداریم.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، آقای داریوش امانی که دوشنبه شب مهمان برنامه صف اول شبکه خبر سیما بود گفت: با توجه به شرایط جوی زمستانی حاکم برکشور گفت: راهداران با حضور در طول تمام جادههای ۲۵ استان کشور موفق به باز نگهداشتن تمام معابر اصلی و شریانی کشور شدند و هم اکنون هیچ راهی در کشور بسته نیست.
معاون وزیر راه و شهرسازی همچنین گفت: بیش از ۹۰ درصد از بار و مسافر و ترانزیت کشور؛ راههای اصلی و شریانی است، بحمدلله با بارشهای بسیار خوبی که صورت گرفت همکارانمان هم قسم هم شدند که نگذارند هیچ راه اصلی و شریانی کشور بسته بماند و تنها راهی که بسته است جاده قدیم پلدختر به خرم آباد است که به علت سیل سال ۹۸ آسیب دیده بود و الآن هم شرایط آن جاده خوب نیست که از اتوبان تردد میکنند و جاده بستهای در کشور نداریم.
متن کامل این برنامه به این شرح است:
آقای امانی درباره بازگشت جاده پلدختر خرم آباد به حالت قدیم گفت:به علت طولانی بودن عملیات عمرانی بحثهای بازسازی آن جاده باید در شرایط ایمن انجام شود و الآن هم فکر میکنم ظرف یکی دو هفته آینده اگر بارش سختی نداشته باشیم دوباره آن جاده بازگشایی شود.
آقای امانی درباره وضع راههای روستایی گفت: در بحث راهداری زمستانی؛ اولین اولویت راههای شریانی و اصلی کشور و اولویت دوم؛ بحث راههای روستایی است که الحمدلله با اقدامات خوبی که همکاران انجام دادنددرحال حاضر بیشتر راههای روستایی به جز راههای صعب العبور و عشایری باز است. معمولاً این راهها درزمستانهای سنوات گذشته دو تا سه ماه بسته بود، اما از پارسال با اقدامات خوبی که انجام دادیم در بازسازی و نوسازی ناوگان راهداری، این عدد تقریباً به ۱۵ روز رسید.
آقای امانی گفت: تقریباً ۲۳۱ هزار کیلومتر راه اصلی، شریانی، فرعی و روستایی داریم که از این عدد نزدیک ۳۴ هزارکیلومتر راههای شریانی و اصلی کشور است و مابقی راههای فرعی و روستایی کشور است.
معاون وزیر راه و شهرسازی گفت درحال حاضر در استان لرستان دو تا سه مسیر روستایی مان بسته بود که تا آخر امروز احتمالاً بازگشایی شده، اما تلاش همکاران ما این است که حتماً در اولین فرصت هیچ راهی بسته نماند.
آقای امانی درباره نوسازی ناوگان راهداری نیز گفت: وضعیت ناوگان راهداری کشور با توجه به میانگین بالای ۲۵ سال فرسوده است و با توجه به کمبود اعتبارات، ما سالانه سعی کردیم به ندرت ماشین آلات جدیدی خرید و بیشتر بازسازی کنیم ماشین آلاتمان را و اعتباراتمان را صرفاً صرف بازسازی ماشین آلات کردیم. الآن من آماری که خدمت شما بگویم؛ ۹ هزار و ۶۰۰ دستگاه ماشین آلات راهداری درگیر راهداری زمستانی هستند، ۱۲ هزار نفر کارکنان و هزار و ۱۵۰ راهدارخانه، امسال با اقدامات خوبی که انجام شد ما تقریباً الآن هر ۲۵ کیلومتر یک نمک پاش داریم؛ ماشین که سرویس دهی میکند. تعداد پایگاههای شن و ماسه را تقریباً افزایش دادیم. نزدیک ۵۰ پایگاه امسال افزایش پیدا کرد و تمام توان سازمان راهداری الآن بسیج شدند برای این ایام که بتوانیم اقدام کنیم. اما یک اقدام بسیار بزرگی که دولت سیزدهم انجام داد و دیروز در هیئت دولت مصوب شد که ما دوهزار و ۶۰۰ دستگاه ماشین آلات راهداری را بر اساس تکلیف قانون بودجه امسال که بود بتوانیم خریداری کنیم از خارج از کشور که مقدماتش را داریم انجام میدهیم و قرار است هزار و ۴۰۰ دستگاه هم از تولیدات داخل کشور را اقدام کنیم که اولین قراردادش را در سال گذشته با یکی از کارخانجات داخلی بستیم، ادامه اش را هم ان شاء الله انجام میدهیم. امیدوار هستیم با این دو تا سه اقدامی که انجام میدهیم بتوانیم نزدیک به ۳۰ یا ۴۰ درصد ماشین آلات راهداری را نوسازی کنیم و دیگر فرسودهها را بگذاریم کنار.
