انتقاد ستاد حقوق بشر از سکوت مدعیان حقوق بشر در حمله تروریستی شیراز

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل میزان، ستاد حقوق بشر با ارسال گزارشی به سازوکار‌های بین المللی حقوق بشری و کشور‌های جهان، با تشریح حادثه تروریستی در حرم مطهر شاهچراغ (ع)، از سکوت سازوکار‌های بین المللی و کشور‌های مدعی حمایت از حقوق بشر در برابر این حادثه تروریستی، به شدت انتقاد کرد.

متن این گزارش به شرح زیر می‌باشد:
شرح حادثه تروریستی

عصر روز چهارشنبه مورخ ۴ آبان ماه ۱۴۰۱، فرد مسلحی پس از ورود به حرم شاهچراغ (ع) شیراز، زائران و نمازگزاران را با اسلحه کلاشینکف به رگبار می‌بندد. برابر آمار اعلامی از سوی مسئولین استان فارس، در اثر این حادثه تروریستی تا زمان تهیه این گزارش (۵ آبان ماه) ۱۵ نفر از شهروندان جان خود را از دست دادند و بیش از ۳۰ نفر نیز زخمی و مجروح شدند. در میان شهدای این حادثه تروریستی، چند زن و ۳ کودک نیز وجود دارند. یکی از این کودکان به نام “آرتین سرایداران” که خود، در حمله تروریستی به حرم شاهچراغ علیه السلام مجروح شده است، پدر، مادر و برادر خود را در این حمله از دست داد. این تروریست با ورود نیرو‌های مجری قانون به صحنه و درگیری، مجروح شده و پس از چند عمل جراحی در بیمارستان به هلاکت می‌رسد. بررسی‌ها درخصوص وابستگی این تروریست و ملیت آن، ادامه دارد.

محکومیت این حمله تروریستی از سوی سازمان ملل و برخی کشور‌ها و سکوت کشور‌ها و رسانه‌های مدعی حمایت از حقوق بشر

سخنگوی سازمان ملل متحد در بیانیه‌ای ضمن ابراز همدردی با خانواده‌های قربانیان این حادثه، حمله تروریستی به شاهچراغ را محکوم کرد. از سوی دیگر، مقامات و مسوولان کشور‌های مختلف نیز با انتشار بیانیه‌هایی، این جنایت شنیع را محکوم کردند و خواستار ریشه‌کنی تروریسم در جهان شدند. این در حالیست که تا زمان تدوین این گزارش، رسانه‌ها و کشور‌های مدعی حمایت از حقوق بشر و در واقع حامی تروریسم و گرو‌هک‌های تروریستی، و سازوکار‌های بین المللی حقوق بشری که برای موضوعات بی اهمیت و غیر واقعی نیز بیانیه صادر می‌کنند، در قبال این حادثه سکوت کردند.

واکنش رییس قوه قضاییه به این حادثه تروریستی

رییس قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران ضمن محکومیت این حادثه تروریستی، طی تماس با رئیس کل دادگستری استان فارس دستور اکید داد با بهره‌گیری از کلیه امکانات امنیتی و انتظامی، نسبت به شناسایی عاملان و آمران این حادثه تلخ و تاسف بار اقدام کرده و در اسرع وقت، پرونده قضایی تشکیل و عاملان و امران به اشد مجازات محکوم شوند. همچنین، دستگاه‌های مسئول اطلاعاتی، امنیتی و انتظامی موظف شدند با سرعت و دقت، تمامی عاملان و مسبّبان این جنایت را تعقیب کنند و آنان را به پیشگاه عدالت بسپارند.

جمهوری اسلامی ایران، بزرگترین قربانی تروریسم

جمهوری اسلامی ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تا به امروز، یکی از بزرگترین قربانیان تروریسم و جولانگاه گروه‌های تروریستی داخلی و خارجی بوده و در این مدت، بیش از ۱۷۰۰۰ انسان بی گناه به دست آنان شهید و یا به شدت مجروح شده اند. در این میان، بیشترین ترور‌ها که مصداق جنایت علیه بشریت است، توسط گروهک تروریستی منافقین در ایران انجام شده است.

این ترور، نقض آشکار قواعد آمره و غیرقابل تخطی حقوق بین‌الملل از جمله منع توسل به زور (مندرج در بند ۴ ماده ۲ منشور ملل متحد) بوده و باعث نقض قواعد بنیادین حقوق بین‌الملل بشر از جمله حق حیاتِ مندرج در ماده ۶ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی گردیده و بر این اساس، موجبات مسئولیت بین‌المللی آمران و حامیان و همچنین مسئولیت کیفریِ مجریان، مباشران، معاونان و شرکای این جنایت را به دنبال خواهد داشت.

به جرأت می‌توان اذعان داشت که سکوت جامعه بین‌المللی و به ویژه کشور‌های مدعی حقوق بشر در برابر پدیده شوم تروریسم و برخورد تبعیض‌آمیز با آن و تقسیم تروریست‌ها به خوب و بد، اولین و اصلی‌ترین علت ارتکاب سریالی و مستمر جنایت تروریسم و اشاعه تروریسم در سراسر جهان، از جمله ترور اخیر، است. دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی که در برابر فجیع‌ترین عملیات‌های تروریستی در ایران سکوت اختیار می‌کنند و چشم خود را بر ترور بیش از هفده هزار نفر انسان بی‌گناه در ایران می‌بندند و بعضاً با اعطای مصونیت به تروریست‌ها، کشور‌های خود را به پایگاه امنی برای آن‌ها مبدل نموده‌اند، قطعاً و یقیناً بانیان اصلی اشاعه تروریسم در جهان بوده و مسئولیت بین‌المللی ناشی از اقدام متخلفانه بین‌المللی دارند.

آثار سوء ناشی از استمرار تروریسم دولتی و به چالش کشیدن حکومت قانون، علاوه بر رشد فزاینده و سیستماتیک نگرانی جامعه بین‌المللی، بدون شک به کشور‌های قربانی تروریسم محدود نبوده و دامنه آن به سایر کشور‌ها کشیده خواهد شد؛ واقعیت تلخی که ترجمان مسئولیت بین‌المللی تمامی کشور‌ها خصوصاً سازمان‌های بین‌المللی در واکنش و عدم سکوت در قبال این پدیده شوم است.