ایجاد ۷۸ میلیون شغل جدید تا ۳ سال آینده

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ غلامحسین حسینی‌نیا که در برنامه تلویزیونی صف اول پاسخگوی سوالاتی درباره عملکرد سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای در پرورش نیروی انسانی ماهر و کارآمد بود.

 امشب هم یکی دیگر از صف اولی های خدمتگزار ملت ایران مقابل دوربین قرار گرفتند تا در مورد برنامه ها، راهبردها و تصمیم هایی که با زندگی آحاد مردم در ارتباط است صحبت کنند، البته امشب کسی که مقابل دوربین صف اول قرار گرفته در حوزه آموزش و مهارت هست که یکی از کانون های اصلی و مؤلفه های بسیار مهم در رشد و توسعه کشور می تواند باشد. برای این که با سازمان آموزش فنی و حرفه ای آشنایی ابتدایی داشته باشیم گزارشی تهیه کردیم، ابتدا آن گزارش را می بینیم و بعد راجع به اهداف، برنامه ها و راهبردهایی که در این حوزه وجود دارد باهم صحبت می کنیم.

ما به صورت اجمالی با وظایف و کارکرد سازمان آموزش فنی و حرفه ای آشنا شدیم، الآن چتر مهارتی شما کدام طیف از آحاد جامعه را در بر می گیرد؟

 اجازه بدهید اول یک تبریکی را عرض کنم به همه عزیزانی که در عرصه مهارت آموزی دارند فعالیت می کنند، امروز می دانید روز ملی کارآفرینی و آموزش های فنی و حرفه ای بود، البته ما از 31 تیر ماه تا شش مرداد را به عنوان هفته ملی مهارت نام گذاری کردیم که بتوانیم از این فرصت برای ترویج هر چه بیشتر فرهنگ مهارت آموزی استفاده کنیم. تشکر هم کنیم از رسانه ملی که فرصت های خیلی خوبی را برای این مهم برای ما فراهم کردند. سازمان آموزش فنی و حرفه ای همان طور که حضرتعالی فرمودید یک سازمان توسعه ای است که موضوع بسیار مهم مهارت آموزی و توانمندسازی آحاد مختلف مردم را برای این که بتوانند در عرصه اقتصاد ملی به شکل مولد فعال شوند و نقش ایفا کنند بر عهده دارد، به طور مشخص موضوع اشتغال پذیری جوان ها یک رسالت اصلی است برای ما، طبیعتاً همه کسانی که در جمعیت فعال قرار می گیرند یعنی جمعیتی که از 15 سال به بالا هستند در آحاد مختلف، ما این ها را به 19 گروه مخاطب تقسیم بندی کردیم و به آنها خدمات می دهیم، جوانان عزیزی که دانشجو هستند، فارغ التحصیل دانشگاه هستند، بیکار جویای کارند، کارگرانی که آموزش های به آموزی را ما برای اینها داریم. سربازانی که حین خدمت هستند، زندانیان، زنان سرپرست خانوار، روستائیان، عشایر حتی دانش آموزان در قالب طرح ایران مهارت که ما همکاری می کنیم با وزارت آموزش و پرورش به همراه سازمان های دیگری که در این زمینه کار می کنند و گروه های دیگری که مد نظر هستند، اینها جمعاً معلولین به خصوص خانواده های این عزیزان جزو گروه های مخاطب اصلی سازمان هستند که ما خدمتشان هستیم.

مثلاً در طی یک سال چه تعداد افراد می آیند مهارت یاد می گیرند در چارچوب آموزشگاه ها و مراکزی که شما دارید؟

 ما آموزش های فنی و حرفه ای را در دو بخش دولتی و خصوصی دنبال می کنیم، بخش دولتی مان مشتمل است بر 40 مرکز آموزش فنی و حرفه ای که در سراسر کشور گسترده است، حدود 5400 کارگاه فعال را در بر می گیرد و بیش از پنج هزار مربی هم در اینها دارند خدمت می کنند و آموزش هایی که در این مراکز دولتی ما است کاملاً رایگان در اختیار عزیزان قرار می گیرد. علاوه بر این، حدود 12 هزار آموزشگاه آزاد ما داریم که البته جدیداً شش هزار مجوز موافقت اصولی جدید هم صادر شده برای تشکیل آموزشگاه های جدید که اینها هم در کشور در شهرهای مختلف حتی برخی روستاها فعال هستند. حالا ظرفیت آموزشی که ما در بخش دولتی داریم، حدود 550 هزار نفر دوره در سال است و در بخش خصوصی مان حدود 600 هزار تا، البته علاوه بر اینها یک سری مراکزی داریم به عنوان مراکز جوار کارگاهی و مراکز بین کارگاهی که خاص ناحیه های صنعتی است و کارخانه ها و آن جاهایی که دارند فعالیت صنعتی می کنند ما در کنارشان یک مرکز جوار با استفاده از امکانات خودشان تشکیل دادیم و درست کردیم که در این مراکز به کارگران همان کارخانه ها و همان بنگاه های تولیدی آموزش داده می شود، آموزش های تکمیلی و به آموزی یا کسانی که می خواهند به شکل بدو خدمت وارد آن صنعت شوند که اینها در کشور فعال هستند و آموزش ها را ارائه می کنند.

چه مقدار فرهنگ مهارت آموزی در کشور ما جدی دنبال می شود یعنی این استقبال به اندازه ای هست که انسان احساس کند که گفتمان مهارت آموزی در حال رشد است یا نه؟

 بله، این یک واقعیتی در کشور ما بود که حالا به درست یا غلط جمع زیادی از جوان های ما با نگاه رفتن به دانشگاه و به عبارتی مدرک گرایی بحث ها را دنبال می کردند و خانواده ها شاید به نوعی تا همین گذشته نه چندان دور تنها راه خوشبختی جوان هایشان را از مسیر دانشگاه ترسیم می کردند اما خوشبختانه در سال های اخیر این اقبال را داریم که جوان ها توجهشان به سمت مهارت آموزی و خانواده ها به خصوص جلب شده و این خود فرصت بسیار خوبی برای ما است. من آماری را می دیدم که فکر کنم سال 1399 بود که 53 درصد عزیزانی که در کنکور مجاز به انتخاب رشته شده بودند، اینها انتخاب رشته نکردند، این نشان می دهد که آگاهانه دارند تصمیم می گیرند در مورد آینده شان و این یک فرصت خیلی خوبی است که بخش اعظم اینها را ما به سمت مهارت و مهارت آموزی که شاید یک راه میان بر باشد برای این که بتوانند این عزیزان اشتغال پذیر شوند و بتوانند درآمد مناسب و شایسته ای برای خودشان و خانواده آینده شان داشته باشند ایجاد کنند و لذا خوشبختانه ما در سال های اخیر این اقبال را می بینیم البته کارهای فرهنگی خوبی هم که انجام شده تأثیرگذار بوده، ما در گذشته ای نه چندان دور برای جذب مخاطب مشکل داشتیم اما الآن در خیلی رشته های ما به خصوص در بخش دولتی یک ترافیک متقاضی داریم که اینها باید منتظر بمانند مثلاً یکی دو دوره دیگر نوبتشان شود و این خود نشانه های مثبتی است که موضوع مهارت دارد جدی گرفته می شود، خوشبختانه در دولت جدید هم این موضوع باز توجه بیشتری به آن شده و در ادامه توضیح خواهم داد اتفاقات خوبی که دارد می افتد در این زمینه که ما بتوانیم هر چه بیشتر تجهیزات لازم را فراهم کنیم متناسب و به روز تا در خدمت عزیزان باشیم.