سوال: میانگین جهانی چه میگوید؟ مثلاً برای این میزان راهی که در کشور احداث کردیم که در خودش و در مدت زمانی که ساخته شده ظرف مدت پس از انقلاب میتواند یک افتخار تلقی شود و رکوردی که بالأخره به جا مانده، ولی میانگینی وجود دارد که ما به ازای هر یک کیلومتر چه مقدار راهدار باید داشته باشیم؟ چه مقدار ماشین آلات باید داشته باشیم، آیا ما الآن مطابق میانگینها حرکت میکنیم یا این که نه دچار کمبود هستیم؟
آقای امانی: نه، حتماً دچار کمبود هستیم. اولاً که در بیشتر کشورها کارهای تصدی گری را واگذار میکنند بخش خصوصی و نگهداری راهها را بیشتر بخش خصوصی انجام میدهد، البته کار راهداری؛ کار حاکمیتی است، از جهت این که ما باید خود حاکمیت هم مجهز شود پایگاههایی را داشته باشد در سطح کشور که اینها آخرین ماشین آلات روز را داشته باشند که اگر جایی بارش سنگینی اتفاق افتاد یا مشکلاتی ایجاد شد خود حاکمیت هم بتواند کمک کند. پس ابتدائاً باید به بخش خصوصی اقدام شود، با توجه به کمبود اعتباراتی که ما داریم بیشتر کارها را به صورت امانی در سازمان راهداری انجام میشود و امیدوار هستیم با تقویت اعتبارات سازمانی بتوانیم حداقل راههای شریانی کشور را به صورت بخش خصوصی واگذار کنیم نگهداشتش را و خودمان هم به صورت حاکمیت نظارت داشته باشیم.
سوال: این میزان برداشتی که مجوز اخذ شد از رهبر معظم انقلاب برای هزینه در حوزه حمل و نقل، اعتباری که از صندوق توسعه ملی اخذ شد آیا به سازمان راهداری هم تعلق پیدا میکند؟
آقای امانی: امیدواریم که این اتفاق بیافتد، اما بیشترین بحث؛ روی بحث ریل است، بیشتر بحث حمل و نقل ریلی است.
سوال: در این مورد بحث زیاد است و این که چرا ما ماشین آلات مان ظرف این سالیان بازسازی نشده؟ چرا کمبود اعتبار بوده؟ آیا کم توجهی ناشی از اهمال بوده یا ناشی از معذوراتی که وجود دارد معمولاً اینها مباحثی است که باید به صورت جزئی به آن پرداخت. وقت ما کم است. مایلم حضرت عالی حداقل یکی دو دقیقهای در این مورد هم توضیح بفرمایید، من بتوانم مباحث دیگر را که بحث ایمنی جاده هاست با شما مطرح کنم.
آقای امانی: حتماً گذشتگان هم تلاش شان این بوده که اقدامات خوبی را رقم بزنند و بالاترین مشکل در حوزه وزارت راه و شهرسازی در بحث زیرساخت ها؛ کمبود اعتبارات است. من اگر بخواهم شاخص جهانی را عرض کنم هر کیلومتر راه؛ قیمت روزش ۴ تا ۶ درصد در سال باید برای نگهداشت راه بگذارید کنار، برای استهلاک راه. این عدد با توجه به قیمت روز راههای ما که عرض کردم ۲۳۱ هزار کیلومتر است، این عدد اعتباری که باید در سال ما داشته باشیم تقریباً چیزی نزدیک به ۱۶۰ تا ۱۷۰ هزار میلیارد تومان است. ما میدانیم با توجه به بودجه عمرانی دولت و بحثهای کمبود و تحریم ها، این بودجه محقق نمیشود، برای همین ما تمام تلاش مان این است که با کمبودها به هر حال بتوانیم این جادهها که سرمایه ملی است و ما باید به بعد از خودمان اینها را به درستی تحویل دهیم و اینها را به درستی نگهداری کنیم و جاده هم تقریباً یک حالتی دارد مثل جسم انسان است. درست است جسم مادی است، اما دقیقاً مثل یک موجود زنده عمل میکند. اگر ما سالی که یک مقدار جاده خرابی پیدا میکند، ترک میخورد، همان موقع اعتبار داشته باشیم این را با یک سری اقدامات پیشگیرانه انجام دهیم این هم هزینه مان کمتر است هم این جاده حداقل چهار تا پنج سال دیگر به ما سرویس میدهد، اما اگر این اتفاق نیفتد، کوچکترین مشکلی که پیش میآید یک بارندگی، یک یخ زدگی ایجاد شود آن جاده تخریبش چند برابر میشود و نگهداشتش برای سال بعد با یک اعتبار بسیار بالاتری باید این اقدام انجام شود، برای همین ما الآن هدفمان در سازمان راهداری این است که مخصوصاً در بحث راهگذرهای ترانزیتی کشور؛ شمال به جنوب، غرب به شرق و راههای اصلی و شریانی؛ بیشترین اقدامات را انجام دهیم که جلوگیری کنیم از بحث خرابیها و مشکلاتی که هست.
مجری: یکی از موضوعاتی که در بحث حمل و نقل جادهای بسیار حائز اهمیت است، موضوع ایمنی است؛ هم ایمنی ناوگان و هم ایمنی جاده ها، گزارشی در این مورد همکارانم آماده کردند.
