کولفرح، تنگه‌ای که از راز و رمز‌های گذشتگان سخن می‌گوید

به گزارش خبرگزاری صدا وسیما مرکز خوزستان، در آستانه رشته کوه‌های زاگرس با طبیعتی زیبا، کوه و دشت و درختان بلوط، شهری است که به شهر سنگ نوشته‌ها شهرت دارد.

ایذه، شهر سفیدپوش زمستانی خوزستان و نگارکند‌های سنگی و صخره‌ای ایران که پایتخت اتابکان لر بوده است و همانند سایر شهر‌های این استان دارای تاریخی کهن و ریشه دار، با سنگ نگاره‌های پر رمز و راز است.

سنگ و کوه در ایذه مانند دفتری است که گذشتگان حرف‌های رازآلود خود بر آن حک کرده اند.

کارشناس ارشد میراث فرهنگی گفت: ایذه در دوره ایلام شهری معتبر و معروف به ایالت آیاپیر بود که به واسطه همین اعتبار نگارکنده‌هایی در نقاط مختلف و روی صخره‌های طبیعی ایجاد شده است.

عاطفه رشنویی یکی از این نگارکنده‌ها را کولفرح که در ۷ کیلومتری شمال شرقی ایذه قرار دارد، عنوان کرد و افزود: کول به معنای دره و فرح به معنای شادی است.

وی سنگ‌های بزرگ و جدا از کوه، کتیبه‌ها و نقش‌ها و... حیرات برانگیز توصیف کرد و ادامه داد: در این تنگه ۶ نقش برجسته وجود دارد و به گواه کتیبه خط میخی، این محل به عنوان نیایشگاه مردمان بود، همچنین ۶ پرده حجاری و نگارکند در منطقه دیده می‌شود که هرکدام از آن‌ها قسمتی از نیایش ایلامی‌ها را تصویر کشیده است.

رشنویی می‌گوید: در نگارکند شماره یک علاوه بر کتیبه ایلامی، مراسم قربانی کردن و اجرای موسیقی قابل مشاهده است و شاید اولین تصویر چنگ در کتیبه‌های ایرانی در کولفرح محسوب می‌شود.

به گفته این مدرس دانشگاه؛ در کتیبه‌های دیگر پادشاه ایلامی در حالت نیایش سکوت و دست‌هایی که به سمت بالا برده و همه جزئیات لباس و آرایش صورت و مو قابل مشاهده است.

وی اضافه کرد: در سایر نگارکند‌های موجود در تنگه کولفرح حضور خیل عظیمی از لشکری که تخت پادشاه را همراهی می‌کنند، دیده می‌شود و می‌توان جزئیات متفاوتی از نیایش پادشاه را در این صخره‌ها دید.