پخش زنده
امروز: -
استادیار و عضو هیئت علمی گروه تغذیه جامعه دانشکده علوم تغذیه دانشگاه شهید بهشتی گفت: سالانه یک سوم مواد غذایی تولید شده در جهان از بین میرود.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، دکتر آرزو حقیقیان با اشاره به میزان ضایعات و دورریز غذا در جهان افزود: براساس آمار سازمان جهانی خواربار و کشاورزی هر سال حدود یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تن از مواد غذایی یعنی یک سوم مواد غذایی تولید شده در دنیا از بین میرود.
وی با اشاره به این که ضایعات غذایی در دو بخش روی میدهد، ادامه داد: بخشی از این ضایعات معروف به اتلاف غذایی شامل از بین رفتن مواد غذایی از محل تولید (مزرعه) تا بازار (محل فروش مواد غذایی) میشود.
استادیار و عضو هیئت علمی گروه تغذیه جامعه دانشکده علوم تغذیه دانشگاه شهید بهشتی گفت: این بخش از ضایعات مواد غذایی به دلایل مختلفی نظیر تغییر آب و هوا و عوامل محیطی میتواند اتفاق بیفتد و در هر یک از مراحل تولید، برداشت و تحت فرآیند قرارگرفتن مواد غذایی ممکن است روی دهد.
حقیقیان، بخش دوم ضایعات مواد غذایی را مربوط به دور ریختن غذا در محل خردهفروشیها یا مصرف کننده عنوان کرد.
وی افزود: این بخش از دورریز مواد غذایی در پایان مرحله تولید و زمانی روی میدهد که مواد غذایی به دست مصرف کننده میرسد و از آن جمله میتوان به بستهبندیهای منقضی شده، باقیمانده وعدههای غذایی و مواد غذایی خام فاسد شده اشاره کرد.
استادیار و عضو هیئت علمی گروه تغذیه جامعه دانشکده علوم تغذیه دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به افزایش ناامنی غذایی در همه جهان ادامه داد: جمعیت جهان رو به ازدیاد است و تولیدات کشاورزی به علت تغییرات آب و هوایی دچار بحران شده است.
حقیقیان گفت: ناامنی غذایی میتواند باعث بروز سوءتغذیه در جامعه شود که این موضوع باعث افزایش ۵۰ درصدی احتمال مرگ در کودکان میشود.
وی افزود: کاهش ضایعات غذایی میتواند تأمین کننده تقاضای جامعه برای مقابله با ناامنی غذایی باشد.
استادیار و عضو هیئت علمی گروه تغذیه جامعه دانشکده علوم تغذیه دانشگاه شهید بهشتی ادامه داد: وقتی مقدار دورریز مواد غذایی از زمان تولید تا مصرف کاهش یابد، نگرانی برای تولید غذا کمتر میشود و این مقدار غذایی که از دور ریختن آن جلوگیری شده است، میتواند صرف تغذیه تعداد زیادی از گرسنگان یا مبتلایان به سوءتغذیه شود.
پیامدهای ضایعات غذایی
حقیقیان با بیان این که وجود گرسنگی در دنیا همیشه به علت کمبود تولید مواد غذایی نیست، گفت: هماکنون مقدار کافی مواد غذایی در جهان تولید میشود که برای تغذیه همه مردان، زنان و کودکان کافی است.
وی افزود: بخش اعظمی از تولیدات مواد غذایی سالانه به دلیل دور ریخته شدن از دسترس مصرف کنندگان خارج میشود.
استادیار و عضو هیئت علمی گروه تغذیه جامعه دانشکده علوم تغذیه دانشگاه شهید بهشتی ادامه داد: در کشورهای درحال توسعه مانند ایران، مقدار زیادی از ضایعات غذایی در زمان برداشت، ذخیرهسازی طولانی و فساد محصولات اتفاق میافتد.
حقیقیان در ادامه سخنان خود به تشریح مهمترین پیامدهای ضایعات غذایی پرداخت که به این شرح است:
هدر رفتن آب:
دنیای امروز با مشکل کم آبی مواجه است و استفاده از راهکارهای کاهش مصرف آب بهویژه در بخش کشاورزی، به عنوان اهداف بسیاری از کشورها قرار گرفته است. همه محصولاتی که تولید شده است و به مرحله برداشت میرسند، در فرآیند تولید مقدار زیادی آب را مصرف میکنند که با وجود دورریز، این مقدار آب هدر رفته محسوب میشود.
تولید گازهای گلخانهای:
مقدار گازهای گلخانهای بر اثر فعالیتهای بشر افزایش یافته است. این گازها عامل گرم شدن زمین و ایجاد تغییرات آب و هوایی هستند. بخشی از این گازها در زمان تولید محصولات کشاورزی تولید میشوند؛ بنابراین با دور ریختن مواد غذایی ضمن این که محصول از دست رفته، مقدار زیادی گاز گلخانهای نیز تولید شده است.
بهره ناکافی از زمینهای مناسب کشاورزی:
مساحت زیادی از زمینهای کشاورزی صرف کشت و تولید مواد غذایی میشوند که متاسفانه در نهایت این مواد غذایی دور ریخته میشوند.
ضررهای اقتصادی:
مسلما برای کشت و تولید محصولات غذایی هزینه صرف شده است که در واقع با دور ریختن آنها این هزینه به هدر میرود.
فرسایش خاک، از بین رفتن جنگلها و افزایش قیمت مواد غذایی نیز از دیگر پیامدهای ضایعات غذایی محسوب میشوند؛ بنابراین با وجود این ضرر و زیانهایی که ضایعات غذایی به جامعه و محیط زیست وارد میکند باید درجهت کاهش هرچه بیشتر ضایعات و دورریز مواد غذایی کوشا باشیم.