 این دوره هایی که در چارچوب مهارت آموزی، آموزش داده می شود، در واقع کجاها است؟ یعنی مراکز استان است؟ توزیعش عادلانه است؛ یعنی در شهرستان ها هم هست یا مناطقی که یک مقداری از مرکز فاصله دارند آن جا را هم تحت پوشش قرار دادید یا به صورت متمرکز در چند استان نسبتاً برخوردار ایجاد شده؟

عرض کردم 640 مرکز داریم که خوشبختانه بیشتر از تعداد شهرستان هایمان است پس در هر شهرستان حداقل یک مرکز را داریم، در برخی شهرستان های بزرگ که 2 – 3 و بیشتر حتی مثلاً کلانشهرها 5 – 6 مرکز هم داریم که اینها دولتی هستند و آموزشگاه های آزاد هم انصافاً کمک خوبی را دارند انجام می دهند بعد معادل ظرفیت دولتی ما اینها ظرفیت ایجاد کردند، منتها حقیقت امر در بحث آموزش روستائیان و عشایر یک مقداری ما کمبودهای جدی داریم و شرمنده این عزیزان هستیم یعنی تقریباً چیزی حدود شاید 20 درصد جمعیت کشور ما روستایی و عشایر است اما حدود 7 یا 8 درصد آموزش های فنی ما اختصاص به روستائیان و عشایر دارد که در این زمینه کار جدی تری را می طلبد. البته برای این کار یک ستادی را تشکیل دادیم همه عزیزانی که در این قضیه مسئولیت دارند مثل معاونت توسعه روستایی، معاون اول رئیس جمهور، وزارت جهاد کشاورزی، سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی و جاهای دیگری که در این زمینه فعال بودند دعوت به همکاری کردیم که آورده هایمان را روی هم بگذاریم بتوانیم یک حرکت ان شاء الله فراگیرتری را هم برای جامعه روستایی و عشایری مان داشته باشیم. در شهرستان هایی که؛ در جاهایی که ما مرکز نداریم سعی کردیم از طریق واحدهای سیار این کار را انجام دهیم، کارگاه های سیاری که اعزام می شوند، استفاده می شود از مراکز فرهنگی یا حتی مساجد یا پایگاه های بسیج که ما بتوانیم با کمک آنها در جاهایی که مرکز نداریم این امکانات را فراهم کنیم که عزیزان دوره هایشان را ببینند.
مجری: در برخی از کشورهایی که الآن در زمره کشورهای توسعه یافته تلقی می شوند، دوران شکوفایی خودشان را مدیون افرادی هستند که مهارت آموختند و شاید اگر بخواهیم از بحث دانشگاهی بگوییم مثلاً تکنسین هستند نه لزوماً مهندسین ارشد یا دکترای تخصصی و اینها، طبعاً به این دلیل شاید یک ظرفیت خوبی باشد این مهارت آموزی اما حالا در کشور ما تقریباً این طور نیست، عکس این است، یعنی افراد مایل به طی کردن درجات دانشگاهی تکمیلی هستند تا این که بروند مثلاً فوق دیپلم بگیرند یا تکنسین بشوند و بروند کارخانه ای، شرکتی یا ... چه بخش خصوصی یا دولتی خودشان بروند کاری را انتخاب کنند. شما چه تدبیری اندیشیدید که این را ترویج کنید که افراد خودشان دنبال شغلی برای خودشان بگردند، یعنی شما کار را یادش بدهید و آن خود بیاید این کار را دنبال کند.
آقای حسینی نیا: بله نکته خوبی را اشاره کردید شما، در دنیا به همین شکل است یعنی ما آنجا یک هرم نیروی انسانی داریم که در قاعده هرم تکنسین ها و کارگران ماهر و اینها قرار دارند که طبیعتاً تعداد بیشتری را، هر چقدر ما به سمت قله هرم پیش می رویم که می شود تحصیلات تکمیلی، فوق لیسانس، دکتر تعداد اینها خیلی کمتر می شود به تبعش فرصت های شغلی هم که هست کمتر می شود. در کشور ما شاید یک برداشت اشتباهی از این قضیه بوده و الآن این هرم در کشور ما تبدیل به یک درخت شده یعنی آن پایین که باید تکنسین و کارگران ما تعدادشان کم است، بالا که می رویم الحمدلله تعداد زیادی مهندس، دکتر، فوق لیسانس و اینها با آنها مواجه هستیم، شاید تب مدرک گرایی که در چند دهه اخیر مثلاً بوده به این موضوع دامن زده ولی تلاش ها به این سمت است که این توجه به این سمت بیاید. شما نگاه کنید کارآفرین هایی که دارند فعالیت می کنند، عزیزانی که در بنگاه های تولیدی هستند بیش از هر کسی ارزش و اهمیت نیروی ماهر متخصص را می دانند. طبیعتاً این نیروها هستند که بقیه عوامل تولید را به خدمت می گیرند و منجر به تولید و ارزش افزوده می شوند یعنی شما یک کارخانه را تصور کنید بدون کارگران و تکنسین های ماهر؛ جز یک سوله بی روح، مشتی آهن پاره سرد و بی روح چیز دیگری نیست، اینها همه عوامل تبعی تولیدند، آن نیروی انسانی است، ما هر قدر بتوانیم فرهنگ سازی کنیم در این زمینه و توجه عزیزان را به این قضیه جلب کنیم، این خودش خیلی خوب است، از طرف دیگر خوشبختانه ما یک نظام جامع آموزش های فنی و حرفه ای و مهارتی را در قالب قانون داریم که سال 96 تصویب شده، تمهیدات خوبی برای این که ما یک چارچوب صلاحیت حرفه ای ملی داشته باشیم، در این چارچوب صلاحیت حرفه ای ملی هشت سطح تعریف شده که از کارگر ساده تا در انتها به دکترای حرفه ای می رسد، یعنی ما کارگر ساده داریم، نیمه ماهر، ماهر، کمک کاردان حرفه ای، کاردان حرفه ای، کمک مهندس حرفه ای، مهندس حرفه ای الی آخر، این کمک می کند که حالا بخشی از آن نیاز اجتماعی که افراد دارند به موضوع مدرک و اینها نه به آن شکل دانشگاهی، دانشگاه ها ارزش خاص خودشان را دارند، کارکرد خاص خودشان را دارند اما همه قرار نیست بروند دانشگاه و همه مشکلات از مسیر دانشگاه حل نمی شود، این را ان شاء الله در کنار همدیگر داشته باشیم، عزیزان دانشگاهی در فعالیت های علمی و مرزهای دانش و تولید علم و پژوهش کار خود را انجام می دهند که طبیعتاً اهل خود را می طلبد، بقیه را ان شاء الله هدایت کنیم به این سمت که خوشبختانه برای این کار هم اتفاقات خوبی افتاده یعنی با دستگاه های مختلف که این هماهنگی ها ایجاد شده، با خود آموزش عالی و اینها دارد فعالیت هایی خوبی سامان می گیرد که می تواند این مشکل را کمرنگ تر کند.

