کشف پادتنی جدید برای پیشگیری از مالاریا

 

این کارآزمایی بالینی توسط موسسه ملی بهداشت (NIH) که یک مرکز پژوهش‌های پزشکی در ایالات متحده است، انجام شده است.

 

برای این مطالعه، به بزرگسالان سالم و غیر باردار در کشور مالی در قاره آفریقا یک دوز داروی آنتی‌بادی در طول فصل شش ماهه مالاریا داده شد و مشاهده شد که این آنتی‌بادی تا ۸۸ درصد در پیشگیری از عفونت در یک دوره ۲۴ هفته‌ای موثر است.

 

این درمان برای اولین بار نشان داد که یک آنتی‌بادی مونوکلونال (یک آنتی‌بادی ساخته شده در آزمایشگاه) می‌تواند از عفونت مالاریا در یک منطقه بومی جلوگیری کند، به این معنی که آنتی‌بادی‌های گرفته شده از گلبول‌های سفید را می‌توان برای جلوگیری مؤثر از عفونت در منطقه‌ای که به عفونت گسترده مالاریا شناخته شده است، مورد استفاده قرار داد.

 

بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، مالاریا یک بیماری قابل انتقال از پشه است که در سال ۲۰۲۰ نزدیک به ۲۴۱ میلیون نفر را در سراسر جهان مبتلا کرده است. این بیماری توسط انگل‌های پلاسمودیوم ایجاد می‌شود که وقتی پشه این انگل‌ها را به شکلی به نام اسپروزوئیت به ویژه انگل‌های پلاسمودیوم فالسیپاروم (P. falciparum) به پوست و جریان خون انسان تزریق می‌کند، منتقل می‌شود و پس از رسیدن به کبد، در آنجا تکثیر و پخش می‌شود.

 

این بیماری تاکنون منجر به مرگ ۶۲۷ هزار نفر شده است که بیشتر آن‌ها کودکان جنوب صحرای آفریقا بوده‌اند. موارد ابتلا همچنین شامل بیش از ۱۱ میلیون زن باردار در آفریقا است که منجر به تولد ۸۱۹ هزار نوزاد با وزن کم هنگام تولد شده که به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری و مرگ آن‌ها را افزایش داده است.

 

پژوهشگران با جدیت به دنبال راه‌های جدیدی برای درمان و ریشه‌کن کردن مالاریا هستند. دکتر آنتونی فائوچی، مدیر موسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی (NIAID) در آمریکا که عضوی از موسسه ملی سلامت (NIH) آمریکا نیز هست، گفت: ما باید زرادخانه مداخلات موجود را برای جلوگیری از ابتلا به مالاریا و تسریع تلاش‌ها برای از بین بردن این بیماری را گسترش دهیم.

 

در حال حاضر، تنها واکسن مالاریا توصیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی، موسکیریکس (Mosquirix) یا RTS,S نام دارد. این واکسن فقط در کودکان ۵ تا ۱۷ ماهه در برابر مالاریا محافظت نسبی ایجاد می‌کند که در چهار دوز در یک دوره ۲۰ ماهه تزریق می‌شود.

 

یکی دیگر از گزینه‌های درمانی فعلی، دارویی است که با ترکیبات شیمیایی ساخته شده است که از بیماری جلوگیری می‌کند و برای کودکان و مسافران در دسترس است. با این حال، این دارو به دوز‌های مکرر نیاز دارد و بدن ممکن است در برابر درمان مقاومت کند.

 

سال‌هاست که دانشمندان روی ایجاد یک درمان جدید کار می‌کنند که از یک آنتی‌بادی مونوکلونال برای خنثی کردن و از بین بردن حشره‌ی بیماری‌زا قبل از اینکه بتواند بدن را آلوده کند، استفاده می‌کند.

 

موسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی آمریکا این کارآزمایی را که توسط دکتر پیتر کرامپتون (Peter Crompton)، رئیس بخش بیولوژی و ایمنی عفونت مالاریا در آزمایشگاه ایمونوژنتیک موسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی و دکتر کاسوم کاینتائو (Kassoum Kayentao)، استاد دانشگاه علوم، تکنیک‌ها و فناوری‌ها (USTTB) در مالی رهبری می‌شد، تأمین مالی کرده است.