سوال: گزارش گویا بود و نکاتی که سردار هادیان فر گفتند دیگر کاملاً روشن است. موضوع کاهش تلفات جادهای که سال هاست موردتوجه و مطالبه جدی رهبر معظم انقلاب بوده، مردم نسبت به این موضوع دغدغه دارند، بحث کاهش نقاط حادثه خیز جاده ها؛ یک مبحث قدیمی است و دیگر تبدیل شده به یک پدیدهای که به نظر میآید ما جدی به آن توجه نمیکنیم وگرنه نباید با این عدد و ارقامی که مطرح میشود مواجه شویم. مشکل از کجاست؟ ما نمیدانیم نقاط حادثه خیز کجاست که به قول آقای هادیانفر اصلاً شوخی است، اگر میدانیم چرا اقدام نمیشود؟ موضوع از چه قرار است؟
آقای امانی: فکر میکنم صحبت سردار هادیان فر که پخش شد گویا بود، ما کمیته مشترک داریم با پلیس، اولاً هر نقطهای که میخواهد پرحادثه یا حادثه خیز باشد یک شاخصهایی دارد که تصادف شب اش چند تا بوده در یک مدت زمان محدود یا تصادف روزش چند تلفات داشته، اینها بر اساس شاخصها کارشناسها بررسی میکنند و آن نقطه میشود نقطه پرحادثه. اینها شناسایی شده.
سوال: الآن چند تاست؟
آقای امانی: دو هزار و ۵۰۰ تا الآن...
سوال: آمار شما با آمار پلیس برابر است؟
آقای امانی: بله، برابر است.
سوال: بعضی وقتها یک تناقض آماری وجود دارد، آن شاید...
آقای امانی: توضیح میدهم، ما شناسایی نقاط که انجام شد، هزار و ۵۰۰ تای آن اولویت یکِ یک پلیس بود؛ با ما؛ که ما این هزار و ۵۰۰ تا را شروع کردیم. این صحبتی هم که مال آقای رئیس جمهور بود پخش شد مربوط به قبل از نوروز ۱۴۰۱ بود که شورای عالی ایمنی در حضور ایشان تشکیل شد، ما آن موقع تقریباً ۵۰۰ نقطه را برطرف کرده بودیم، هزار نقطه دیگر داشتیم که از اولویت یک انجام دهیم. عددی که ما برآوردمان بود آن موقع، هر نقطهای میانگین پنج میلیارد تومان اعتبار میخواست که همان جا مصوب شد که پنج هزار میلیارد تومان در اختیار وزارت راه، سازمان راهداری قرار بگیرد. آقای رئیس جمهور از ما پرسید شما چه تعهدی میدهید؟ ما عرض کردیم ظرف یک سال تا یک سال و نیم تلاش مان این است که این نقاط را برطرف کنیم. از آن موقع ما مکاتبات زیادی را انجام دادیم، مقام عالی وزارت مرحوم مهندس قاسمی مکاتبه کردند، خود ما پیگیری کردیم، اعتباری داده نشد برای این نقاط، علیرغم دستور رئیس جمهور. ما تمام تلاش مان این بود که از اعتبارات سازمانی خودمان بگذاریم که تقریباً الآن نزدیک ۶۰۰ نقطه را برای امسال تا پایان سال انجام میدهیم و تمام این نقاط هم اقدامات اولیه در خصوص آشکارسازی، نصب علائم، جایی که نیاز به روشنایی داشته مقطعی انجام دادیم یعنی اقدامات اولیه روی این نقاط انجام شده و به صورت هشداری به رانندگان عزیز اخطار داده میشود که دارند به یک نقطه پرحادثه مسأله ساز میرسند، اما اگر بخواهیم به صورت اساسی اقدام کنیم حتماً نیاز به یک اعتبار ویژهای دارد که باید در اختیار ما قرار داده شود که ما ان شاء الله بتوانیم برطرف کنیم.
سوال: پس ما این طور میتوانیم جمع بندی کنیم که از مجموع ۲۵۰۰ نقطه حادثه خیزی که شناسایی شده که ۱۵۰۰ تا از آنها مورد تأکید، توجه و اولویت پلیس محترم بوده، شما ۵۰۰ تا را رفع مشکل کردید، هزار تا همچنان باقی مانده؟
آقای امانی: ۶۰۰ تا هم در حال انجام داریم که اینها را هم تا پایان سال انجام میدهیم. تقریباً ۴۰۰ تا از ۱۵۰۰ تا باقی میماند و هزار تا هم از آن ۲۵۰۰ تا، هزار و ۴۰۰ تای دیگر داریم.
سوال: البته نمیخواهیم بگوییم که همه حوادثی که اتفاق میافتد در حوزهای که ما تلفات داریم در حمل و نقل جادهای صرفاً از نقاط حادثه خیز است، حتماًَ قصور رانندهها هست، دلایلی که به خودروسازیها بر میگردد مورد توجه است، ولی در این حوزه نقش حاکمیت نقش بسزایی است که باید به آن توجه شود. پس موضوع اصلی؛ بحث کمبود اعتبار است. آقای رئیس جمهور هم که دستور دادند، حالا ان شاء الله ببینید دوستان در سازمان برنامه و بودجه...
آقای امانی: ان شاء الله اتفاق خوبی بیفتد.
سوال: در خصوص آشکارسازی ها؛ همه این ۲۵۰۰ تا الآن آشکارسازی، ۱۵۰۰ تا که باقی مانده...
آقای امانی: بله، دقیقاً، هم ۱۵۰۰ تا و هم هزار تای بعدی تمام اینها اقدامات اولیه در خصوص آشکارسازی عرض کردم، نصب علائم شاید یک جایی نیاز بود چراغهای هشداری هم نصب شود. این اقدامات اولیه انجام شده، اما نیاز دارد که به صورت اساسی که کامل برطرف شود همان عرضی که کردم کمبود اعتبار است.