در گزارشی که پخش شد دستکم در این گزارش این چنین القا می شد که سازمان آموزش فنی و حرفه ای بیشتر کارهای صنایع دستی و کارهایی که بیشتر سنتی است را دنبال می کند. با توجه به سیر شتابان دانش در حوزه های مختلف و فناوری در این حوزه ها چه کردید؟ آیا در این زمینه هم پا به پای آن صنایع دستی و دانش های سنتی به پیش رفتید یا نه، این دو را کنار گذاشتید؟

 نکته خیلی خوبی اشاره کردید، در این 10 ماهی که ما خدمت عزیزان رسیدیم ضرورت این موضوع را به عنوان یک ضرورت ملی تشخیص دادیم حالا با کمک فعالیت ها و همکاران دانشگاهی که داشتیم، من خود این افتخار را دارم که معلم کارآفرینی دانشگاه تهران باشم. با این نگاه و این سرعت تحولات شگرفی که در تکنولوژی ها وجود دارد، ما مقوله توجه به مشاغل آینده و آینده مشاغل را مطرح کردیم، طبیعتاً آینده ادامه گذشته نیست، با این تحولات عظیمی که ما در تکنولوژی ها داریم شاهدش هستیم، خیلی از مشاغل موجود در آینده نزدیک یا کلاً از بین می روند یا تغییر ماهیت اساسی می دهند، مثلاً ما یک شغلی داریم به عنوان راننده تراکتور، الآن که خدمت شما هستم در کشورهای پیشرفته تراکتورهایی آمده که اصلاً کابین راننده دیگر ندارد و کاملاً از راه دور هدایت می شود، وصل به ماهواره و اطلاعاتش را با هوش مصنوعی می گیرد می داند که در چه قسمتی از زمین چه سطحی از شخم، یا عمقی از شخم را داشته باشد و چه کود شیمیایی را آنجا آزاد کند و آن تکنسین یا اپراتورش هم در اتاق کارش نشسته این کار را دارد انجام می دهد، پس تصور از این راننده تراکتور و آن چیزی که ما داشتیم خیلی متفاوت است. در خیلی از رشته های دیگر، بنابراین لازم است ما برای آینده مشاغل تفکر و برنامه داشته باشیم و هم مشاغل آینده؛ مشاغلی که بر اساس تکنولوژی های برافکن تعریف می شود از آن، شما نگاه کنید یک تکنولوژی به نام اینترنت اشیاء دارد سرنوشت فعالیت های بشری را کامل عوض می کند، 9 تکنولوژی برافکن ما داریم بخواهم نام ببرم مثلاً بحث شبیه سازی است، دیتا یا داده های بزرگ، رایانش ابری، روبات های خودکار، یکپارچه سازی سیستم ها، امنیت سایبری و الی آخر. اینها واقعاً زمینه های جدیدی ایجاد می کنند از فعالیت. خوشبختانه ما به این موضوع توجه جدی داشتیم در این زمان و تمهیدات خیلی خوبی کردیم. من دو نمونه اش را می خواهم مثال بزنم اول این که آمدیم و حدود 1234 استاندارد شایستگی حرفه ای را برای مشاغل دانش بنیان نوشتیم یعنی مهارت های دانش بنیان مربوط به این تکنولوژی ها می شود. دوم آمدیم 31 مرکز مجتمع فناوری و نوآوری مهارت بنیان یا دانش بنیان مهارت محور را داشته باشیم در استان ها روی این برنامه ریزی کردیم و شروع کردیم که ان شاء الله اولین اش با کمک معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در کرج به زودی افتتاح می شود، این خود یک قدم خیلی خوبی است و تلاش می کنیم که پارک های علم و فناوری را به این سمت ببریم که اینها برای فعالیت های دانش بنیان خود پیوست مهارتی طراحی کنند، به این ها مجوزهای آموزش نوع الف داده شود که بتوانند خود در این زمینه استاندارد نویسی آموزش های مهارتی دانش بنیان، تهیه محتوا برای اینها و اجرای این دوره های آموزشی فعالیت کنند و به عبارتی ما به استقبال آینده برویم و جوان ها را مهیای این قضیه کنیم. این اتفاق خوب افتاده خوشبختانه و نگاه سازمان به این سمت بوده، علاوه بر این ما یک طرحی را درست کردیم به عنوان طرح نخلستان، طرح نخلستان ویژه...

 اتفاقاً ما درباره طرح نخلستان گزارشی داریم، می بینیم و راجع به آن صحبت می کنیم، طرح نخلستانی که بیشتر برای دانشجویان است?

 بله، برای فارغ التحصیلان دانشگاهی.

چقدر استقبال شد از طرح نخلستان؟

خوشبختانه چون این طرح می تواند گره گشا باشد، ما الآن تعداد زیادی جوان فارغ التحصیل دانشگاهی داریم، جوانان بسیار با استعداد، زحمت کش که درس های بسیار سختی هم خوانده اند در رشته های مختلف ولی حالا به هر دلیلی نیاز بازار نیست آن رشته ای که اینها تحصیل کردند، در این طرح نخلستان این عزیزان در یک دوره شش ماهه خیلی فشرده عملاً یک مهارتی را یاد می گیرند، منعی در رشته های مختلف نداریم، هر کدام از این رشته ها می توانند بیایند وارد شوند اما به طور مشخص آمدیم روی صنعت آی تی متمرکز شدیم و فرصت های شغلی را احصاء کردیم با کمک همین پارک های علم و فناوری، اینها یک دوره شش ماهه ای را در یکی از زمینه های صنعت آی تی می بینند، یک دوره سه ماهه کارورزی هم برایشان در همین شرکت های دانش بنیان، استارت آپ ها و اینها پیش بینی کردیم، برآوردمان این است که بخش اعظم این ها در همین شرکت های استارت آپی و دانش بنیان ان شاء الله جذب می شوند و می توانند فعالیت کنند. خوشبختانه آماری که استان ها به ما دادند نشان دهنده این است که علاقه خیلی خوبی را عزیزان نشان دادند به این قضیه با وجود این که خیلی وقت نیست شروع کردیم ولی بیش از 23 هزار نفر آمدند و در این برنامه مشغول به آموزش شدند و این خود نویدبخش این است که ان شاء الله بتوانیم آن برنامه ای که داریم تا انتها پیش ببریم.

