پدران دختردار بخوانند / کلیدهای رشد شخصیت دختران

به گزارش سرویس وبگردی سازمان صدا وسیما، دخترانی که دارای پدران فعال، مهربان، بامسئولیت و حمایتگر هستند، هویت جنسی سالم کسب کرده و الگوی رفتاری مناسبی از مرد ایده‌آل خود دارند. این دختران عموما در سنین جوانی انتخاب بهتری برای آینده‌شان دارند. اما پدران چه روش‌هایی را به کار ببرند تا به چنین الگویی نزدیک شوند؟

نتایج تحقیقات روانشناختی نشان می‌دهد دخترانی که دارای پدران فعال، مهربان، با مسئولیت و حمایتگر هستند، هویت جنسی سالم کسب کرده و الگوی رفتاری مناسبی از مرد ایده آل خود دارند. این دختران عموما در سنین جوانی انتخاب بهتری برای آینده‌شان دارند. 

از قدیم الایام کلیشه‌هایی، چون «دخترا بابایی هستند و پسرا مامانی» یا «دختر‌ها دوست دارند خودشان را برای پدرانشان لوس کنند» و عباراتی از این دست باعث شد تا پدران و مادران در نوع ارتباط مناسب خود با فرزندانشان دچار اشتباهاتی شوند. درست است که تفاوت‌های اساسی در جسم و روان دختران و پسران باعث متفاوت شدن نحوه تربیت و ارتباط با آن‌ها می‌شود، اما این کلیشه‌ها نباید باعث شود که مثلا پسران مورد توجه پدرانشان قرار نگیرند و یا اینکه مادران نقشی در ارتباط صمیمانه با دخترانشان نداشته باشند.

از سوی دیگر تحقیقات روانشناسی نشان داده، دخترانی که از سوی پدرانشان توجه کافی دریافت می‌کنند، در نحوه ارتباط برقرار کردنشان با مردان دیگر در آینده، انتخاب همسر و انتخاب‌های دیگر زندگی‌شان موفق‌تر عمل می‌کنند چرا که به لحاظ شخصیتی رشد بهتری نسبت به سایرین که چنین شرایطی را نداشته‌اند، پیدا می‌کنند. حالا سوال این است که چه نکاتی را یک پدر دختردار باید رعایت کند تا شناخت بهتری از دخترش پیدا کرده و همینطور براساس آن شناخت، ارتباط بهتری با او برقرار کند. 

در جای دیگری از تحقیقات روانشناسی ثابت شده که پدر‌ها در رشد هویت جنسی سالم دخترانشان نقش موثری دارند، بنابراین خیلی مهم است که چه نوع رفتاری با دخترانشان داشته باشند و البته در کنارش نحوه رفتار پدر با همسر خود که مادر دختر باشد نیز در انتخاب‌های آتی دختران مهم است چرا که اگر پدر الگوی خوبی از یک مرد مناسب باشد و رفتار ارزنده‌ای در منزل داشته باشد، این دختر خیلی بهتر می‌تواند در آینده انتخاب همسر کند.

«مریم مظاهری»؛ روانشناس خانواده می‌گوید: «دخترانی که در خانواده‌ای رشد کردند که مادر یا پدر یا به عبارتی یکی از والدین در خانه مسلط هستند و دیگری نقش مهمی در خانه ندارد، گرفتار همین چرخه در آینده نیز خواهند شد به ویژه اگر مادر در خانه مسلط باشد و پدر در تصمیم گیری نقش نداشته باشد، قطعا این دختر در آینده با مرد آینده اش دچار مشکل می‌شود چرا که پدر خود را به عنوان یک مرد مقتدر و مهم در زندگی اش ندیده است و همین بر نوع رفتار و برخوردش با دیگران اثرگذار است، اما اگر پدر مسئولیت پذیر، دلسوز، مهربان، اما در عین حال حمایت گر باشد، این دختر تعریف خوبی از مردانگی خواهد داشت. 

در کنار این مسائل اگر پدر حالات دخترانگی فرزندش را خوب درک کند، از او تعریف کند، از زیبایی و برازندگی اش بگوید، برایش هدیه بخرد، حس ارزنده بودن را به او بدهد و مدام در ارتباط با مسائل مختلف با او صحبت کند، این دختر عزت نفس خواهد داشت و نیاز به حرکت‌های نمایشی برای نشان دادن خود در دوران نوجوانی یا جوانی پیدا نمی‌کند و مشکلات جنسیتی نیز پیدا نخواهد کرد.»

درست است که در سنین کودکی همه بچه‌ها نیاز به محبت و نوازش دارند، اما دختر بچه‌ها به خاطر شیرین کاری‌هایی که برای پدرانشان انجام می‌دهند، شاید بیشتر محبوب پدرانشان شوند بنابراین نوازش پدرانه برای همه دختران خیلی دوست داشتنی است و تا ابد در ذهنشان باقی خواهد ماند.

 

«مینا دادگستر مقدم» مشاور خانواده هم در ارتباط با نوع ارتباط فرزند با پدرش می‌گوید: «هر نوع رابطه‌ای حتی رابطه پدر فرزندی که به نظر می‌رسد از پایه خوب است، نیاز به مراقبت و دقت دارد. پدر خانواده از دوران بارداری همسرش باید به جنین در شکم احساس آرامش داده و با او ارتباط عاطفی برقرار کند. پدر اولین مرد زندگی دختر است و این ارتباط در سنین کودکی هم در قالب مرحله «اعتماد در برابر بی اعتمادی» شکل می‌گیرد. یعنی پدر اگر بتواند ارتباط خوبی با دخترش برقرار کند، این اعتماد شکل می‌گیرد وگرنه به یک بی اعتمادی تبدیل می‌شود که تا بزرگسالی فرد را دچار مشکل می‌کند.

