به گزارش
خبرگزاری صداوسیما، به علت گرمایش جهانی، دمای هوا در حال بالا رفتن است که این امر به ذوب شدن یخچالهای طبیعی (glaciers) و پوششهای یخی قطبی منجر میشود. با این وجود و ظاهرا بطور متناقضی، پوشش برف در برخی مناطق شمال اوراسیا در چند دهه گذشته افزایش یافته است. با این حال، برف یک شکل از آب است. از آنجا که گرمایش جهانی میزان رطوبت جو زمین را افزایش میدهد، بنابراین همچنین کمیت و احتمال (بارش) باران و برف را نیز افزایش میدهد. درک اینکه این رطوبت دقیقا از کجا میآید، چگونه تولید و به جنوب منتقل شده است، برای پیشبینی بهتر تحول آب و هوایی و شرایط شدید اقلیمی لازم است.
«تومونوری ساتو» دانشمند آب و هوایی از دانشگاه «هوکایدو» در ژاپن و تیم او یک مدل جدید برای رهگیری انتقال رطوبت ابداع کردهاند که بر «مجموعه داده تحلیل مجدد ۵۵ ساله ژاپن» متکی است که در واقع تحلیلی سخت کوشانه از دادههای تاریخی آب و هوایی جهانی در مدت ۵۵ سال است.
گرمتر شدن قطب شمال به بارش برف بیشتر در شمال اوراسیا منجر میشود
این گروه از محققان از این یافتهها برای درجه بندی مدل خود در طول مسافتهای طولانیتر استفاده کردند و از این رو توانستند مکانیسم یا سازوکار انتقال رطوبت بخصوص در طول مناطق خشکی گسترده سیبری را روشن سازند. یک تکنیک استاندارد برای آنالیز انتقال رطوبت «الگوی انتقال رطوبت برچسب خورده» است. این یک تکنیک مدلسازی رایانهای است که شکلگیری رطوبتهای جوّی، جابجایی و بارش آنها بنا بر شرایط آب و هوایی محلی را ردگیری میکند. اما دقت این مدلهای رایانهای با افزایش فاصله تا اقیانوس، کاهش مییابد. این مساله بطور خاص پیشبینیهای کمّی را دشوار میسازد. از این رو این مدلها قادر نبودهاند بارش برف در شمال اوراسیا را بطور رضایت بخشی توضیح دهند.
نتایج این مطالعه نشان میدهد تبخیر آب از اقیانوس منجمد شمالی در چهار دهه گذشته افزایش یافته است، مضاف بر اینکه بزرگترین تغییرات از دریاهای «بارنتس» و «کارا» در شمال غرب سیبری تا دریاهای «چوکوچی» و «سیبری شرقی» در شمال شرقی سیبری بین ماههای اکتبر و دسامبر روی داده است. در این زمان از سال، قطب شمال هنوز گرم است و منطقهای که پوشش یخی ندارد، هنوز وسیع است.