" مرتضی پیرایش" ایثارگر و پیرغلام سیدالشهدا(ع) در استان مرکزی

این حرکت ریشه قرآنی هم دارد نه اینکه فکر کنید در بحث قیام سید الشهدا(ع) خلاصه می شود، بلکه قرآن هم می فرماید : اگر یک قومی خودشان بخواهند تغییر کنند ما هم کمکشان می کنیم و حتی اگر قومی نخواهند ما نمی توانیم که قطعا این نعمت را به قوم دیگری تحویل می دهیم و لذا حضرت امام(ره) هم به استناد این آیه که برای خدا قیام کنید حرکت نهضت اسلامی را آغاز کرده و در نهایت انقلاب اسلامی با صلابت به پیروزی رسید.

 

سیدالشهدا هم برای خدا قیام کرد و عاشورایی به وجود آمد که این عاشورای حسینی به عنوان الگوی انقلاب اسلامی ما یک تحولی را در دنیا به وجود آورد و مردم نظام سلطنتی شاه را کنار زدند، هرجا که مردم بودند در صحنه ما موفق بودیم اما هر جا خواستیم تک روی کنیم خودمان بگویم انجام دادیم موفق نبودیم.

 

دفاع مقدس ما هم جنگ حق علیه باطل بود باز هم نشات گرفته از نهضت سیدالشهدا(ع) شاهد مقاومت مردم بودیم و البته توسلات و عزاداری هایی که انجام می‌شد صحنه های ماندگار دفاع مقدس شد.

 

در دوران دفاع مقدس سبک و سرودها و روش های عزاداری و آیین عزاداری به قدری که الان پیشرفت کرده نبود به طوری که ما می‌بینیم در دفاع مقدس یک حاج صادق آهنگران است که یک سرود می خواند و تبیین فرمایشات امام راحل را در این اشعار و سرودهای انقلابی دارد از سویی حضرت امام(ره) با آن نفس مسیحایی و نفس قدسی می آید سخنرانی می‌کنند و جوان ها دل می‌دهند و به سمت جبهه ها هجوم می‌آورند و دشمن را زمین گیر می کنند که تمام اینها نشات گرفته از حرکت و قیام و نهضت سید الشهدا(ع) است.

 

در دفاع مقدس خب شهدا واقعا فداکاری کردند و جانبازان تلاش کردند، خیلی از شهدای ما به مولایشان ابی عبدالله(ع) کرده و بی سر برگشتند، جانبازان ما عضوی از بدن شان را دادند اقتدا کردند به آقا قمربنی هاشم(ع) و خیلی از جوان های ما به سن قاسم بن الحسن(ع) بودند به سن علی اکبر(ع) بودند و به ندای امام زمانشان لبیک گفتند و آمدند عاشقانه مقاومت کردند حماسه آفریدند و در جنگ به پیروزی رسیدیم.

 

من یادم می‌آید، سرودی منسوب به شهید سردار رحیم آنجفی بود که نشات گرفته از همان جمله ابی عبدالله است که فرمودند "هیهات من الذله" و سردار شهید آنجفی از فرماندهان بزرگ و شاخص استان مرکزی در دوران دفاع مقدس این طور می خواند و می گفت:  "سپاهی حزب اللهی اگر بمیرد با دشمن سازش نمی‌پذیرد" و شعارش این طور بود که "مرگ بر منافقین، هیهات هیهات من الذله" و همه هم این شعر و خواندن شهید آنجفی را می‌شناختند.

 

به هرحال، این شعر نشات گرفته از همان بیان نورانی آقا سیدالشهدا(ع) است که فرمودند "إنّی لَا أرَی المَوتَ إلاّ سَعادَةً وَ لَا الحَیاةَ مَعَ الظّالِمینَ إلاّبَرَماً" یعنی "من زیر بار ظلم نمی روم مگر با سعادت را ترجیح میدهم بر زندگی که زیر ظلم و زیر ستم باشد "و شهدا هم همین طور بودند امام امت(ره) زیر بار ظلم نرفت شهدا و بچه های رزمنده هم همین طور بودند بنابراین مقاومت کردند چراکه هر جا که مقاومت کردند آنجا پیروز شدند به طوری که هر جا که ما پیشرفت کردیم دشمن عقب نشست.

 

 در خصوص شهر خودمان باید گفت در زمان دفاع مقدس شهر ما یک هیئت فعال مثل عاشق ثارالله بیشتر نداشت که آن هم در دفاع مقدس شروع شد و خیلی از شهدای ما در همین هیات می آمدند عزاداری می کردند و اشک می ریختند، به سینه می‌زدند و وقتی عملیات می‌شد می‌رفتند و به فیض شهادت می رسیدند.

 

این هیئت عاشقان ثارالله یک مکان مقدسی بود که بچه های جبهه و جنگ، بچه های ارزشی در آن حضور داشتند و در آنجا برای دفاع از انقلاب و جبهه‌ها نیرو می گرفتند، این توسلات باعث شده بود رزمندگان از این هیات نیروی بگیرند.

 

این هیئت و عزاداری‌ها، بعد از جنگ گسترش پیدا کرد و هیات هایی که من یادم است فعال بودند یکی هیئت عشاق الحسین بود که شاید بتوانم بگویم از قبل از انقلاب این هیات پایه ریزی شد و یک تعدادی از جوانان بودند که برخی از آنها هم به شهادت رسیدند در منزل یکی از هیئتی‌ها جمع می شدند عزاداری می کردند و این حقیر هم توفیق داشتم در همین هیات عشاق الحسین شرکت کنم.

 

امروز 18 سالی است که با الگوگیری از این هیئات قدیمی در اراک، هیئت صاحب العصر را فعال کردیم و در مسجد ساعت انجام وظیفه می کند و خدا را شکر که در کشور، در استان مرکزی و در شهر اراک یک چنین هیئت ولایی که مملو از جوانان مذهبی و انقلابی است که گرد هم جمع می‌شوند و نوحه ها و سرودها تمام بر مبنای حماسی بر مبنای انقلاب بر مبنای ارزش های دینی و انقلابی دارد به کار خودش ادامه می دهد.

 

امیدواریم این هیات و تمام هیئت ها و مجموعه های فرهنگی انقلابی بتوانند در مسیر انقلاب در مسیر ولایت باقی بمانند .

در دوران دفاع مقدس لشکر علی ابن ابی طالب در 20 کیلومتری آبادان در مکانی به نام انرژی اتمی بود که لشکر 17 آنجا مستقر شد، جادارد اینجا یاد و خاطره گردان علی ابن ابی طالب(ع) و یاد و خاطره همه شهدا را گرامی بداریم، شهدایی مانند شهید اصغر فتاحی، شهید کاوه نبیری و شهید یعقوب علی صیدی که هم معاون گردان و ذاکر اهل بیت بود.

 

همیشه ما غروب که می شد یک پرچم مزین به یا علی ابن ابیطالب داشتیم که در محوطه می‌چرخاندیم و یا حسین می گفتیم و بچه ها جمع می شدند و شهید یعقوب‌علی صیدی، سردار رسید اسلام، این فرمانده اخلاقی و معنوی گردان می آمد و این سروده را می خواند و بچه ها جمع می شدند: "قال رسول الله نور عینی، حسین منی و انا من حسینی... حسین جان، کربلا..."

 

بعد از این دم شهید صیدی، بچه ها جمع می شدند و حرکت می کردیم به سمت حسینه لشکر و آنجا یک عزاداری می کردیم و برای اقامه نماز جماعت آماده می شدیم.