مرواریدهای دردسرآفرین در چشم

به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ مرکز سمنان ، شما هر روز از عدسی چشم استفاده می‌کنید، از خواندن کتاب گرفته تا راننندگی و تماشای پرندگان. با افزایش سن، تجمع پروتئین‌های درون عدسی چشم شما باعث کدر شدن عدسی چشم می‌شود که بینایی چشم را با مشکل مواجه می‌کند و منجر به آب مروارید می‌شود.

عدسی چشم دارای ساختار منحصر به فردی است که به دلیل افزایش سن یا دلایل دیگر آسیب‌پذیر می‌شود. بر خلاف سایر ساختار اپیتلیومی بدن، عدسی‌ها نمی‌توانند سلول‌های غیر قابل حیات خود را از بین ببرند. این سلول‌ها به مرور در مرکز لنز فشرده شده و شفافیت خود را از دست می‌دهند.
برخی از رفتار‌ها می‌توانند خطر ابتلا به آب مروارید عدسی چشم را افزایش دهند و بینایی را دچار مشکل کنند که عبارت‌اند از:
قرار گرفتن بیش‌ازحد در معرض آفتاب بدون محافظت از چشم
مصرف دخانیات
قند خون بالا
استفاده از دارو‌های استروئیدی
قرار گرفتن در معرض پرتو
اگر دارای نشانه‌های آن هستید در اولین فرصت با چشم‌پزشک خود صحبت کنید. 

انواع آب مروارید 

آب مروارید وابسته به سن
سن بالا عامل اصلی آب مروارید است. پاتوژنز آن مربوط به اثرات تخریبی پیری بر روی ساختار سلولی است. برخی از همبستگی‌های آناتومیکی و فوق ساختاری کدورت لنز شناخته شده است، اگرچه مکانیسم‌های دقیق بیماری‌زایی مشخص نیست. شواهد اپیدمیولوژیک و تجربی نشان می‌دهد که توهین اکسیداتیو عکس، شاید با مواد سمی یا حساس کننده تقویت شده باشد، نقش دارد. مانند بیماری ماکولای چشم که این بیماری نیز وابسته به سن رخ می‌دهد.

آب مروارید غیر وابسته به سن
این نوع آب مروارید اغلب در اثر ضربه، یووتیس، اسکلریت (به ویژه اسکلریت نکروزان)، تابش تومور داخل چشم، تأثیر متابولیک بیماری‌های سیستمیک مانند دیستروفی میوتونیک، استفاده از کورتیکواستروئید‌های موضعی یا برخی فنوتیازین‌ها و آنتی کولین استراز‌های موضعی (آب مروارید سمی) ایجاد می‌شود.

علائم و نشانه‌های بیماری آّب مروارید چشم
پیشرفت آب مروارید یک فرآیند بدون درد و پیشرونده است که در افراد مختلف بسیار متغیر است. بیماران معمولاً علائم دو طرفه دارند و از مشکل در رانندگی در شب (به ویژه به دلیل تابش نور چراغ‌های جلو) یا خواندن علائم جاده‌ای شکایت دارند. بیشتر موارد در بیماران بالای ۶۰ سال اتفاق می‌افتد. افراد جوانتر مبتلا به آب مروارید احتمالاً دارای عوامل خطر مانند دیابت شیرین یا استفاده از استروئید‌های سیستمیک هستند. بیماران در هر سنی به دلیل ضربه شدید چشم دچار آب مروارید می‌شوند. تظاهرات بالینی آب مروارید وابسته به سن و غیر وابسته به سن یکسان است.
در بسیاری از بیماران، پیش از شروع کدر شدن عدسی که بینایی را کاهش می‌دهد، نزدیک بینی افزایش می‌یابد. این افزایش نزدیک بینی، که "تغییر نزدیک بینی" نامیده می‌شود، ناشی از افزایش قدرت شکست عدسی است که به تدریج تبدیل آب مروارید می‌شود و می‌تواند با پیشرفت کدری و تاری ادامه یابد. بیماران بیشتر مشکل در دوربینی گزارش می‌دهند و برخی ممکن است توجه داشته باشند که دید نزدیک آن‌ها بهتر است. نیاز به به روز رسانی نسخه عینک در فواصل بیشتر قبل از ایجاد کدری و تاری امری معمول است.

چگونه می‌توان از آب مروارید جلوگیری کرد؟‌
می‌توانید برای محافظت از چشم‌ها و به تأخیر انداختن آب مروارید اقداماتی را انجام دهید مانند؛
​برای جلوگیری از آفتاب از عینک آفتابی و کلاه لبه دار استفاده کنید
سیگار را ترک کنید
غذای سالم بخورید - مقدار زیادی میوه و سبزیجات بخورید - مخصوصاً سبزیجات تیره و برگدار مانند اسفناج، کلم پیچ و کلم سبز.
شواهد مربوط به مکمل‌های مولتی ویتامین چشم متضاد هستند و هیچ توصیه روشنی برای مفید بودن مصرف ویتامین در پیشگیری از آب مروارید وجود ندارد. اگرچه استفاده از استروژن پس از یائسگی (بیش از ۱۰ سال) ممکن است خطر ابتلا به آب مروارید هسته‌ای را کاهش دهد،
معاینه گشادی مردک چشم* (Get a dilated eye exam) را انجام دهید- اگر سن شما ۶۰ سال یا بیشتر است، حداقل هر ۲ سال یک بار یک این تست را انجام دهید.

درمان آب مروارید چیست؟
جراحی تنها راه خلاص شدن از آب مروارید است، اما ممکن است نیازی به جراحی فوری نداشته باشید.
درمان خانگی- در اوایل، ممکن است بتوانید تغییرات کوچکی برای مدیریت آب مروارید خود ایجاد کنید. شما می‌توانید کار‌هایی مانند:
در خانه یا محل کار از چراغ‌های روشن‌تری استفاده کنید
از عینک آفتابی ضد نور استفاده کنید
از لنز‌های بزرگنمایی برای مطالعه و سایر فعالیت‌ها استفاده کنید
عینک یا لنز جدید- یک نسخه جدید برای عینک یا لنز‌های تماسی می‌تواند به شما کمک کند تا در ابتدای بیماری آب مروارید بهتر ببینید.

عمل جراحی آب مروارید
اگر آب مروارید مانع فعالیت‌های روزمره مانند خواندن، رانندگی یا تماشای تلویزیون شود، پزشک ممکن است جراحی را پیشنهاد کند. در حین عمل جراحی آب مروارید پزشک لنز کدر شده را برداشته و یک لنز مصنوعی جدید (که به آن لنز داخل چشمی یا IOL نیز گفته می‌شود) جایگزین می‌کند. این جراحی بسیار ایمن است و از هر ۱۰ نفری که جراحی می‌شوند ۹ نفر آن‌ها بعد از جراحی بهتر می‌بینند.