پیری جمعیت یکی از معضلات ترکیه

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما از آنکارا؛ تحلیل داده‌های سرشماری سازمان آمار ترکیه نشان می‌دهد پیری جمعیت همچنان بعنوان یکی از معضلات این کشور وجود دارد.
براساس تازه‌ترین برآورد‌های آماری، جمعیت کودکان گروه سنی ۰ تا ۱۴ سال در ۲ سال گذشته به صورت مداوم در حال کاهش بوده و ۲۳۶۰۰۰ نفر کاهش یافته است. این در حالی است که جمعیت ۶۵ سال به بالای ترکیه، با افزایشی در حد ۶۹۴ هزار نفر مواجه بوده است.
بالا رفتن سن ازدواج، پیر شدن جمعیت و کاهش چشمگیر جمعیت روستانشینان موارد مهمی است که می‌تواند برای مقامات ترکیه، تبدیل به دغدغه جدی شود.
تحلیل تازه‌ترین داده‌های جمعیتی ترکیه، مقامات این کشور را نگران کرده است. بالا رفتن سن ازدواج، پیر شدن جمعیت و کاهش چشمگیر جمعیت روستانشینان موارد مهمی است که می‌تواند برای مقامات ترکیه، تبدیل به دغدغه جدی شود.
در حالیکه در سال ۲۰۰۷ میلادی، ۱۸ میلیون و ۶۴۲ هزار نفر از جمعیت ۷۰ میلیون و ۵۸۶ هزار نفری ترکیه، در گروه سنی ۰ تا ۱۴ سال (۲۶.۴ درصد) قرار داشت، اما این‌میزان در پایان سال ۲۰۲۱ میلادی به ۱۸ میلیون و ۹۷۶ هزار (۲۲.۴ درصد) رسید که این مطلب بطور واضح نشان می‌دهد نرخ جمعیت کودکان در ترکیه به سرعت کاهش یافته و از ۲۶.۴ درصد به ۲۲.۴ درصد رسیده است، این نیز بدان معنی است که جمعیت کودکان ترکیه که در سال ۲۰۱۹ میلادی ۱۹ میلیون و ۲۱۲ هزار نفر بود، در سال ۲۰۲۱ به ۱۸ میلیون و ۹۷۶ هزار نفر کاهش یافته است.
از سوی دیگر بررسی آمار‌های موجود نشان دهنده کاهش تمایل زوج‌ها برای فرزند آوری است بدین‌معنی که در حالیکه تعداد متولدین سال ۲۰۰۳ میلادی یک میلیون و ۱۹۹ هزار نفر ثبت شده بود این میزان در سال ۲۰۱۴ به یک میلیون و ۳۵۱ هزار نفر و پس از آن نیز طی یک روند نزولی به یک میلیون و ۱۱۳ هزار نفر در سال ۲۰۲۰ کاهش یافته است.
پیش از این نیز، میزان فرزند آوری به ازای تعداد جمعیت زنان، به ازای هر زن در سال ۲۰۰۳ میلادی به ۲.۰۹ کاهش یافته بود، اما در سال‌های اخیر به سرعت کاهش یافته و به ۱.۷۶ در سال ۲۰۲۰ رسیده است.
کارشناسان معتقدند بر اساس معیار‌های علمی و آماری جمعیت شناسی، برای ثابت ماندن جمعیت کشور، ۲.۱ تولد به ازای هر زن لازم است در حالیکه از سال ۲۰۱۷ این نرخ در ترکیه با نزول به زیر این حد به نقطه‌ای رسیده است که پیری جمعیت نمایان شده است.
روند پیری جمعیت در ترکیه همچنان ادامه داشته و بر اساس آخرین داده ها، نسبت افراد ۶۵ سال و بالاتر به کل جمعیت از ۷.۱ درصد در سال ۲۰۲۰ به ۹.۷ درصد در سال گذشته افزایش یافته بطوریکه میانگین سنی از ۳۲ سال (۲۰۲۰) اکنون به ۳۳ سال افزایش یافته است.
کارشناسان با تاکید بر اینکه تنها رقمی نزدیک به ۷ درصد از جمعیت ترکیه روستا نشین هستند و کشاورزی ترکیه بخش قابل توجهی از منابع انسانی و جمعیت توانمند برای تولید را از دست داده معتقدند چنین چیزی نه تنها منجر به بحران غذایی در ترکیه خواهد شد، بلکه حاشیه نشینی در شهر‌های بزرگ و روی آوردن افراد به مشاغل کاذب و آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی از جمله اقتصاد غیر ثبتی را به دنبال دارد.