سوال: اما یکی دیگر از موضوعات اصلی که مربوط به این حوزه ایمنی میشود؛ بحث نوسازی ناوگان است؛ نوسازی ناوگان صرفاً در بحث حوادث مؤثر نیست بلکه در موضوع مهم کاهش آلایندگیها هم میتواند مؤثر واقع شود با این شرایطی که هوای کشور دارد بالأخره این رفت و آمدهای این ماشین آلات سنگین باربری و مسافربری، هر چقدر نوسازی شود حداقل از این حیث هم ما میتوانیم بگوییم میتوانیم شاهد هوای بهتری باشیم. الآن ما چه تعداد ناوگان باری در کشور داریم اگر متمرکز شویم روی ناوگان باری و میانگین سنی این ناوگان چقدر است؟
آقای امانی: ما نزدیک ۳۸۱ هزار ناوگان باری داریم که الآن میانگین سنی ناوگان باری ما تقریباً ۱۹ سال است که باید نوسازی شود.
سوال: خیلی بالا نیست؟
آقای امانی: چرا، به هر حال سن ناوگان ما فرسوده است. سال گذشته یک تفاهمنامه ۱۶۷ هزار دستگاهی را با وزارت صمت، نفت و راه و شهرسازی پیگیری کردیم، این تفاهمنامه رفت در دولت و در سازمان برنامه و بحثهای کارشناسی، ما همچنان دنبال این هستیم که این تفاهمنامه هر چه سریعتر اجرایی شود. اگر این اتفاق بیفتد تقریباً بحث نوسازی ناوگان ما در همه بخش ها؛ چه مسافری، چه باری اتفاق بسیار خوبی میافتد.
سوال: برنامه مدونی دارید برای این که کاهش دهید میانگین سنی این ناوگان را.
آقای امانی: بله، حتماً ما باید این اقدام را انجام دهیم.
سوال: این برنامه چند ساله است؟
آقای امانی: این برنامهای که عرض کردم ۱۶۷ هزار دستگاه تقریباً پنج ساله است که باید اتفاق بیفتد و باید کلاً این تفاهمنامه از تولیدات داخل کشور است که باید با کارخانجات مختلف اقدام شود. یک بخش اش بحثهای دستگاههای مرتبط است مثل صمت، نفت که از محل صرفه جویی سوخت باید یک سری کمکها را انجام دهند. یک سری بحث ها؛ بحثهای اعتباری خود ماست که از وجوه اداره شده بتوانیم اقدام انجام دهیم. دنبال این هستیم؛ اگر این اتفاق بیفتد، کل ناوگان ما ظرف پنج سال الحمدلله وضعیت مطلوبی را پیدا میکند.
سوال: به چه میانگینی میرسد؟
آقای امانی: تقریباً ما باید در بحث باری زیر ۵ سال برسیم، در بحث اتوبوسی مان که تقریباً الآن استاندارد را داریم، اما اگر توجه نکنیم آن هم داریم به مرز فرسودگی میرسیم.
سوال: استاندارد چقدر است الآن؟
آقای امانی: الآن تقریباً سن ناوگان بین ۱۰ تا ۱۲ استاندارد است در مسافری که ما الآن یک مقدار رد کردیم یعنی الآن بین ۱۲ و نیم تا ۱۳ سال است میانگین آن.
سوال: یعنی الآن اگر نرویم سراغش، آن هم فرسوده میشود.
آقای امانی: اگر نرویم، آن هم فرسوده میشود. در وضعیت مینی بوسی؛ وضعیت مان بدتر است؛ آن جا میانگین سن مینی بوسهای ما بالای ۲۵ سال است و وضعیت مان اصلاً خوب نیست. در وضعیت سواری هم میانگین سن ناوگان مان هفت سال است، اما باید به آن هم توجه کنیم یعنی ما به هر حال باید هر سال برنامه نوسازی ناوگان را داشته باشیم، یک تعداد خارج شود، یک تعداد وارد شود که بتوانیم سن ناوگان مان را به صورت استاندارد در آوریم.
سوال: چرا خیلی این اقدام به نوسازی به چشم نمیآید؟ به نظر میآید کار خیلی کُند پیش میرود، مشکل و مانع کجاست؟ راهکار عملی چیست؟
آقای امانی: به هر حال بحث تورم؛ بحث اقتصادی است. شما حساب کنید الآن یک اتوبوس نو که فرض کنیم یک کارخانجات داخلی خودمان این اتوبوس را امروز اتوبوس روز باشد بخواهد تحویل دهد عددش حداقل کف آن ۱۲ میلیارد تومان است. این به هر حال چقدر باید ما یارانه و وام به بخش خصوصی دهیم و ارزان قیمت دهیم که صرفه اقتصادی داشته باشد بیاید فعالیت مسافری را انجام دهد، با توجه به این که ما ظرفیت اشغال صندلی مان در سال چیزی حول و حوش ۱۲ تا ۱۳ صندلی است. در ایام خاص فقط میبینیم که یک مقدار با کمبود مواجه میشویم، اما در طول سال معمولاً اتوبوسها با ظرفیت خالی تردد میکنند.
سوال: میانگینش چقدر است؟ چقدر سفر انجام میشود در سال؟ آمار مشخصی دارید؟
آقای امانی: سال گذشته ۱۰۳ میلیون جا به جایی مسافر داشتیم، الآن که خدمت شما هستیم نزدیک ۸۴ میلیون و ۵۰۰ جا به جایی مسافر ما بوده که پیش بینی میکنیم امسال ان شاء الله تا پایان سال تقریباً ۱۰ درصد افزایش جا به جایی مسافر داشته باشیم.