الآن در حوزه های سنتی چه آموزش هایی داده می شود؟

 ما تقریباً در همه رشته هایی که شما فکرش را کنید مورد نیاز زندگی روزمره مردم است داریم آموزش ارائه می کنیم. ما 6500 استاندارد آموزشی داریم که در رشته های صنعت، کشاورزی و خدمات دارد ارائه می شود، بخش مهمی اش هم در خدمات است که روزانه و مردم از خدمات این عزیزانی که آموزش می بینند پیش ما، دارند استفاده می کنند. عملاً 6500 استاندارد آموزشی داریم البته در دنیا اینها 9500 تا است که زمینه وجود دارد ان شاء الله اینها را گسترش دهیم و برآورد سازمان جهانی کار این است که با در نظر گرفتن مشاغل آینده استانداردهای شایستگی حرفه ای به 17 هزار برسد. خود سازمان آموزش فنی و حرفه ای به عنوان یکی از نهادهای حاکمیتی یکی از وظایف عمده اش همین طراحی این استانداردهای آموزشی و به روز رسانی بومی سازی آنها است که در این قسمت هم معاونت سنجش و برنامه ریزی و استانداردسازی ما دارد فعالیت می کند.

آیا در حوزه استارت آپ ها هم سازمان آموزش فنی و حرفه ای کاری را بر عهده دارد یا انجام می دهد؟

 بله عرض کردم کار مشترکی که ما الآن داریم، اولاً گفتیم بعد از آن 640 مرکزی که داریم در هر مرکز استانی یکی از اینها را بگذاریم به عنوان مجتمع نوآوری و فناوری های دانش بنیان که بحث های مهارتی آنجا دنبال شود، نهادینه شود، پیوست های مهارتی طراحی شود و این عملیاتی شدن کار را به این شکل داشته باشیم. عملاً اعتقادمان بر این است که اشتغال دانش بنیان از طریق همین فعالیت های مهارتی انجام می شود، شاید در نگاه اول عزیزانی که در فعالیت های دانش بنیان دارند کار می کنند یک اشتغال محدودی ایجاد شود، بالأخره یک تعدادی شرکت استارت آپی و پارک های علم و فناوری هستند افراد محدودی را دارند بکار می گیرند اما خروجی کار اینها که خدمات جدیدی است یا تکنولوژی جدیدی است، ابزار و دستگاه های جدیدی است بتوانیم به قول معروف استیل آپ یا به مقیاس تولید اقتصادی برسانیم، اینها را برای بحث های حتی فروش و بازاریابی شان که ویژه است، اگر نیاز به راه اندازی دارند، نیاز به نگهداری و تعمیر و نگهداری و الی آخر دارند همه اینها نیازمند تربیت نیروهای ماهری است که خاص آن تکنولوژی دانش بنیان باید تربیت شوند، این کار ماست و این کاری است که ما با دوستان پارک علم و فناوری و عزیزانی که در دانشگاه ها دارند کار می کنند داریم باهم پیش می بریم.

 باید این دوره ها باید هزینه ای پرداخت کند آن مهارت آموز یا رایگان است یا نسبت به جاهای دیگر رقم پایین تری را دارید؟ چگونه است؟

 خوشبختانه آن چه که در دوره هایی که در مراکز دولتی ما ارائه می شود دولت این تمهید را کرده که هزینه هایش رایگان باشد یعنی هزینه هایش توسط دولت پرداخت می شود در این مراکز ما، ولی عزیزانی که در آموزشگاه های آزاد ما می خواهند آموزش ببینند طبیعتاً مستلزم پرداختن یک شهریه است، ما برای این که یک کمکی هم برای افراد کم بضاعت و بی بضاعت شود با یک تفاهمنامه ای که با عزیزانمان در کمیته امداد امام داشتیم به استعداد 500 هزار نفر قرار شده 50 درصد هزینه این دوره هایی که در آموزشگاه آزاد است...

 در چه دوره ای؟ یعنی در چه زمانی؟

 برای سال 1401 پنجاه درصد شهریه را عزیزانمان در کمیته امداد می پردازند 50 درصد دیگرش را هم ما تمهید کردیم که با خود آموزشگاه آزاد که این عملاً تأمین شود و دیگر عزیزان در همان آموزشگاه آزاد هم پولی نپردازند، منتها این خواست کسانی است که تحت پوشش و حمایت کمیته امداد هستند. همین کار را ما داریم با بهزیستی انجام می دهیم که عزیزان بهزیستی در آموزشگاه آزاد نیاز به پرداخت پول نداشته باشند، یک طرح دیگری هم ما داریم که اگر فرصت است این را توضیح دهم؛ طرح آموزش در محیط واقعی کار است.

 اتفاقاً در این زمینه هم یک گزارشی را تهیه کردیم، این گزارش را می بینیم بعد راجع به آن صحبت می کنیم? به صورت مشخص کارورزان می آیند در محیط کار واقعی؟ یعنی به چه صورتی؟

 اسمش روی اش است کار در آموزش مهارت در محیط واقعی کار. ما تجربه دنیا را بررسی کردیم در خیلی از کشورها ازجمله آلمان به طور مشخص بگویم سیستمی را دارند که خیلی جالب است به این شکل که اینها حدود 20 درصد تا 30 درصد آموزش ها که جنبه عمومی و تئوری دارد را در مراکز دولتی می بینند بعد برای آن 70 درصد و 80 درصد اصلی که بحث مهارت عملی است را می روند در محیط واقعی کار در یک واحد صنفی فعالیت می کنند و در دوره ای که برایشان در نظر گرفته شده، کنار یک استادکار واقعی و در محیط واقعی آموزش را می بینند.
ما بررسی کردیم از چهار میلیون واحد صنفی که در کشور است یک میلیون و 400 هزار واحد قابلیت این را دارند که در این طرح با ما همکاری کنند، به این شکل است که از یک نفر تا 15 نفر بسته به ظرفیتی که آن واحد دارد افراد معرفی می شوند به این واحدها، ممکن هم است خود فردی که مسئول آن بنگاه است فرد را معرفی کند و انتخاب کند، اینها می آیند در سامانه ما ثبت نام می شوند، یک بخشی از آموزش را پیش ما می بینند و بقیه در آن محیط واقعی کارشان را دنبال می کنند. اتفاق خوبی که می افتد این است که اولاً این فرد علاوه بر آن مهارت اصلی، مثلاً یک نفر رفته در یک واحد مکانیکی یا برق خودرو می خواهد این مهارت را یاد بگیرد. علاوه بر این مهارت اصلی یک بسته ای از مهارت های نرم را هم یاد می گیرد که کمکش می کند کاملاً آماده شود برای این که خودش بعداً کارش را شروع کند. مهارت مثلاً ارتباط با مشتری، مهارت دخل و خرج داری، مهارت تأمین مالی، مهارت این که چطور بنگاه را سرپا نگه داری و چطور اموراتش را بگذرانی اینها را هم در آن یاد می گیرد، عملاً کاملاً آماده می شود که وارد بازار واقعی کار شود، تمهیدی که ما کردیم این است که با دوستان تأمین اجتماعی، روابط کار صحبت کردیم و یک تفاهمنامه هایی انجام شده که این عزیزان در مدتی که در آن کارگاه هستند از شمول قانون کار یا تأمین اجتماعی خارج اند چرا چون یک کارآموز به حساب می آیند. طبق قانون کار یک کارآموز هستند، طبیعتاً عزیزانی که اینها را به خدمت گرفتند هیچ نگرانی ندارند که با خدای ناکرده جریمه ای چیزی بخواهند روبرو شوند، در آن مدت که حالا می تواند از سه ماه تا 18 ماه حداکثر 18 ماه است این دوره، اینها آموزششان را ببینند و کاملاً آماده شوند برای... خود این طرح اگر ما متوسط یک نفر را هم برای هر واحد صنفی در نظر بگیریم بیش از تمام آن ظرفیت آموزشی که در بخش دولتی و آموزشگاه آزادمان داشتیم ظرفیت فنی و حرفه ای برای ما ایجاد می کند. می خواستم همین جا دعوت کنم از همه عزیزانی که در اصناف مختلف هستند ان شاء الله بیایند در این فعالیت مهم ملی همراه شوند، همکار ما شوند و عزیزانی را به عنوان کارآموز در قالب یک استاد- شاگردی نوین اسمش را بگذاریم، ان شاء الله بگیرند که ما بتوانیم چتر آموزش های مهارتی مان را به این شکل گسترش کنیم و خدمت ملی خوبی انجام شود.