 

نکته دیگر شکل گیری هویت جنسی دختران است که پدران شاید تصور کنند در آن نقشی ندارند و چنین چیزی ارتباط با مادر دارد، در حالی که یک دختر دوست داشتنی بودن برای پدر دقیقا همان چیزی است که باعث کسب هویت صحیح کودک می‌شود و از سنین سه سالگی صورت می‌گیرد به این معنا که این دختر خودش را دوست داشته و از جنسیت خود راضی باشد.»

هر پدری در دوران کودکی فرزندش باید با او کودکی کند، یعنی با دخترش بازی کند، حتی عروسک بازی مثلا ظرف‌ها را با هم بشویند، غذا درست کنند و در ظروف پلاستیکی با هم غذا بخورند و بعد هم آن‌ها را در سینک ظرفشویی بگذارند. همه این کار‌ها باعث شادی دختران می‌شود. برخی پدران تصور می‌کنند که با «من بالغ» باید با بچه روبه رو شوند، در حالی که نباید اینطور باشد. دنیای کودکانه کاملا رفتار کودکانه می‌طلبد، پس بهتر است با هم وقت بگذرانید و گاهی به زمین‌های بازی بروید و کودک شوید. 

 

گاه پیش می‌آید که بچه‌ها سوالات زیاد و پرت و پلایی می‌پرسند که والدین را خسته می‌کند. بهتر است در این زمینه پدران حوصله زیادی کنند و برای فرزندانشان پاسخگو باشند. حتی اگر سوال‌ها پرت و پلا است، اما می‌تواند از سوی والدین پاسخ داده شود تا بچه احساس ارزشمندی داشته باشد.

 

باز هم خیلی از مردم تصور می‌کنند در دوره بلوغ دختران، مادران آن‌ها تنها نقش اساسی دارند در حالی که پدران در شکل گیری شخصیت دختران و خودپنداره آن‌ها تعیین کننده هستند. دختران در این سنین نیاز به تأیید دارند. مظاهری در همین خصوص می‌گوید: «اگر پدران برای دخترانشان در سنین بلوغ وقت بگذارند، با آن‌ها به گردش و تفریح بروند، نیازهایشان را درک کرده و با آن‌ها گفت وگوی درست داشته باشند و از همه مهم‌تر محبتشان را دریغ نکنند، بچه‌ها در سنین بلوغ به سمت دنیای بیرون از خانه و انحرافاتی، چون ارتباط با جنس مخالف گرایش پیدا نمی‌کنند؛ بنابراین بهتر است در سنین بلوغ پدران نگویند که دخترشان بزرگ شده است، او را ببوسند، در آغوش بگیرند و به او مدام بگویند که دوستش دارند و در نهایت کاری کنند که دخترشان با آن‌ها احساس راحتی کرده و همه حرف هایش را به پدرش بزند.»

 

گاه دیده می‌شود که وقت گذرانی‌های دو نفره بین پدر و دختر می‌تواند در روابط آن‌ها اثر مثبت بسیاری بگذارد، مثلا گاه دخترتان را برای یک سینما رفتن، رستوران یا پارک از همسرتان قرض گرفته و با هم وقت بگذرانید، خاطره سازی کنید و حتی یک قدم زدن شبانه باعث می‌شود که خیلی به هم نزدیک شوید، او را نوازش کنید و به او بگویید که در زندگی شما ارزشمند است و حتی گاهی در طول روز با یک پیامک به او میزان علاقه تان را ابراز کنید و در فضای مجازی با هم در ارتباط باشید.

 

دادگستر مقدم می‌گوید: «در دوران جوانی به دلیل استقلالی که بچه‌ها پیدا می‌کنند در زمینه مالی، شغلی و تحصیلی ممکن است قدری پدران از دخترانشان دور شوند. در این زمینه نباید پدر‌ها حساس باشند و بهتر است به این فاصله احترام بگذارند، اما نقش حمایت گرانه و رفاقتی خود را برای دخترانشان حفظ کنند. او را درک کنند و از فاصله نزدیک حامی او باشند تا هر زمان که دختران نیاز داشتند، کنارشان باشند. همیشه لازم است که پدر به دخترش بگوید که حامی او است و در هر شرایطی او را ترک نمی‌کند. دیگر در این سن نیاز به «من کودک» برای ارتباط برقرار کردن نیست بلکه «من بالغ» به کمک ارتباط شما می‌آید؛ بنابراین بهتر است پدران در این سنین هم اهل شنیدن و گفتگو برای ارتباط برقرار کردن با دخترانشان باشند.

ممکن است دختر شما در این سن بخواهد شریک زندگی آینده‌اش را انتخاب کند، بنابراین نیاز دارد که در این زمینه با شما صحبت کند و او شناختی از مردان به واسطه حضور شما در زندگی اش دارد منتهی بهتر است پدران نیز معقولانه و با روش‌های صحیح در این زمینه کمک فرزندانشان باشند.»

و در نهایت زمان‌هایی که همه دختران نیاز دارند که پدرانشان در کنارشان باشند، مثل جشن فارغ التحصیلی، جشن تکلیف، فعالیت‌های مختلف داوطلبانه و جا‌هایی که به لحاظ شغلی نیاز به حضور پدرانشان برای تأیید شدن و افتخار کردن به او دارند، بهتر است پدران هیچگاه دخترانشان را در این شرایط تنها نگذاشته و در ذهنشان خاطرات خوشی باقی بگذارند.