رفوی فرش دستباف ایرانی در ترکیه

آقای علی میرزازاده در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار گروه صنعت و معدن خبرگزاری صدا و سیما با بیان اینکه ۵۰ سال است که در آلمان مشغول تجارت فرش دستباف هستم افزود: هر کشوری را با یک نشان تجاری (برند) می‌شناسند، ایران را هم به نام فرش دستباف می‌شناسند و به عقیده من، مردم دنیا فرش را با ایران و ایران را با فرش می‌شناسند یعنی فرش هویت ایرانی هاست.

 

 

وی ادامه داد: در همه موزه‌های دنیا، ممکن نیست یک تخت فرش ایرانی نبینید، فرش با ایرانی‌ها عجین شده و باید قدر آن را بدانیم، اما متاسفانه در چند سال اخیر در این باره، کم کاری شده است.

 

میرزازاده با اشاره به کاهش میزان صادرات فرش در سال‌های اخیر افزود: ما در گذشته سالانه حدود ۲ میلیارد دلار صادرات فرش دستباف داشتیم که هم اکنون این میزان، به ۶۰ میلیون دلار رسیده است. 

 

وی اضافه کرد: فرش‌های خوبی در کشور بافته می‌شود که فقط ایران‌ها توانایی بافت آن را دارند و رقبای ما مانند چین، هندوستان و پاکستان با تولید انبوه فرش‌های تجاری هنوز نتوانسته اند فرش اصیلی مانند دستبافته‌های ایرانی تولید کنند. 

 

این صادر کننده نمونه فرش گفت: یک تخته فرش دستباف ایرانی ۱۶ متری در موزه لوور به قیمت ۳۰ میلیون دلار فروش رفته است و این بدان معناست که هنوز رقبای ما توانایی تولید فرشی به اصالت فرش ایرانی ندارند و باید مواظب اصالت فرش ایرانی باشیم که هویت ما است و نسبت به فرش دستباف کوتاهی نکنیم.

 

وی با اشاره به کاهش میزان صادرات فرش دستباف گفت: هم اکنون انبار‌های من مملو از فرش است که سفارش تولید و بافت فرش‌های درجه یک ایران از شهر‌های اصفهان، تبریز و نایین است، اما در یکی دو سال اخیر، با کم شدن میزان صادرات در حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار دلار صادرات داشته‌ایم و بسیاری از مشتری‌ها را از دست داده ایم.

 

به گفته میرزازاده تبلیغات در عرصه فرش دستباف کم است و اگر نمایشگاهی هم در این زمینه برگزار شود تبلیغات جدی در مورد آن در سطح شهر یا رسانه‌ها وجود ندارد.

 

 

وی با اشاره به برخی مشکلات برای صادرکنندگان فرش دستباف گفت: یکی از مشکلات صادرات فرش دستباف این است که در ایران اجازه ورود فرش ایرانی را برای سرویس دهی نمی‌دهند، فرشی را که ۲۰ تا ۳۰ سال پیش صادر کرده ام را وقتی می‌خواهم برای شستشو به ایران بازگردانم اجازه ورود به من نمی‌دهند که این امر باعث شده همه رفوگران ما به ترکیه بروند و جذب آنجا شوند و میلیون‌ها دلار ارز به جای ایران، در ترکیه هزینه می‌شود و از طرفی با کمبود رفوگر مواجه شویم.

 

این فعال عرصه فرش دستباف ادامه داد: دیگر مشکل ما در عرصه صادرات فرش دستباف، تعهد ارزی است که برای صادرکنندگان مشکلات زیادی را ایجاد کرده است بر این اساس، هم اکنون بسیاری از تاجران ایرانی به اسم کشور‌های پاکستان و هندوستان در این کشورها، کارخانه تولید فرش دستباف راه اندازی کرده اند.