 

این کارآزمایی به عنوان آزمایش NIAID-USTTB شناخته می‌شود و در حال حاضر در مرحله ۲ قرار دارد. این آزمایش پژوهشی، ایمنی و اثربخشی یا اثربخشی درمان، تزریق درون وریدی یک‌باره یک آنتی‌بادی مونوکلونال به نام CIS ۴۳ LS را ارزیابی می‌کند. این آنتی‌بادی زمانی که اسپوروزویت‌ها را از P. falciparum قبل از اینکه انگل‌ها پخش شوند و کبد را آلوده کنند، خنثی می‌کند.

 

دکتر رابرت سدر (Robert Seder) سرپرست ارشد پزشکی و معاون سرپرست مرکز تحقیقات واکسن NIAID و رئیس بخش ایمونولوژی سلولی این مرکز برای این مطالعه، یک شکل طبیعی از این آنتی‌بادی را از خون داوطلبی که در این آزمایش، واکسن مالاریا دریافت کرده بود، جدا کرد. سپس آنتی‌بادی برای افزایش مدت زمان ماندگاری در جریان خون اصلاح شد.

 

برای مرحله دوم این کارآزمایی بالینی، ۳۶۹ شرکت کننده وجود داشت که همگی بزرگسالان سالم بین سنین ۱۸ تا ۵۵ سال بودند. آن‌ها در دو شهر در کشور مالی زندگی می‌کردند، جایی که معمولاً سالانه از ژوئیه تا دسامبر انتقال بسیار بالایی را از P. falciparum شاهد است.

 

بخش اول این پژوهش، ایمنی سه دوز مختلف از این آنتی‌بادی مونوکلونال را بررسی کرد. دوز‌ها به ترتیب ۵، ۱۰ و ۴۰ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بودند و هر دوز به صورت داخل وریدی تزریق شد.

 

بخش دوم این کارآزمایی، اثربخشی دوز‌ها را در مقایسه با دارونما بررسی کرد. ۳۳۰ شرکت‌کننده دوز ۱۰ و ۴۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم آنتی‌بادی یا دارونما را با تزریق داخل وریدی دریافت کردند و فقط در پایان کارآزمایی بود که هر کس متوجه می‌شد که چه داروی واقعی یا دارونما دریافت کرده است.

 

محققان شرکت‌کنندگان را به مدت ۲۴ هفته دنبال کردند و در ۲۸ روز اول و سپس هر دو هفته یک بار، خون آن‌ها را برای شناسایی P. falciparum آزمایش کردند.

 

اثربخشی به دو روش آزمایش شد. در طول مطالعه ۲۴ هفته‌ای، شرکت کنندگانی که بالاترین دوز (۴۰ میلی گرم بر کیلوگرم) آنتی‌بادی را دریافت کرده بودند، نشان دادند که این واکسن ۸۸.۲ درصد در پیشگیری از عفونت موثر است. دوز ۱۰ میلی‌گرمی نیز ۷۵ درصد موثر نشان داد.

 

به طور کلی، شرکت کنندگانی که در طول این ۲۴ هفته به P. falciparum آلوده شده بودند، نشان دادند که این آنتی‌بادی ۷۶.۷ درصد در جلوگیری از عفونت برای دوز ۴۰ میلی‌گرمی و ۵۴.۲ درصد برای کمترین دوز موفق بوده است.

 

دکتر سدر و گروهش اکنون دومین آنتی‌بادی مونوکلونال را برای مبارزه با مالاریا به نام L ۹ LS ساخته‌اند.

 

به گفته پژوهشگران، L ۹ LS در این مطالعه نشان داد که قوی‌تر از CIS ۴۳ LS است و به دلیل قدرت آن می‌توان آن را در دوز‌های بسیار کمتری تجویز کرد. همچنین می‌توان آن را به صورت زیر جلدی (زیر پوست) به جای تزریق داخل وریدی تجویز کرد.

 

یک مطالعه کارآزمایی اولیه که توسط NIAID انجام شده، نشان داده است که این درمان در ۱۵ نفر از ۱۷ بزرگسال سالم که در معرض انگل‌های P. falciparum قرار گرفته‌اند، موثر و ایمن است و به مدت ۲۱ روز از مالاریا جلوگیری می‌کند.

 

این مطالعه در مجله پزشکی New England منتشر شده است.