اطلاعات تازه از دایناسور‌ها و نحوه انقراض آن‌ها

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، حدود ۶۶ میلیون سال پیش شهاب‌سنگ بزرگی به زمین اصابت کرد و با انقراض جهانی دایناسورها، پرندگان به عنوان نزدیک‌ترین نوادگان این خزندگان کوچک و بزرگ به دسته‌ای تازه از ساکنین کره خاکی ما تبدیل شدند. با این حال دانشمندان چینی به واسطه شواهدی مدعی شدند دایناسور‌ها یکباره منقرض نشدند و از اواخر دوره کرتاسه رو به زوال رفته‌اند.

این مطالعات تازه که توسط محققانی از انستیتوی دیرینه‌شناسی مهره‌داران و دیرین مردم‌شناسی از آکادمی علوم چین انجام شده، برخلاف برخی پژوهش‌های قدیمی‌تر به بیان ساده عنوان می‌کند دایناسور‌ها پیش از برخورد شهاب به زمین هم رو به انحطاط بودند و برخورد مذکور تنها شرایط را برای انقراض نهایی و کامل فراهم کرد.

محققان جهت پژوهش خود بیش از ۱۰۰۰ تخم فسیل شده دایناسور که در مرکز چین کشف شده بود را مورد مطالعه قرار دادند. آن‌ها همچنین با کمک شبیه‌ساز کامپیوتری قدمت لایه‌های موجود در صخره‌ای که فسیل‌ها در آن یافت شده بودند را هم تخمین زدند.

این اقدامات به دانشمندان کمک کرد یک خط زمانی ۲ میلیون ساله از انتهای دوره کرتاسه به وجود بیاورند تا از طریق آن به مقایسه مستقیم داده‌های بدست آمده از چین با داده‌های سایر نقاط دنیا بپردازند و ببینند که زوال دایناسور‌ها پیش از انقراض در چه سطحی قرار داشته است.

در پژوهش مذکور، دانشمندان متوجه شدند دایناسور‌ها در چین واقعا با زوال در زمینه تنوع مواجه شده بودند. برای مثال تمامی ۱۰۰۰ تخم مورد بررسی قرار گرفته (که همگی متعلق به یک منطقه بودند) تنها به سه گونه مختلف از این خزندگان پیشا تاریخی تعلق داشته‌اند.

همچنین استخوان‌های کم تعدادی که در همان منطقه یافت شدند نیز نشان می‌دهد که تنوع گونه‌های مختلف دایناسور‌ها طی ۲ میلیون سال پیش از انقراض به شکل چشمگیری کاهش پیدا کرده بود.

از سوی دیگر داده‌های مورد بحثی که از چین بدست آمده‌اند، با داده‌های جمع‌آوری شده از دایناسور‌های آمریکای شمالی همخوانی دارند و به واقع نشان می‌دهند که دایناسور‌ها پیش از انقراض جمعی نیز با کاهش گونه‌های مختلف و افت جمعیت روبه‌رو شده بودند.

انحطاط در تنوع گونه‌های دایناسوری طی اواخر دوره کرتاسه، احتمالا به واسطه نوسانات جهانی آب و هوا و فوران‌های آتشفشانی عظیم رخ داده است.