سوال: این نسبت به سال قبل افزایش داشته؟ چند درصد؟
آقای امانی: بله، عرض کردم تا پایان سال پیش ۱۰ درصد نسبت به سال پیش.
سوال: چه میزان نوسازی در حوزه ناوگان چه مسافری، چه باری نسبت به سال قبل اتفاق افتاده؟
آقای امانی: در باری یک ظرفیت قانونی ایجاد شد، بند ۳ ماده ۳۰ احکام دائمی که بخش خصوصی از خارج از کشور ناوگان زیر سه سال کارکرد میتواند هم صفر و نو باشد، هم میتواند زیر سه سال باشد. این ظرفیت بسیار ظرفیت خوبی بود که نزدیک به ۲۶ هزار و ۳۰۰ دستگاه تا الآن ثبت سفارش شده، تقریباً نزدیک ۱۶ تا ۱۷ هزار از اینها رفته داخل گمرک، ۱۰ هزار تای آن از گمرک ترخیص شده، حدود چهار هزار و ۹۰۰ دستگاهش شماره گذاری شده و آمده در چرخه حمل و نقل، مابقی اش هم همچنان باقی مانده، دلیلش این است که به هر حال قانون پیش بینی کرده که به ازای هر یک کامیون وارداتی معادل همان با سه تن کمتر باید حتماً اسقاط صورت بگیرد. با توجه به این که اوایل اسقاط قیمتش مناسب بود، کامیونهای فرسوده، اما به مرور این قیمت با توجه به تورمی که در جامعه هم هست، قیمت نجومی پیدا کرد و این یک مقدار کار را سخت کرد برای کسانی که در این زمینه سرمایه گذاری کردند. دنبال هستیم این موضوع رفت به مجلس و تقریباً دو هفته پیش بود فکر میکنم بعد از چند باری که صحن آمد وکمیسیون رفت بالأخره مصوب شد که به ازای هر ناوگان وارداتی پنج درصد قیمت کامیون را برای اسقاط در نظر بگیرند و این پول واریز شود به صندوق دولت و بحث اسقاط را...
سوال: کارگشا بود؟
آقای امانی: هنوز نیامده این قانون، هنوز قانون رفته برای تصویب نهایی شورای نگهبان، هنوز تأیید نشده، منتظر هستیم.
سوال: اگر ان شاء الله به تأیید برسد و ابلاغ شود فکر میکنید ظرف چه مدت بتوانیم شاهد یک نوسازی قابل توجهی در این حوزه باشیم؟
آقای امانی: من فکر میکنم اگر ان شاء الله این قانون ابلاغ شود حداقل در دو ماه آینده ما از ۱۳ هزار ناوگانی که الآن داخل گمرک و بیرون از گمرک است اینها اقدام شود، مابقی هم که پشت گمرک است هر چه سریعتر اقدامات قانونی شان را انجام دهند و تا پایان سال ما این ۲۶ هزار و اندی که عرض کردم اینها ان شاء الله وارد...
سوال: عدد قابل توجهی است.
آقای امانی: بله، عدد قابل توجهی است.
سوال: در حوزه مسافری چطور؟ چه مقداری نوسازی انجام شده؟
آقای امانی: در حوزه مسافری یک تکلیف بودجه دوباره قانون بودجه امسال پیش بینی کرد که ۱۰ هزار دستگاه اتوبوس از خارج از کشور اشتباه نکنم زیر پنج سال یا زیر چهار سال است که این هم باید در دولت آیین نامه اش مصوب شود، فکر میکنم در کارگروه زیربنایی است که دنبال میکنیم از این ظرفیت هم اقدام کنیم. یک سری کارخانجات هم با توجه به شرایط تحریمی و گرفتاریهایی که داشتیم الحمدلله فعال شدند در بحث ساخت اتوبوس، دنبال این هستیم که از ظرفیت کارخانجات داخلی هم استفاده کنیم بر اساس اعتباراتی که داریم و بتوانیم حداقل هزار دستگاه را با کارخانجات داخلی یک قرارداد نوسازی ببندیم.
سوال: چرا به نظر میآید کمتر در حوزه داخل توجه میشود، موضوع چیست؟ ظرفیت تولید داخل را در نظر میگیرید، مباحث پیچیدگیهای اداری دارد، موضوع از چه قرار است؟
آقای امانی: ظرفیت داخل محدود است به خاطر شرایط تحریمی که داریم کارخانجات خط تولیدشان بعضاً تعطیل شده بود که با اقداماتی که انجام شد الحمدلله فعالیتشان را از سر گرفتند. هر کدام از کارخانجات یک ظرفیت محدودی دارند، از آن طرف بحث اعتباری ماست، همان طور که عرض کردم ما باید از وجوه اداره شده نزد بانکها سپرده گذاری کنیم، بخشی از سود را ما متقبل شویم تا تسهیلات ارزان قیمت در اختیار بخش قرار بدهیم و از جهت صرفه اقتصادی برای بخش واقعاً به صرفه باشد برای نوسازی ناوگان.
