پخش زنده
امروز: -
محققان کشور موفق به تولید باند از کیتوزان سولفاته به عنوان محصولی زیست سازگار و ضد باکتری با واکنش التهابی اندک شدند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ ساختار و عملکرد پوست میتواند بر اثر بریدگی، خراش، سوختگی، برشهای جراحی و بیماریهایی مانند دیابت دچار اختلال شود. بهبود زخم فرایندی پیچیده و پیوسته است که در نتیجه تعامل میان بافتها یا سلولهای پیوند شده، عوامل رشد، سیتوکینها (پروتئینهایی که به وسیله سلولها ترشح شده و پیامی را به دیگر سلولها منتقل میکنند) و ماتریکس خارج سلولی اتفاق میافتد.
محصولاتی که برای پانسمان و تسهیل بهبود زخم تولید میشوند- از جمله پمادها، فومها و ژل ها- توسعه یافته اند تا بهبود انواع متفاوت ضایعات پوستی را با افزایش اثر عامل مؤثر بر بهبود آن، تسهیل کنند.
زخمهای مزمن زخمهایی هستند که به طور طبیعی بهبود نمییابند و فشار زیادی بر فرد مبتلا و سیستم درمان وارد میکنند. این زخمها به دلیل پیشرفت ناهنجاریها یا عدم کارکرد صحیح عوامل رشد کلیدی ایجاد میشوند. تلاشهای زیادی برای تسهیل بهبود این زخمها صورت گرفته است.
کیتوزان یک پلی ساکارید است که از دیواره سلولی قارچها یا اسکلت خارجی جانوران دریایی مانند خرچنگ استخراج میشود و کاربردهای درمانی مانند کاهش کلسترول و کمک به بهبود زخم دارد. با هدف تولید یک بانداژ کارآمد از کینوزان، محققان کشور طی پژوهشی به تولید مشتق قابل انحلال در آب از کیتوزان پرداختند که ویژگیهای زیستی اصلی این ماده را حفظ کند.
بدین منظور ساختاری از سولفات کیتوزان تولید شد که ظرفیت اتصال و خصوصیات آنتی باکتریالی کیتوزان را حفظ میکرد. در ادامه هیدروژلی از این محصول ساخته شد که میتوانست به صورت بانداژ استفاده شود.
نتایج این پژوهش که در مجله بین المللی Biomaterials Advance به چاپ رسیده است، نشان داد، بانداژ ساخته شده با حفظ زیست سازگاری کیتوزان، خاصیت آنتی باکتریالی نیز دارد.
علاوه بر این وجود گروه سولفات باعث بهبود خاصیت ضد انعقادی محصول تولیدی شده بود. بررسیهای آزمایشگاهی و آزمایش به کمک موجود زنده نشان داد بانداژ تولید شده نسبت به کیتوزان توان بیشتری در مهار سایتوکینهای ضد التهابی دارد. استفاده از این بانداژ نسبت به کیتوزان باعث افزایش معنی دار تعداد ماکروفاژها با شکل ظاهری M ۲ (شکلی از ماکروفاژها که ضد التهابی و بهبود دهنده است) میشود.
نتایج این پژوهش نشان داد بانداژ تولید شده در مقایسه با بانداژ کیتوزان، رگزایی و باز تولید سلولهای اپیتلیالی را در بازه زمانی ۳۰روزه بهبود میبخشد.
این تحقیقات به همت محققان در پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی و یک شرکت دانش بنیان به انجام رسیده است.