چرا آمریکایی ها معتقدند کشورشان در مسیری اشتباه حرکت می کند

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ خبرگزاری شینهوا گزارش داد، بر اساس نتایج یک نظرسنجی که دانشگاه مانموت به تازگی انجام داده است از هر ده آمریکایی تقریبا ۹ نفر معتقدند آمریکا در مسیری اشتباه حرکت می‌کند.

نتایج این نظرسنجی یعنی این که اکثر قریب به اتفاق شهروندان پیشرفته‌ترین کشور جهان در حال از دست دادن اعتماد خود به دولت و آینده کشورشان هستند غیرقابل باور به نظر می‌رسد‎.

با وجود این، چندان هم نباید تعجب کرد. زنگ خطر مدتی است که به صدا درامده است و به تنها قدرت سلطه گر روی زمین هشدار می‌دهد که باید دست به تغییرات بزند. متاسفانه، نشانه‌های نگران کننده قطبی شدگی سیاسی، رقابت حزبی، خشونت مسلحانه و تبعیض نژادی پیوسته از سوی دولت آمریکا نادیده گرفته شده است.

آن‌ها باید سال گذشته این مسائل را پیش بینی می‌کردند زمانی که دود و آتش ساختمان کنگره را در بر گرفت و تنها راه ارتباط گیری میان دمکرات‌ها و جمهوری خواهان توسل به خشونت بود. اطلاعات دروغ و سخنرانی‌های التهاب انگیز ایالات نه چندان متحده را در بر گرفته و و جامعه چند پاره آن را از هم گسیخته است.

یک سال پس از حمله به ساختمان کنگره آمریکا، اختلافات اجتماعی هنوز پایان نیافته است. «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا تندترین سخنرانی خود را از زمان تصدی سمت ریاست جمهوری از «دونالد ترامپ» رئیس جمهور پیشین به خاطر عدم شجاعتش انتقاد کرد.

ترامپ نیز بلافاصله بایدن را فردی " متقلب " خواند و اعلام کرد: " ما هرگز تسلیم نخواهیم شد. "

بر اساس نتایج نظرسنجی اکسیوس – مومنتیو، ۵۷ درصد آمریکایی‌ها معتقدند حوادث مشابه حمله به ساختمان کنگره آمریکا احتمالا در چند سال آینده تکرار خواهد شد.

شمار بسیاری از آمریکایی‌ها بر این باورند که خشونت ویژگی برجسته سیاست آمریکاست. جای تعجب نیست که مارک اسپر وزیر دفاع پیشین آمریکا اعلام کرد بزرگترین تهدید پیش روی آمریکا نه روسیه است، نه همه گیری جهانی و نه قدرت گرفتن چین بلکه تعصبات افراطی حزبی است.

اگرچه خشونت مسلحانه در آمریکا از کنترل خارج شده است، سیاستمداران آمریکایی همچنان از فروش سلاح کسب درآمد می‌کنند. انجمن ملی سلاح و فدراسیون ملی تیراندازی آمریکا میلیون‌ها دلار را برای لابی کنگره به ویژه پس از تیراندازی‌های گسترده هزینه کرده اند تا بر قوانین و انتخابات تاثیر بگذارند.

برای بسیاری از سیاستمداران آمریکایی جان اقلیت‌ها اهمیتی ندارد. همه گیری کرونا، بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر میان سرخپوستان آمریکایی بیشتر از سفیدپوستان است و آمریکایی‌های آفریقایی تبار نیز از این قاعده مستثنی نیستند.

جان افراد سالخورده نیز برای سیاستمداران آمریکایی اهمیتی ندارد. از ماه فوریه، سه چهارم مرگ و میر‌های ناشی از همه گیری کرونا در این کشور مربوط به افراد ۶۵ ساله و بالاتر بوده است و ۹۳ درصد نیز افراد ۵۰ ساله و بالاتر بوده اند.

جان جوانان نیز اهمیت چندانی ندارد. بیش از ۲۵۰ هزار کودک به دنبال همه گیری کرونا در آمریکا یتیم شده اند. در هر دو مورد مرگ و میر ناشی از کرونا، یک کودک بی سرپرست شده است. از کشوری که نسبت به جان و زندگی شهروندانش بی اعتناست چه انتظار دیگری می‌توان داشت.

آمریکا در تاریخ خود از بحران‌ها یکی پس از دیگری جان سالم بدر برده است. برای برخی، چالش‌ها و بحران‌های اخیر سرانجام همانند گذشته برطرف خواهند شد و دوباره همه چیز به روال قبل بازخواهد گشت، اما برای بسیاری این تنها یک رویاست، زیرا احزب دیگر نماینده مردم نیستند و دموکراسی آمریکایی دیگر در خدمت مردم نیست.