 یکی از دستور کار دولت سیزدهم قرار گرفته بحث سرعت بخشیدن در دادن مجوز های کسب و کار است که شاهد بودیم مثلاً پنجره واحد حتی حذف امضاهای طلایی اینها را در دستور کار قرار داده، در حوزه سازمان آموزش فنی و حرفه ای هم آیا این روند شکل گرفته و در این زمینه کاری صورت گرفته یا نه؟

 تقریباً 10 ماه پیش که ما مسئولیت را بر عهده گرفتیم، تقریباً صدور مجوزهای جدید متوقف شده بود یا با مشکل جدی روبرو شده بود حالا به دلیلی که عزیزان آن موقع این استدلال های خاص خود را داشتند که به این شکل. این باعث شده بود تعداد بسیار زیادی تقاضا پشت دروازه ورود به این قضیه دپو شود و باقی بماند و باعث شده بود اصلاً به خرید و فروش مجوز رو بیاورند. من آمار را در یکی از روزنامه های اقتصادی کشور دیدم که حتی تا یک میلیارد و 700 میلیون تومان برای جا به جا کردن مجوز آموزشگاه مراقبت های زیبایی زنانه پرداخت شده بود. کاری که ما کردیم به عنوان اولین دستگاه، حتی بگوییم قبل از این که قانون معروف در مجلس تصویب شود ما شروع کردیم و این کار را برای مجوز سه روزه اقدام کردیم. سیستمان را طوری طراحی کردیم که عزیزی که تقاضا می دهد و آن مدارک اولیه که لازم است را بارگذاری می کند بدون این که نیاز باشد بیاید در سازمان آموزش فنی و حرفه ای تقاضایش ظرف سه روز کاری بررسی شود و به یک شکلی هم طراحی کردیم که اگر ظرف سه روز همکاران ما این کار را انجام ندهند، خود سیستم اتوماتیک مجوز را صادر کند که البته آن وقت یک پوئن منفی برای همکاران ما می شود که چرا در آن سه روز این کار را انجام ندادند. خوشبختانه این کار خیلی روند را تسریع کرد و زمینه ای فراهم شد که عزیزانی که علاقه مندند سرمایه گذاری کنند در آموزش فنی و حرفه ای، ما واقعاً استقبال می کنیم. من خدمت شما بگویم از این 6500 استانداردی که ما داریم شاید آموزشگاه های موجودمان بیشتر از 300 – 400 استانداردش را پوشش ندهند، پس یک عالم هنوز کار زمین مانده است که اینها می توانند بیایند و انجام دهند و هیچ نگرانی از بابت تعداد اینها ما نداریم. یک واقعیتی است ما آمدیم این کار را کردیم و خوشبختانه استقبال خیلی خوبی هم شد، بیش از 6200 موافقتنامه اصولی برای این مراکز صادر شده در همین 10 ماه و بیش از 1500 تای این ها تبدیل به آموزشگاه جدید شده و ان شاء الله روز دوشنبه که یک جشنواره ملی داریم 770 تای این ها در سراسر کشور به صورت همزمان افتتاح می شوند. بنابراین ما این ادعا را داریم که به حول و قوه الهی و همتی که همکارانمان کردند اولین دستگاهی در کشور بودیم که بحث موافقتنامه های سه روزه را اجرایی کردیم و الآن هم در خدمت عزیزان هستیم.

این موافقتنامه های یا موافقت های اصولی که صادر می شود بیشتر در چه حوزه هایی است یا مجوزهای کسب کار؟

 واقعیت امر این که تا الآن متأسفانه در چند رشته محدود اینها بودند در رشته هایی مثل مراقبت زیبایی، صنایع پوشاک، خیاطی و صنایع دستی و تا حدودی کامپیوتر و این موارد در حالی است که همان طور که عرض کردم 500 استاندارد داریم که خیلی از این ها پوشش داده نشده، الآن پیشنهاد ما به عزیزانی که می خواهند بیایند آموزشگاه جدید داشته باشند حتی آموزشگاه فعلی این است که منتقل کنند فعالیت خودشان را روی این استانداردهایی که پوشش داده نشده؛ روی بحث دانش بنیان بیایند وارد شوند و کمک کنند و مشاغلی که عرض کردم به عنوان مشاغل آینده و همچنین تمرکزشان را از داخل شهرها ان شاء الله به حاشیه شهرها و شهرهای کوچکتر و روستاها هم باشد و استقبال می کنیم از این کسانی که در این جاها بیایند آموزشگاه جدید بزنند برای این موضوع از محل تبصره 18 هم ما تسهیلات خوبی را فراهم کردیم که کسانی که بیایند در مناطق روستایی، حاشیه شهرها و روی استانداردهایی که قبلاً پوشش داده نشده به صورت مشوق این تسهیلات کم بهره را در اختیارشان قرار دهیم.

