دو دهه اشغال چه بلایی بر سر مردم افغانستان آورد؟

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما از کابل؛ خروج نظامیان اشغالگر آمریکایی در نشست‌های دوحه کلید خورد، جایی که در دهم اسفندماه هزار و سیصد و نود و هشت، توافقنامه آمریکا و طالبان به امضا رسید، طالبان از این توافقنامه به معنای توافقنامه خروج نیرو‌های آمریکایی و ناتو از افغانستان یاد کردند.

قرار بود نیرو‌های آمریکایی و ناتو اردیبهشت ماه سال هزار و چهارصد به حضور خود در افغانستان پایان دهند، اما جوبایدن رئیس جمهور آمریکا زیر قول خود زد و زمان حضور نیرو‌های آمریکایی را تا شهریور ماه سال گذشته تمدید کرد.

نهم شهریور ماه سال گذشته روزی به یادماندنی در تاریخ افغانستان رقم خورد، بامداد نهم شهریور، آخرین نظامیان خارجی از فرودگاه کابل و کل افغانستان خارج شدند و دو دهه اشغالگری عملا پایان یافت.

آمریکا البته بزرگترین پایگاه نظامی خود را تیرماه سال گذشته در بگرام تخلیه کرد و چراغ خاموش بدون آنکه دولت سابق افغانستان را در جریان قرار دهد نیرو‌های خود را به صورت کامل از این پایگاه خارج کرد.

نیرو‌های آمریکایی در هنگام فرار از افغانستان نیز به تعهدات قبلی خود پشت پا زدند قرار بود تجهیزات نظامی خود را به ارتش سابق افغانستان واگذار کنند، اما این تجهیزات را نابود و به نرخ آهن قراضه فروختند هر چند ارتش هم پیش از خروج آن‌ها متلاشی شد.

از سوی دیگر نیرو‌های آمریکایی تجهیزات هوایی در فرودگاه‌های افعانستان را نیز قبل از خروج خود نابود کردند.
مسئولان وزارت حمل ونقل و هوانوردی طالبان روز گذشته در یک نشست خبری اعلام کردند: هفتاد درصد تجهیزات موجود در فرودگاه‌های افعانستان به ویژه فرودگاه کابل قبل از خروج نیرو‌های امریکایی به دست آن‌ها تخریب شد و از کار افتاد.
طالبان گفته اند این تجهیزات میلیون‌ها دلار ارزش داشت.

اما دو دهه اشغالگری برای مردم افغانستان چه پیامد‌هایی داشت؟

گسترش جنگ و کشتار غیرنظامیان:
براساس گزارش منابع معتبر بین المللی، در دو دهه اشغالگری آمریکا، دویست و چهل و یک هزار نفر از جمله هفتاد و یک هزار غیرنظامی در افغانستان کشته شدند، این افراد بیشتر در جریان بمباران نیرو‌های آمریکایی، جنگ‌های زمینی، انفجار‌ها و حملات انتحاری جان باختند.
همچنین در این مدت سی و سه هزار کودک کشته یا معلول شدند.

در این دو دهه، خانه‌های مردم، مساجد، مدارس، بیمارستان‌ها، مجالس عروسی و عزاداری هدف حملات هوایی نیرو‌های آمریکایی قرار گرفت.

همچنین نزدیک به ده میلیون نفر از مردم افغانستان به دلیل جنگ و نا امنی از خانه‌های خود آواره شدند، این افراد عمدتا با از دست دادن خانه و محل سکونت خود یا عازم کشور‌های همسایه شدند یا در سرزمین خود از جایی به جای دیگر آواره شدند.

در مدت بیست سال اشغالگری آمریکا نه تنها مبارزه با تروریسم صورت نگرفت بلکه شمار گروه‌های تروریستی به بیست گروه افزایش یافت.

داعش به عنوان گروه خطرناک تروریستی در سایه حضور آمریکا در افغانستان شکل گرفت و استان ننگرهار را پایگاه مرکزی خود در افغانستان قرار داد، جایی که یکی از بزرگترین پایگاه‌های آمریکا در این استان قرار داشت.

حتی در سال‌های گذشته که طالبان با داعش وارد جنگ می‌شدند، مواضع طالبان (برای حمایت از داعش) هدف حملات هوایی نیرو‌های آمریکایی قرار می‌گرفت.

جنگ و اشغالگری آمریکا در دو دهه گذشته برای مردم آمریکا نیز خسارات و تلفات سنگینی به همراه داشت، در این مدت حدود دو هزار و پانصد نظامی آمریکایی کشته و نزدیک به بیست هزار نظامی دیگر زخمی شدند.

خونین‌ترین روز برای نظامیان آمریکایی در چهارم شهریور ماه سال گذشته رقم خورد، سیزده نظامی آمریکایی براثر حمله انتحاری در نزدیکی فرودگاه کابل و در زمان انجام عملیات تخلیه کشته شدند.

