عمادُالکُتّاب از دریچه نگاه خوشنویسان برجسته ی کشور + فیلم

میرزا محمدحسین سیفی قزوینی عمادُالكُتّاب در طایفۀ‌ سیفی قزوینی به دنیا آمد و بیشتر عمر خود را به نوشتن و تعلیم خط گذرانید. وی ابتدا خوشنویسی را با نسخ‌نویسی آغاز كرد و سپس به خط نستعلیق روی آورد و پیرو شیوۀ میرزا رضای كلهر شد ، طوری‌كه او را به‌‌‌‌عنوان كامل‌كننده شیوۀ كلهر نام می‌برند. عمادالكتاب نه تنها در خط نسخ و نستعلیق استادی توانا بود ، بلكه شكسته و ثلث را نیز در كمال زیبائی می‌نوشت و با نقاشی سیاه قلم و آبرنگ نیز آشنائی داشت. عمادالكتاب با كمیتۀ مجازات همكاری داشت و تحریرات بیانیه‌های كمیته به خط او بود. وی قبل از دورۀ مشروطیت جزء كاتبان وزارت انطباعات و در دورۀ‌ سلطنت احمدشاه قاجار ، مدتی در وزارت داخله ، منشی و همان اوقات معلم مشق خط سلطان احمدشاه نیز بود. در چند سال اواخر عمر نیز در دربار پهلوی سمت خوشنویسی مخصوص داشت. وی قریحۀ شاعری نیز داشت و گاهی شعر می‌سرود. آثار خوشنویسی عمادالكتاب قطعات مختلف سیاه مشق است و همچنین یك دوره "رسم‌المشق" كه برای نو آموزان دبستان‌ها و دبیرستان‌ها تألیف كرد و به چاپ رساند. وی شاگردان بسیاری داشت ، از جمله علی منظوری ، ملك‌الخطاطین ، حسن زرین‌خط ، علی اكبر كاوه و ابراهیم بوذری كه هر یك به‌ مقام استادی رسیده‌اند. عمادالكتاب در تهران می‌زیست و در همان‌جا درگذشت و در امامزاده عبدالله دفن شد.