دولت چه مقدار حمایت کرده یا اراده ای دارد برای حمایت در این حوزه، یعنی شما میزان تسهیلات و بودجه ای که در اختیار شما قرار می دهد کفاف یک برنامه یک کشور در حال توسعه را دارد یا نه؟

 واقعاً هر چقدر ما هزینه کنیم در بحث فنی- حرفه ای و مهارت آموزی در کشور کم هزینه کردیم و هزینه نکردیم اصلاً سرمایه گذاری کردیم، این یک واقعیتی است، ما وقتی یک جوانی می آید در دوره های ما شرکت می کند که از آن موضوع فعالیت هیچ چیزی نمی داند در یک مدت مشخصی تبدیل به یک استادکار در آن زمینه می شود و بهره وری ایجاد می کند، بهره وری ملی را بالا می برد، طبیعتاً یک سرمایه گذاری خوبی است که دارد انجام می شود. بنابراین می شود بگوییم حد یقفی ندارد، هر چه هزینه کنیم جا دارد. خوشبختانه در دولت سیزدهم یک اتفاق خوب افتاده، در سفرهای ریاست جمهور به استان ها روی دو موضوع؛ 1- تجهیز مراکزمان به تجهیزات جدید و 2- تکمیل مراکز نیمه تمامی که از قبل بوده حالا 70 درصد به بالا پیشرفت فیزیکی داشتند ارتباط خوبی ما گرفتیم. تقریباً می توانم بگویم در این استان هایی که سفر در آنها انجام شده چیزی حدود دو هزار میلیارد تومان ما مصوبه داشتیم برای سال 1401 و 1402؛ این نکته بسیار مثبت و روشنی است که می شود گفت بی سابقه است، اما این یک بخش قضیه است. یک بخش دیگر ؛ ما نیازهای هزینه ای جاری داریم که در این زمینه نیاز به عنایت بیشتری هستیم از طرف دولت. ما اعتقاد داریم که اگر قرار باشد در کشور یک نوع یارانه داده شود آن باید یارانه مهارت باشد یعنی به هر ایرانی یک مهارتی که بتواند زمینه ایجاد اشتغال و اشتغال پذیری را برایش ایجاد کند، با این نگاه اگر باشد جای کار بیشتری وجود دارد، هم در رسیدگی به پرسنل سازمان آموزش فنی و حرفه ای و به خصوص مربیان عزیز ما که بتوانیم یک مقداری مشکلات معیشتی این عزیزان را حل کنیم و هم در تأمین اعتباراتی که به ما این اجازه را بدهد که خرید خدمت آموزشی کنیم. مثلاً از همین آموزشگاه آزادمان به خصوص در مناطق فقیرتر، در روستاها، در حاشیه شهرها ما این توان را داشته باشیم، این اعتبار در اختیار ما باشد که ما می توانیم خرید خدمت کنیم از این آموزشگاه ها، روی موضوعات مربوط به طرح هایی که برای دانشجویان داریم، یک طرح دیگری داریم به نام کحاد مهارت آموزی یا آموزش هیبریدی برای دانشجویان، اعتقادمان این است که دانشجویان عزیز در حین آموزش تحصیلی که دارند یک مهارت کامل هم یاد بگیرند یا متناسب با رشته شان یا متناسب با علاقه شان، این نیاز به اعتبار خاصی دارد که امیدواریم این در اختیار ما قرار بگیرد ما بتوانیم به استعداد 500 هزار نفر در سال جاری و ان شاء الله یک پوشش کامل برای بعد؛ برای همه دانشجویانی که علاقه مند هستند بتوانیم این کار را انجام دهیم. قطعاً این اعتبارات می تواند کمک کند که یک جهشی را ما در آموزش های مهارتی در کشور داشته باشیم. واقعیت امر این است که الآن آن چه که به عنوان اعتبارات جاری سازمان ما است بیشتر تکافوی همین حقوق و مزایای همکارانمان دارد که نیاز به ترمیم دارد. ان شاء الله در این زمینه هم حتماً عنایت بیشتری شود می تواند خیلی مؤثر باشد.

یکی از مواردی که در دهه سوم قرن بیست و یکم وجود دارد، در هم تنیدگی کشورها در حوزه آموزش و مهارت است، بالأخره کشورهای مختلف مهارت یک تجربه بشری است که در اختیار همه دنیا است، آیا ما از این تجربه دیگران، دیگر کشورها هم استفاده می کنیم یا نمی کنیم؟

 خوشبختانه ما یکی از اعضای فعال سازمان جهانی کار هستیم که متولی این موضوع مهارت آموزی کارگران عزیزمان که در این زمینه نیاز به مهارت هستند است در سطح بین المللی و طبیعتاً ما تلاش کردیم که از این موقعیت بیشترین استفاده را ببریم، به همین خاطر یکی از محورهای اساسی برنامه ما در دولت سیزدهم، بحث دیپلماسی مهارت است. دیپلماسی مهارت با این نگاه که به هر حال بدون تعارف از کشورهای دیگری که شاید در زمینه هایی از ما جلوتر باشند ما از آنها کسب تجربه کنیم و تبادل اطلاعات داشته باشیم، البته خوشبختانه ما هم زمینه های بسیار زیادی داریم که می توانیم حتی به همان کشورهای پیشرفته ارائه کنیم و در عین حال کشورهای دیگر هم که از ما پایین تر و عقب تر هستند ما با آنها در یک تعهد بین المللی به آنها کمک کنیم به خصوص با کشورهای همسایه ای که داریم. همین الآن که خدمت شما هستم، ما بیش از 40 میز همکاری مشترک بین المللی با چهل کشور طراحی کردیم و پیش بردیم که این خود می تواند کمک کند به ما، بیش از 29 سند همکاری بین المللی را در دستور کار داریم، خیلی هایش به مراحل خیلی خوبی رسیده مثلاً یکی اش با کشور تاجیکستان که در همین سفر اخیر ریاست جمهوری که انجام شد به امضا رسید با کشورهایی مثل نیجر، سوریه، چین، ژاپن، مالزی، صربستان، عمان، عراق و هندوستان، استرالیا و کشور روسیه ما مراودات خیلی خوبی داریم و در قالب بحث مسابقات بین المللی مهارت هم باز این زمینه فراهم است که عزیزان را ما اعزام کنیم. ما ان شاء الله به زودی در 18 رشته مهارتی تیم ملی مان را اعزام می کنیم به هفت کشور.

چه رشته هایی هست؟

 رشته ها متنوع است؛ مثلاً از رشته جوشکاری هست، تبرید است ، تأسیسات است، خیلی رشته های فنی آی تی است مثل تجارت الکترونیک و تجزیه و تحلیل سیستم ها و موارد این چنینی که در واقع دارد انجام می شود، البته ما یک تمهید بسیار خوبی کرده بودیم برای مسابقات جهانی 2022 شانگهای چین که متأسفانه به دلیل شیوع کرونا و اعلامی که کشور چین کرد این مسابقات برگزار نمی شود این سال ولی تیم ملی را برای 33 رشته آماده کرده بودیم در دوره قبلی که در کازان روسیه بود سال 2019 در 10 رشته ما شرکت کرده بودیم برای 33 رشته، اردوهای تیم ملی هم به خوبی تشکیل داده بودیم که حالا با این اتفاق روبرو شدیم و از فدراسیون جهانی مهارت تصمیم گرفت اینها را به صورت غیرمتمرکز در 11 کشور برگزار کند که ما ان شاء الله در هفت کشور حاضر می شود تیم ما و در رشته های مختلف به رقابت می پردازند که ان شاء الله افتخارآفرینی هم داشته باشند.