فروپاشی زیربنا‌های اقتصادی و فقر مردم افعانستان:
در دو دهه اشغالگری آمریکا نه تنها وضعیت اقتصادی مردم افغانستان بهبود نیافت بلکه فقر و ناداری مردم این کشور ابعاد جدیدی پیدا کرد.

در دو دهه گذشته زیربنا‌های اقتصادی افغانستان نه تنها احیا نشد بلکه آمریکایی‌ها منابع زیرزمینی و سرمایه‌های افغانستان را به غارت بردند.

آخرین نمونه از غارتگری منابع اقتصادی افغانستان توسط آمریکا، مصادره نه میلیارد دلار ذخایر ارزی افغانستان است.
طالبان یکی از مهمترین عوامل بحران انسانی در افغانستان را مصادره ذخایر ارزی این کشور و تحریم‌های جامعه بین المللی می‌دانند.

فقر و گرسنگی هم اکنون در افغانستان بیداد می‌کند که این مسئله نیز از پیامد‌های اشغال افغانستان است.

رئیس کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد در تازه‌ترین اظهارات خود گفته است: بیش از نیمی از جمعیت سی ونه میلیونی افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند و شش میلیون نفر در معرض خطر قحطی قرار دارند.

مارتین گریفیتس گفت: بیش از یک میلیون کودک از شدیدترین و تهدیدکننده‌ترین شکل سوءتغذیه رنج می‌برند و بدون درمان مناسب ممکن است بمیرند.

این در حالی است که آمریکایی‌ها مدعی هزینه سه تریلیون دلار در افغانستان هستند، اما به گفته دکتر عبداللطیف نظری معاون وزارت اقتصاد طالبان، بخش عمده این پول‌ها توسط شر‌کت‌های آمریکایی به کشور و کشور‌های مبدا بازگردانده شد.

ترویج فساد در دولت‌های وابسته به آمریکا در افغانستان:
پیامد دیگر اشغالگری آمریکا در افغانستان، ترویج فساد مالی در این کشور به ویژه در دولت‌های دست نشانده آمریکا در افغانستان بود.

اداره بازرسی آمریکا در امور افغانستان در سال‌های گذشته همواره گزارش‌های متعددی از فساد مالی و به هدر رفتن میلیارد‌ها دلار در افغانستان منتشر کرد.

به عنوان نمونه می‌توان به انتقال شش راس بز ایتالیایی با هزینه شش میلیون دلار به افغانستان اشاره کرد که این خود نمونه مشت از خروار است.

سازمان‌های بین المللی در سال‌های گذشته همواره افغانستان را به عنوان یکی از مفسد‌ترین کشور‌های جهان یاد می‌کردند.
براساس شاخصه‌های سازمان‌های بین المللی، افغانستان همواره یکی از سه کشور فاسد جهان بوده است.
بسیاری از کارشناسان امور اقتصادی معتقدند؛ حدود هشتاد درصد پول‌های سرازیر شده به افغانستان به کشور‌های کمک کننده بازگشته است.

شعار آمریکا برای مبارزه با مواد مخدر در افغانستان:
یکی از شعار‌های فریبنده آمریکا در بدو حمله به افغانستان، مبارزه با مواد مخدر بود، اما این شعار نه تنها عملی نشد بلکه آمریکایی‌ها عملا زمینه‌های افزایش کشت خشخاش و تولید مواد مخدر را در افغانستان فراهم کردند.

قبل از حمله آمریکا به افغانستان، میزان تولید مواد مخدر در این کشور سالانه دویست تن بود، اما در سال‌های اخیر و همزمان با حضور آمریکا و ناتو در افغانستان، میزان تولید مواد مخدر در این کشور سالانه به نه هزار تن افزایش یافت.
افغانستان با این میزان تولید مواد مخدر بزرگترین تولید کننده مواد افیونی جهان شناخته شد.

براساس گزارش‌های سازمان ملل متحد، افغانستان در سال‌های گذشته حدود نود درصد مواد مخدر جهان را به تنهایی تولید می‌کرد.

بسیاری از کارشناسان معتقدند افزایش سطح تقاضای بازار‌های بین المللی باعث افزایش بی رویه تولید مواد مخدر در افغانستان شد.

اما دود افزایش تولید مواد مخدر در افغانستان در سایه سنگین حضور نظامی آمریکا به چشم مردم افغانستان رفت.

براساس تازه‌ترین گزارش مسئولان طالبان، حدود پنج میلیون نفر از مردم افغانستان به انواع مواد مخدر معتاد هستند که یک میلیون نفر از آن‌ها را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند.

به نظر می‌رسد افغانستان سال‌های سال با پیامد‌های دو دهه لشکرکشی و اشغال این کشور توسط آمریکا و متحدانش دست به گریبان خواهد بود.