سوال: تکافو میکند وجوه اداره شده شما؟
آقای امانی: نه، عرض کردم ما به هر حال دو فعالیت اصلی در سازمان راهداری داریم؛ یکی بحث راهداری است که اول صحبت اشاره کردیم روی آن. دومین موضوع ما بحث حمل و نقل جادهای که خدا را شکر ما بیش از ۹۰ درصد حمل و نقل جادهای کشور توسط بخش خصوصی سرمایه گذاری شده و این واقعاً دست مریزاد دارد به این عزیزان، چه رانندگان ما، چه شرکتهای حمل و نقل ما، چه مجتمعهای خدماتی رفاهی ما، چه مراکز معاینه فنی، عزیزانمان در ایجاد شهرکهای حمل و نقل، تمامی اینها توسط بخش خصوصی سرمایه گذاری میشود و امیدواریم بستری را فراهم کنیم که همچنان این موضوع توسط خود بخش خصوصی سرمایه گذاری شود. اگر آن ظرفیت اتوبوسی را هم من اشاره کردم باید از خارج از کشور بیاید توسط خود بخش خصوصی این اقدام انجام میشود.
سوال: نکته مهمی را فرمودید، این صنعت حمل و نقل ما سال هاست که پایه بخش خصوصی آن بسیار خوب، محکم و استوار بوده، همچنان هم فعالند، ان شاء الله توجه جدی تری شود. در تعاملی که بین نهاد دولت و بخش خصوصی میتواند صورت بگیرد، رفع نیازها اتفاق بیفتد و این ظرفیت عظیمی که در این بخش وجود دارد به معنی واقعی بخش خصوصی در حمل و نقل فعال هستند ان شاء الله بهره برداری حداکثری از آن اتفاق بیفتد. یک گزارش دیگر داریم.
سوال: یکی از گلایههایی که مردم عزیز دارند بحث تأخیر در حرکت ناوگان اتوبوسرانی کشور است. به هر حال برنامه زمان بندی که این روزها مثال معروفی داشتیم که زمان طلاست، امروز دیگر بر همگان آشکار و هویداست که زمان جزو بهترین سرمایه هاست. دلیل این تأخیرهایی که بعضی وقتها ضریب هم پیدا میکند با توجه به افزایش در طول سال میتوانیم بگوییم ضریبش هم فزاینده است، دلیلش چیست و راهکار حل و فصلش چیست؟
آقای امانی: در بحث تأخیرها اولاً من عذرخواهی میکنم از مردم عزیزمان که به هر حال با این معضل یا پدیده مواجه میشوند در پایانههای مسافر. تمام تلاش من و همکاران مان این است که آن چیزی که حق مردم است و وظیفه ماست به درستی انجام شود. یک سری از این تأخیرها؛ تأخیرهای موجهی است که حرکتی که میخواهد انجام شود یک مشکلی پیدا میکند که باعث تأخیر میشود یا همان طور که اشاره کردند بعضاً اینترنت مثلاً مشکل پیدا میکند، یک سری از تأخیرات هم هست که واقعاً تأخیرات غیرموجهی است که راننده نگه میدارد تا مسافر پر کند اتوبوسش را. عرض کردم با توجه به اشغال صندلی ۱۲ نفر معمولاً تلاش میکنند که بیشترین مسافر را داشته باشند، میآیند بیرون از پایانه ها، دور میدانها سعی میکنند مسافر را جذب کنند یا در مسیری که میروند این اتفاق میافتد. اینها هیچ کدام از لحاظ سازمان راهداری موجه نیست و برخورد میکنیم و همان طور که اشاره شد خواهشم از مردم عزیز این است که با سامانه جامع ۱۴۱ سازمان راهداری حتماً تماس بگیرند، هر شکایت و انتقادی که داشته باشند کد رهگیری ما به این عزیزان میدهیم و در اسرع وقت در کمیسیونهایی که به تخلفات شرکتهای حمل و نقل و رانندگان است برخورد میکنیم و ابلاغ هم کردیم به شرکتهای حمل و نقل و رانندگان عزیز. از همین جا هم خواهش میکنم از این عزیزان که سعی کنند حقوق مسافر را به درستی رعایت کنند و مراعات کنند.
