فرضیه‌های قبلی حاکی از آن بود که خزندگانی که شباهت زیادی به پستاندارانی مانند نهنگ ها و دلفین ها دارند، در نوادا به دلیل فرار از شکوفه جلبک های سمی به گل نشسته اند. تیم تحقیقاتی پینسون شواهدی مبنی بر این موضوع ارائه کرد که ایکتیوسورها در واقع نزدیک به ۲۳۰ میلیون سال پیش درست مانند نهنگ‌ها یا خزندگان دیگر مانند لاک‌پشت‌های امروزی برای زایمان به این منطقه مهاجرت کرده‌اند.
این تیم از دیرینه شناسان در رابطه با دلیل از بین رفتن این تعداد زیاد از آبزیان غول پیکر ماقبل تاریخی در این منطقه گفتند: ما بر اساس مطالعات جدید خود نشان می دهیم که رفتار های گروه بندی مشابه در دودمان اولیه چهارپایان دریایی که توسط ده‌ها نمونه از ایکتیوسور غول پیکر در سازند Luning در West Union Canyon، نوادا ثبت شده، تکامل یافته است.
این یافته ها بیش از یک نظریه در مورد چگونگی یافتن این فسیل های خاص را نشان می دهد. به باور محققان، یافته های جدید همچنین رفتارهایی را پیشنهاد می کند که به گونه های دیگری که قبل و بعد از ایکتیوسور تکامل یافته اند تسری داده می شود.
پیش از این جانورشناسان دریافته بودند که نهنگ های آبی گوژپشت برای زایمان ایمن به دور از مناطقی که آن ها و شکارچیانشان تردد دارند، مهاجرت می کنند. از منظر جانورشناسی، نهنگ ها پس از ایکتیوسورها تکامل یافتند، زیرا پستانداران حدود ۳۲۵ میلیون سال پیش از گروه خزندگان منشعب شدند.
در خاتمه گفتنی است پارک دولتی برلین ایکتیوسور در سال ۱۹۵۷ میلادی تأسیس شد. این پارک بزرگ ترین مجموعه فسیل های ایکتیوسور در ایالات متحده را در خود جای داده است.
شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصص Current Biology منتشر شده است.