چه کشورهایی بیشترین میزان همکاری را در این حوزه ها دارند؟ یعنی کشورهای همسایه، آیا این همکاری ها بین کشورهای مختلف تفاوت معناداری دارد یا نه کشورها این آمادگی را دارند که این کار را کنند؟

حقیقت امر موضوع مهارت موضوعی است که جهانی است و همه کشورها هم احساس می کنند در این تبادلات برنده می شوند یعنی برد- برد خواهد بود طبیعتاً متناسب با میزان مراودات بین المللی که بین کشورهای مختلف است و آن روابط دوستانه، می تواند شدت و حدت اینها کمتر شود ولی ما هم تلاش کردیم هم از کشورهای پیشرفته تر تبادل تجربه داشته باشیم هم با کشورهای ضعیف تری که در این زمینه هستند، یک نکته دیگر هم که هست این است که خیلی از کشورها یا نهادهای بین المللی که می خواهند به کشورهای همسایه ما کمک کنند با توجه به زیرساخت های بسیار قوی ای که در این زمینه در کشور ما است ترجیح می دهند از طریق ایران این کار انجام شود، مثلاً ما دوره های آموزشی زیادی را برای عزیزانی که از عراق آمدند، از افغانستان آمدند، از کشورهای دیگر همسایه در ایران با هزینه سازمان های بین المللی اینها ارائه کردیم و انجام دادیم.

 این آموزشگاه های آزاد چگونه شکل می گیرند و چگونه شما مجوز به آنها می دهید؟

 طبیعتاً عزیزانی که علاقه مندند در این زمینه ها کار کنند که ما استقبال هم می کنیم همان طور که عرض کردم چتر مهارتی مان را کامل تر کنیم...
 آیا محدودیتی هم برای اینها وجود دارد؟

ما حقیقتش محدودیتی را نگذاشتیم از این باب که اولاً طبق اصل 28 قانون اساسی، هر کسی که بخواهد کار مشروع و قانونی را انجام دهد طبیعتاً ما هم باید کمکشان کنیم ولی توصیه داریم برایشان، این که حتماً مطالعه کنند قبل از این که بخواهند یک آموزشگاهی را بالأخره آموزشگاه درست است که یک کار آموزشی است ولی یک بنگاه اقتصادی هم هست و بایستی بتواند پایدار بماند بنابراین توصیه داریم که اولاً حتماً مطالعه بکنند یک برنامه کسب و کاری را برای خودشان داشته باشند، بازارسنجی را انجام بدهند ببینند چه رشته هایی در آن موقعیت جغرافیایی که آنها هستند بیشتر جواب می دهد. توصیه ما این است که بروند به سمت رشته های جدید و استانداردهایی که روی زمین مانده یا استانداردهای دانش بنیان و مهارت های دانش بنیان و بروند به سمت شهرستان های کوچک و روستاها و مناطق حاشیه شهرها، اگر این کار را می خواهند انجام دهند به راحتی می توانند بیایند در پرتال سازمان آموزش فنی و حرفه ای تقاضایشان را ثبت کنند یک سری مدارک خیلی معمولی شاید بگوییم البته می گویم واقعاً افراد باید اهل آموزش باشند اگر می خواهند موفق باشند و فعالیت پایداری را داشته باشند. آنجا این سامانه بارگذاری می کنند اطلاعاتشان را موافقتنامه سه روزه شان را می گیرند، سه ماه فرصت دارند که تمهیدات لازم اجرایی شدن آن را عملیاتی کنند و با جای دیگری که احیاناً مثل اماکن و اینها باید هماهنگی داشته باشند انجام شود. اگر نیاز داشته باشند یک دوره سه ماهه دیگر هم ما برایشان تمدید می کنیم این زمان را که در این فرصت بتوانند آموزشگاه خودشان را ان شاء الله مستقر کنند. همکاران ما هم در دفتر مشارکت های مردمی و آموزشگاه آزاد کاملاً این آمادگی را دارند که در هر محله اطلاعات لازم، راهنمایی های لازم و همکاری لازم با آنها داشته باشند.

برخی از گروه هایی که در زیر چتر آموزش مهارتی شما هستند مثل سربازان، معلولان، سرپرستان خانوار، اینها را چگونه آموزش داده می شود یعنی مثلاً سربازان را با کمک ارتش این کار را می کنید یا سپاه یا پادگان ها یا نه خارج از پادگان؟

خوشبختانه یک نگاه خیلی خوبی روی موضوع سازندگی جوان ها در دوره سربازی هست که قابل تقدیر است، ما یک قرارگاه مرکزی مهارت آموزی برای سربازان در نیروهای مسلح تشکیل شده که می توانم بگویم شریک اصلی شان ما هستیم و با کمک هم داریم موضوع آموزش سربازان را پیش می بریم، یک شعاری درست کردیم که ان شاء الله هر سرباز که از خدمت سربازی فارغ می شود دو کارت بگیرد؛ یکی کارت معروف پایان خدمت و یکی کارت مهارت آموزی و گواهی مهارت آموزی که از سازمان آموزش فنی و حرفه ای می گیرد که ان شاء الله آینده شغلی خودش هم بتواند به او کمک کند و انجام شود. بخش مهمی از آموزش اینها در همان پادگان ها انجام می شود یعنی با اعزام مربی از طرف ما و امکاناتی که در خود پادگان ها است این اتفاق می افتد ولی بخش قابل توجهی اش هم در مراکز آموزشی ما عزیزان سرباز تشریف می آورند و این اتفاق می افتد. ما در سال 99 ، هشتاد و هفت هزار سرباز، در سال 1400 صد و بیست هزار تا و امسال 147 هزار نفر را سهمیه سازمان آموزش فنی و حرفه ای است که این آموزش ها را به عزیزان سرباز بدهیم. برای بقیه هم باز به همین شکل مثلاً برای معلولان یک سری کارگاه هایی را خاص این عزیزان با توجه به شرایط خاصی که داشتند تدریس کردیم. آخرین اقدامی که کردیم ما در 15 استان، 15 کارگاه آموزش رایانه به نابینایان با استفاده از آخرین تکنولوژی های دانش بنیانی که عزیزان ما داشتند و اینها خوشبختانه تهیه شد، در اختیارشان قرار گرفت ما 15 کارگاه را تمهید کردیم که آموزش رایانه به نابینایان و کم بینایان عزیز داشته باشیم و ایضاً در رشته های دیگر، حالا هر کدام از این عزیزان متناسب با ویژگی هایی که دارند از آموزش هایی که ما برایشان در نظر گرفتیم دارند بهره مند می شوند حتی برای این که بحث عدالت آموزشی را داشته باشیم، بخش هایی از آموزش ها که می شود به شکل مجازی ارائه کرد، چه در قالب کلیپ های آموزشی، موشن گرافیکی که می شود تهیه کرد یا دوره های مجازی داریم این کار را انجام می دهیم که عزیزان دسترسی داشته باشند و استفاده کنند به خصوص در آن فعالیت هایی که مربوط به آی تی است خیلی این قابلیت هست که از خود دنیای مجازی هم برای ارائه مهارت های مربوط به صنعت آی تی استفاده کنیم که این اتفاق خوشبختانه دارد می افتد.