سوال: استیفای حقوق مسافر یک بحث مهمی است خوب است میفرمایید که برخورد هم میشود و بالأخره حق مردم باید به موقع ادا شود، اما اجازه دهید منصفانه از آن طرف قصه هم نگاه کنیم، همان طور که فرمودید ۱۲ تا ۱۳ میلیارد تومان به قیمت امروز هر اتوبوسی هزینه میشود، اگر قرار است با ۱۲ نفر حرکت کند توجیه اقتصادی ندارد، شما هر مقدار برخورد کنید به نظر میآید این برخورد بازدارنده نباشد، چون بالأخره آن حوزه اقتصادی سرمایه گذار را نمیتواند پوشش دهد. اینجا فکر میکنم نهاد دولت و حاکمیت باید یک کمکی کند وقتی شرایط به این نحو میشود دوستانی که در این عرصه که فرمودید ۹۵ درصد هم بخش خصوصی هستند آنها هم دچار خسران و ضرر نشوند. از طرفی هم اصلاً از حق مردم هم نباید کوتاه آمد، این که این توجیه باشد که اتوبوسها دیرتر حرکت کنند بله پذیرفته نیست، فرمودید برخورد هم صورت میگیرد، مطالبه رسانه هم این است که بهتر و قاطعانهتر برخورد شود، ولی از آن طرف هم واقعاً حق راننده سرمایه گذار در حوزه حمل و نقل مسافری هم آن هم باید استیفاء شود. در این زمینه فکر میکنید چه کمکی میشود کرد؟
آقای امانی: ما جلسات متعددی را با صنوف مان داریم در سازمان و شورای راهبردی در سازمان راهداری با خود تشکلهای صنفی عزیزان، یک سری اقداماتی را انجام میدهیم و انجام دادیم، مثلاً در یکی از پایانهها همزمان شما وقتی مراجعه میکنید شرکتهای متفاوت برای یک خط، مسیر و مقصد همزمان صدا میکنند مثلاً شیراز؛ این اگر ما بحث بهره وری را هم داشته باشیم به غیر از نوع خودرو که مسافر باید این اختیار را داشته باشد که خودروی خودش را انتخاب کند با چه وسیلهای میخواهد برود، با چه هزینهای میخواهد برود؟ اینها صحبت شده که از اینها جلوگیری شود و اگر مثلاً اتوبوس اولی پر نشده، اتوبوس دومی این کار را نکند یا اگر مثلاً پنج تا است این حداقل بشود دو تا که از تأخیرات جلوگیری شود؛ بهره وری حمل و نقل را هم ببریم بالا و آن شرکت یا آن راننده هم صرفه اقتصادی برایش داشته باشد. یک سری اقدامات این چنینی را داریم انجام میدهیم ضمن این که این اختیار را دادیم به راننده عزیزمان که اگر مثلاً در مسیری، شهری است، مسافری هست آن جا هم بتواند این اقدام را انجام دهد. اما این زمان نباید از غیرمتعارف باشد و بخواهد تأخیر اذیت کننده باشد.
سوال: امیدواریم به نتیجه برسد و این گلایهها هر چه زودتر ان شاء برطرف شود. برویم سراغ بحث سوخت خودروهای سنگین که رانندگان این خودروها از کمبود سهمیه سوخت گلایه دارند.
آقای امانی: اولاً که خداقوت بگویم به بخش حمل و نقل کشور که عرض کردم همگی توسط بخش خصوصی سرمایه گذاری شده، شما کمتر شغلی را شاید سراغ داشته باشید که طرف هم جانش را در معرض تهدید و خطر قرار دهد و هم مالش را. ما در بخش حمل و نقل جادهای عزیزان راننده ما دقیقاً همین اتفاقها هست. اگر خدای ناکرده شبی، وقتی سُر بخورد روی جاده یا خوابش ببرد هم جانش مورد مخاطره قرار داده میشود، هم اموالش. من اولاً از اینجا از این عزیزان تقدیر و تشکر کنم که در همه موقعیتهای مختلف کشور و در همه زمانهای مختلف کشور از ابتدای انقلاب تا الآن این عزیزان همراهی کردند. شاید شرایط جنگ تحمیلی را اگر در نظر بگیرید بخش رانندگان بار ما آذوقههایی بودکه به سمت جبههها حمل میکردند. رانندگان بخش مسافر ما رزمندگان اسلام را حمل میکردند. در شرایط سیل زلزله و همه موقع، حمل کالای اساسی و قص علی هذا در گرمای بالای ۵۰ درجه بنادر، در سرمای زیر ۲۰ درجه جاهای مختلف کشور تمام تلاش شان این است که این امانتها را چه بار و چه مسافر را صحیح و سالم به مقصد برسانند که من از همین جا از همه این عزیزان تقدیر و تشکر میکنم در موضوع حمل و نقل جاده ای.
سوال: سؤالم این بود که این کمبود سوختی که الآن دوستان گلایه میکنند، نحوه تخصیص چگونه است؟
آقای امانی: این را میخواهم عرض کنم که به هر حال ما متولی حمل و نقلیم، متولی این عزیزان هستیم و وظیفه مان این است که هر گونه نقص و مشکلی این عزیزان دارند ما وظیفه مان این است که پیگیری کنیم. سوخت با وزارت نفت، شرکت پخش و پالایش فراوردههای نفتی است. جلسات زیادی را گذاشتیم. سوخت رانندگان عزیزمان بر اساس پیمایش است که بر اساس اسناد حملی که در بخش بار و اسناد صورت وضعیت مسافری در بخش مسافر. اینها اطلاعاتش را ما به وزارت نفت میدهیم، بر اساس پیمایشی که انجام میدهند این سوخت برایشان شارژ میشود. یک سری اشکالاتی پیش میآید امکان دارد یک رانندهای باری را که میبرد جایی بعد ناچار شود یک مسیر طولانی را خالی طی طریق کند و اسناد حملی نباشد، هر چند برای همان موضوع هم ما ضریبهایی را در نظر گرفتیم، اما این جدولی که ما الآن داریم و بر اساس آن عمل میشود، جدولی است که مربوط به هشت سال پیش است. هشت سال پیش ناوگان ما جوانتر بود، به هر حال هر چقدر ناوگان فرسودهتر میشود سوختش هم بیشتر خواهد شد. جلسهای را خدمت عزیزان مان در وزارت نفت داشتیم، قرار شد این جدول بازنگری شود. یک سری تدابیر ویژه هم در ستاد تنظیم بازار با محوریت معاون اول رئیس جمهور آن جا تصمیم گیری شد که برای حمل کالای اساسی سوخت مضاعفی را خدمت عزیزان راننده بدهیم و این اقدام صورت گرفت و کارتهای عزیزان در این خصوص ذخیره سازی شد.
