اسفندیار قرهباغی صدای انقلاب در تبریز درگذشت
استاد اسفندیار قرهباغی صدای انقلاب در تبریز دار فانی را وداع گفت.
پیکر این هنرمند فقید فردا جمعه و پس از اقامه نماز میت در مصلی اعظم امام خمینی تبریز به امامت نماینده محترم ولی فقیه در استان تا میدان ساعت تشییع و در قطعه هنرمندان وادی رحمت تبریز به خاک سپرده خواهد شد.
مرحوم قره باغی، متولد اول بهمن ماه سال ۱۳۲۲ شمسی در شهر تبریز است و پس از گذراندن دوره اول متوسطه در دبیرستان بدر تهران، به تبریز مراجعت کرد و از سال ۱۳۳۸ وارد هنرستان موسیقی شد.
وی در خرداد ماه سال ۱۳۴۳ شمسی فارغ التحصیل و به عنوان معلم موسیقی در مدارس کرمانشاه به استخدام وزارت فرهنگ درآمد.
وی اواخر سال ۱۳۴۷ به تهران منتقل و در گروه اُپرای تهران مشغول شد و ضمن خوانندگی در گروه کُر اُپرای تهران، پس از گذراندن تحصیلات لازم و بازگشت از ایتالیا، با عنوان سولیست باس اُپرای تهران، نقش های بسیاری را در اجراهای مختلف عهده دار شد .
وی ضمن اینکه گروه های کُر مدارس و چند گروه در دانشگاه را راه اندازی کرد و در گروه کُر فولکلوریک رادیو تلویزیون و گروه کُر ملّی به سرپرستی خانم «اِولین باغچه بان» فعالیت چشمگیری داشت.
آشنائی او با سازهای ترومپت به عنوان ساز تخصّصی و ویلن و پیانو و تدریس این سازها و کوک پیانو نیز باعث تمایز این هنرمند از سایرین شد.
استاد قره باغی در دوران پس از انقلاب، در سازمان صدا و سیما با واحد موسیقی این سازمان همکاری کرد و در زمینه سرودسازی به ویژه سرودهای دفاع مقدّس فعال شد و از جمله اساتید تاثیرگذار در عرصه موسیقی انقلاب بود.
وزیر فرهنگ در پیامی درگذشت اسفندیار قره باغی هنرمند پیشکسوت کشورمان و صاحب اثر معروف "آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو" را تسلیت گفت.
در متن پیام محمدمهدی اسماعیلی آمده است:
"انا لله وانا الیه راجعون
درگذشت نغمه خوان با اخلاص انقلاب اسلامی، زنده یاد «اسفندیار قره باغی» در ایام غمبار فاطمیه جامعه هنری کشور را سوگوار کرد.
آن استاد فرزانه در سالهای پیروزی انقلاب اسلامی و دوران دفاع مقدس، با فداکاری، هنر و استعداد خویش را به میدان آورد و با ارائه و اجرای بیش از ۸۰۰ سرود که تداعی گر حس وطن دوستی و میهنی با رنگ و بوی انقلابی هستن، هنرمندانه ارزشهای انقلاب اسلامی را به جامعه منتقل نمود.
سرود معروف «آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو» یکی از معروفترین آثار این هنرمند مردمی به شمار میآید که در روزها و ماههای پس از انقلاب زمزمه بسیاری از زنان و مردان هم روزگار ما بود.
فقدان استاد اسفندیار قره باغی اگرچه رخدادی اندوه بار است؛ اما عمر پربرکت ایشان و آثار ارزشمند و خدمات سترگ آن بزرگ مرد، گنجینهای است بی بدیل که موجب جاودانگی خاطر آن استاد فقید نزد دوستدارانش خواهد بود.
اینجانب ضمن عرض تسلیت این مصیبت، از درگاه خداوند متعال برای آن عزیز سفر کرده علوّ درجات و برای بازماندگان به ویژه خانواده محترمشان و اهالی فرهنگ و هنر و مردم شریف آذربایجان شرقی، صبر و سلامتی خواستارم. "