پخش زنده
امروز: -
معاون حمل ونقل سازمان راهداری و حملونقل جادهای از روند کاهشی آمار کشتههای حوادث ترافیکی در دو دهه اخیر در کشور خبرداد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما به نقل از پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، حمیدرضا شهرکی ثانوی در نشست روسای پلیسراه و مدیران کل راهداری و حمل و نقل جادهای کشور، گفت: بر اساس آمارهای سازمان بهداشت جهانی و اطلاعات موجود در کشور، شاخص تخلفات رانندگی در ایران ۴/۱ و متوسط آن در دنیا ۶/۴ درصد است.
وی گفت: سال گذشته حدود ۱۷ هزار نفر در سوانح رانندگی جان خود را از دست دادند که این میزان با ۲۰ سال پیش برابری میکند.
معاون حمل ونقل سازمان راهداری و حملونقل جادهای افزود: شاخص تخلفات رانندگی در هر ۱۰ هزار وسیله نقلیه در ایران ۲۰ و متوسط آن در جهان ۱۸/۲ درصد است.
شهرکی تصریح کرد: این در حالی است که متوسط سالانه رشد جمعیت در ایران ۱/۴ و میزان رشد وسایل نقلیه ۸/۵ درصد بوده و میزان سفرها و تردد خودروها روندی افزایشی و تصاعدی داشته است.
معاون حمل و نقل سازمان راهداری و حمل و نقل جادهای کشور با بررسی وضعیت ایمنی محورهای مواصلاتی در یک دهه اخیر در ایران، کاهش تعداد تلفات ناشی از تصادفات را به طور متوسط۲/۱ درصد و کاهش نرخ تصادفات برونشهری و روستایی را ۱/۱ درصد اعلام کرد.
معاون راهداری سازمان راهداری و حمل و نقل جادهای نیز در این نشست گفت: هدفمندسازی هزینهکرد منابع یکی از اولویتهایی است که باید در دستور کار قرار گیرد.
رضا اکبری افزود: منابع بودجه و اعتباری باید در مناطقی که بیشترین سهم را در ارتقاء امنیت و ایمنی راهها به همراه دارد، صرف شوند.
معاون راهداری سازمان راهداری و حمل و نقل جادهای کشور هزینهکرد مدبرانه، هدفمند و منتج به حصول نتیجه مورد انتظار را از تکالیف اصلی مدیران راهداری برشمرد و خاطرنشان کرد: در تخصیص منابع بودجهای به نقاط پر حادثه محورهای مواصلاتی، باید میزان حادثهخیزی و آمار سوانح جادهای منجر به جرح و فوت بررسی شود.
اکبری تاکید کرد: با اولویتدار کردن رفع نقاط حادثهخیز در جادهها آن هم بر مبنای تحلیل آمارهای مبتنی بر دادههای اطلاعاتی و آماری، هزینهکرد منابع بودجهای بیشترین اثربخشی را به همراه دارد.
وی از وجود ۲۰ تا ۵۰ هزار نقطه مستعد حادثه در محورهای مواصلاتی کشور خبر داد و گفت: اعمال نظر پلیس در معرفی نقاط پر حادثه باید مهندسی، دقیق و مبتنی بر آمارهای درست و واقعی باشد، در این صورت میتوان با هدفگذاری صحیح و اولویتبندی بر اساس میزان احتمال وقوع خطر در نقاط حادثهخیز، نسبت به اصلاح آنها اقدام کرد.