سوال: پس اقداماتی در این زمینه انجام شده؟ ان شاء الله میتوانیم بگوییم که به زودی این گلایهها کاهش پیدا میکند که عادلانهتر شود و به نوعی نسبت به آن چیزی که بالأخره فرمودید بر اساس پیمایش. نسبت به آن پیمایش واقعی ان شاء الله این تخصیص سوخت هم اتفاق بیفتد که...
آقای امانی: حتماً همین طور است، عرض کردم آن جدول دارد بازنگری میشود و امیدوار هستیم ان شاء الله بعد از بازنگری، خیلی از این گلایهها برطرف شود.
سوال: نحوه توزیع لاستیک چطور است؟
آقای امانی: به هر حال یکی از گلایه مندی رانندگان عزیز ما همیشه همین بحث مواد اولیه شاید بگوییم شغلشان است؛ لاستیک، روغن، قطعات و با توجه به بازار که نوسان پیدا میکند، مخصوصاً بازار ارز، این کالاها هم دچار نوسان میشود. ما جلساتی را با وزارت صمت داشتیم قرارمان این است که ان شاء الله الآن یکی دو سه پایانه ما دارد به صورت مستقیم لاستیک و روغن توزیع میشود، قرار شد ان شاء الله ما این عدد را به ۱۰ پایانه اصلی شهرهای بزرگ حمل و نقلی مان برسانیم که این عرضه به صورت مستقیم در خود پایانهها انجام شود و رانندگان عزیز ما کمترین دغدغه را در این خصوص داشته باشند.
سوال: یک آمار از شما بگیرم، خیلی کوتاه خواهش میکنم اشاره بفرمایید که برویم گزارش پایانی را هم ببینیم. بحث ترانزیت کالا؛ یکی از ظرفیتهای مهم ناوگان حمل و نقل جادهای ایران است، آماری که در حوزه ریلی چند برنامه گذشته صحبت کردیم و اطلاعات لازم را به بینندگان منتقل کردیم، اما آمار حمل و نقل داخلی و بین المللی ناوگان جادهای کشور ظرف همین ۹ ماهی که از سال سپری شده، چقدر است؟
آقای امانی: ما الآن نزدیک شش میلیون و ۴۰۰ هزار تن تا الآن بحث ترانزیت مان بوده؛ داخلی. داخلی که منظور ترانزیت است، ترانزیت یعنی بار عبوری از کشور، از یک طرف بیاید از یک طرف خارج شود. سال گذشته ما تا پایان سال ۹ و دو دهم؛ ۹ میلیون تن و دو دهم بحث ترانزیت کشور بود. امسال پیش بینی مان این است که ان شاء الله این عدد را به ۱۰ یا ۱۰ و نیم میلیون تن برسانیم. با توجه به ظرفیت بسیار خوبی که ما در موقعیتی که قرار گرفتیم با ۱۵ کشور همسایه هستیم، ما الآن ۲۶ پایانه مرزی داریم که اینها به هر حال زیرساختهای بسیار خوبی است برای بحث ترانزیت ما. نشستهای مختلفی را از ابتدای دولت سیزدهم با کشورهای منطقه صورت گرفت. نشستهای دوجانبه، چندجانبه و پیش بینی مان این است که در راهگذر ترانزیتی است که میتواند از کشور ما عبور کند.
سوال: با همین میانگین سالی ۱۰ درصد افزایش؟
آقای امانی: نه، ما هدف گذاری که مقام عالی وزارت برای مجموعه کرده این است که ما ظرف امسال باید به آن عدد ۲۰ میلیون تن میرسیم. اگر بر اساس اسناد بالادستی و احکام بخواهیم ببینیم ما سالی ۱۰ درصد باید افزایش دهیم، اما تمام تلاش مان...
سوال: امسال که تا پایان سال این اتفاق رخ میدهد؟
آقای امانی: نه، بعید میدانم.
مجری: منظورتان ۱۴۰۲ است احتمالاً؟
آقای امانی: احتمالاً ما بتوانیم با اقداماتی که انجام دادیم خیلی از این نشستها برایند و نتیجه اش در سال ۱۴۰۲ اتفاق خواهد افتاد.
مجری: گزارشی درباره هوشمند سازی است ببینیم.
مجری: پاسخ و توضیح شما در مورد گزارش؟
آقای امانی: من خواهشم از حضرتعالی این است که حتماً یک وقتی را بگذارید فقط برای همین موضوع که ما بتوانیم بیاییم اینجا به صورت شفاف پاسخگوی عزیزان باشیم. اگر مجوزهای انحصار بود در سازمان راهداری که ما الآن نزدیک ۴۵۰۰ شرکت حمل و نقل بار نزدیک ۲۰۰۰ شرکت مسافر، نزدیک ۱۰۰۰ شرکت بین المللی نداشتیم، چطور میشود انحصار باشد و این تعداد شرکت داریم. یک بحث ضوابط قانونی است، بر اساس قانون تجارت، شرکت حمل و نقل مسئولیت دارد، این مسئولیت وقتی مشخص میشود باید یک ساز و کار مشخصی داشته باشد که مشخص است ما آیین نامههایی که برای تأسیس شرکت داریم و وصل هم هستیم به درگاه، اما عرض کردم ان شاء الله یک وقتی را بگذارید، توضیح میدهم.
مجری: حتماً، حتماً، بحث مهمی است قابل پیگیری برای رسانه و کل کشور حائز اهمیت است و حتماً پی میگیریم.