به نظر می رسد که شاید سازمان آموزش فنی و حرفه ای حکایت این داستان را داشته باشد که به جای این که شما ماهی به طرف بدهید ماهیگیری را یادش می دهید، این وضعیت الآن ارزیابی شما به عنوان کسی که حداقل 10 ماه در این حوزه بودید، البته قبلاً هم در وزارت کار و امور اجتماعی و هم پیشتر در دانشگاه این کار را دنبال می کنید به عنوان یک کارآفرین، چقدر زمینه کارآفرینی از طریق آموزش این مهارت ها در بین افرادی که در زیر چتر آموزشی شما قاعدتاً باید باشند فراهم شده؟

طبیعتاً وقتی فردی آموزشی را می بیند عملاً به یک سلاحی مجهز می شود که حتی این می تواند جایگزین سرمایه شود برای فعالیت هایی که می خواهد کند. برایتان مثال بزنم؛ ما 472 شغل را شناسایی کردیم که اینها را اسمشان را گذاشتیم کارهای مهارت محور کم سرمایه بر. یک مثال برایتان بزنم یک رشته ای است به نام استادکار آینه کاری شما حتماً دیدید در همین بقاع متبرکه در حرم رضوی و جاهای دیگر که هنر اصیل ایرانی است و بسیار زیبا و چشم نواز، یک عزیزی که هیچ چیز از این نمی داند ما ظرف 800 ساعت آموزشی که البته 650 ساعتش عملی است تبدیل می کنیم به یک استادکار آینه کاری، این تمام سرمایه ای که لازم دارد یک آینه بر به قول معروف یا الماس بر است، یک خط کش و یک گونیا است؛ عملاً همه اینها شاید با کمتر از یک میلیون تومان قابلیت تأمین داشته باشد اما اشتباه نکنیم سرمایه اصلی اش آن مهارتی است که ایشان دارد و تبدیلش می کند به یک استادکار مهارتی که می تواند درآمد بسیار خوبی داشته باشد و خیلی رشته های دیگر. 472 رشته است که این اتفاق ... بسیاری از رشته های فنی شما دیدید عزیزی که دعوت می کنید بیاید در منزل تعمیر یخچالی انجام دهد، تعمیر یک دستگاهی برای شما می بینید همه ابزارش در یک ابزار است که می آید که شاید سرمایه اصلی اش آن مهارتی است که دارد، طبیعتاً ما در این جامعه ای که داریم و خوشبختانه بازر بزرگ 80 میلیون نفری است به عبارتی، فرصت های زیاد کار است که اگر عزیزی مهارت داشته باشد اعتقاد ما این است روی زمین نمی ماند، حالا هر چقدر مهارتش فنی تر و تخصصی تر باشد طبیعتاً ارزش بالاتری هم می تواند داشته باشد و این نکته ای است که در دنیا هم به همین شکل است، دنیا برای مهارت خیلی ارزش قائل است. یکی از اساتید بزرگوار که از دوستان دانشگاه ما است می گفت من در یک کشوری که تحصیل می کردم آنجا یک بار روشنایی خانه مشکل پیدا کرد آمدم این را درست کنم متأسفانه جرقه ای زد و دستم زخم شد، رفتم بیمارستان خواستم از بیمه استفاده کنم شرح ماجرا که دادم گفتند شما کارت مهارتتان را بدهید ما ببینیم آیا شما صلاحیت انجام این کار را داشتید یا نه، شما اگر صلاحیت انجام کار نداشتی و بعد این حادثه پیش آمده دیگر از شمول بیمه خارج هستی. ببینید چقدر اهمیت مهارت و گواهینامه مهارتی هست. ما اعتقادمان این است که زمینه های شغلی زیادی در همین بازار فعلی وجود دارد که می تواند حتی با سرمایه های کم منجر به ایجاد اشتغال و کارآفرینی شود که حالا دعوت می کنیم عزیزان بیایند که این اتفاق خوب بیفتد.

پرسش آخر این که مهمترین چالش های فراروی سازمان آموزش فنی و حرفه ای برای این که به وظایف خودش عمل کند الآن چیست از دید شمایی که نزدیک یک سال سکان آن را در دست دارید؟

 شاید مهمترین چالش برگردد به نیروی انسانی ما، اولاً ما برآورد کردیم اگر همه این آموزش ها و این چتر کامل آموزشی که ما می خواهیم انجام دهیم به خصوص با تأکید بر مشاغل آینده و آینده مشاغل و این بحث های دانش بنیان و اینهایی که من گفتم شاید نیاز به یکصد هزار مربی ما داشته باشیم در سراسر کشور، الآن تعداد مربی های موجود دولتی ما حدود پنج هزار نفر است و بخش خصوصی مان 20 هزار نفر، روی هم می شوند 25 هزار نفر که این می طلبد ما ان شاء الله به یک شکلی تمهید کنیم و تمهید کردیم از این باب که سامانه ای درست کردیم به نام سامانه سام برای شناسایی کسانی که علاقه مند هستند در قالب قرارداد خرید خدمت بیایند به ما کمک کنند و آموزش بدهند چیزی شبیه اسمش را گذاشتیم استاد مربی مدعو؛ عزیزانی که کارشان جای دیگر است، فرض کنید تکنسین یا مهندس یک شرکت خودروسازی هستند، متخصص برق خودرو هستند ما از ایشان دعوت کنیم در یک ساعاتی در یک دوره مشخصی بیاید که این نیاز به تأمین بودجه برایش دارد که ان شاء الله این تمهید شود برای این قضیه، یک مقدار ان شاء الله ما بتوانیم بحث های معیشتی همکارانمان را مشکلش را حل کنیم. ارتباطمان با صنعت را باید بیشتر و بیشتر کنیم. اعتقادمان این است که باید از امکانات تولیدی در حین اجرا آموزش هم بگیریم اگر ما بخواهیم خرید تجهیزات کنیم در مراکز خودمان خیلی زود اینها تاریخ مصرفشان تمام می شود و باید کنار بگذاریم، این هم یک چالشی است یعنی هر چقدر دولت هم بودجه تزریق کند باز هم خیلی زود تاریخ مصرفشان تمام می شود اما اگر آموزش را ببریم در دل اجرا و ببریم همزمان با تولید آموزش هم صورت بگیرد نیازمند این است که ارتباطمان را با صنعت بیشتر کنیم. ازجمله مباحث دیگر ارتباطمان را هر چه بیشتر با پارک های علم و فناوری بیشتر کنیم برای فعالیت های دانش بنیان، به نظرم می شود ان شاء الله این موارد اگر تمهید شود سازمان بتواند بیش از گذشته در خدمت توسعه و سازندگی کشور باشد.