پیش بینی برداشت ۱۲تن گل و ۱۶۰تن دانه روغنی گیاه گلرنگ 

همچنین کشت این گیاه اشتغال خوبی هم برای اهالی شهرستان‌های رزن و درگزین ایجاد کرده است.

 

 

برداشت گل گلرنگ تا ۲۰ روز ادامه خواهد داشت و بعد از آن دانه روغنی این گیاه برداشت می‌شود.

 

 

امسال پیش بینی می‌شود ۱۲تن گل گلرنگ و ۱۶۰تن دانه روغنی از سطح مزارع شهرستان‌های رزن و درگزین برداشت شود.

 

 

گلرنگ یا گُلِ خشت (نام علمی: Carthamus tinctorius) گیاهی است یک ساله که ارتفاع آن به حدود ۶۰ سانتیمتر می‌رسد. برگ‌های آن پهن، دندانه دار و بدون دمبرگ می‌باشد. 

 

رگبرگ‌ها در قسمت زیرین برگ کاملاً نمایان است. گل‌های آن منفرد، لوله‌ای و به رنگ زرد مایل به قرمز است که در انتهای ساقه ظاهر می‌شود. 

 

میوه آن سفید و به صورت فندقه بوده که انتهائی آن دارای دسته‌ای تار نازک است. گلرنگ، یکی از گیاهان دارویی بسیار مهم است که در آشپزی نیز کاربرد دارد و به آن زعفران تقلبی گفته می‌شود. از گیاه گلرنگ در صنعت رنگرزی نیز استفاده می‌شود.

 

این گیاه بومی ایران است و در حال حاضر در بیشتر نقاط دنیا کشت می‌شود.

 

این گیاه در مناطق مختلف ایران با اسامی مختلفی شناخته می‌شود، از جمله: کاچیره، کاجیره، کاجره، کازیره، کاپیسه، کاژیره، کاغله، کاغاله، کاخلی، قاقلی، هِچْک، پَلْم (با پَلِم به معنای آقطی فرق دارد)، مُعَصفَر، گُل عُصفُر، کافشه، گل کاغذجیله، گل کِویشَک، قرطم، خِسک، خِسق. این گیاه در بعضی از استان‌های جنوبی مانند سیستان و بلوچستان هِچْک ودر کرمان گل خِشت نیز نامیده می‌شود.

 

میوه گلرنگ دارای پروتئین و حدود ۶۰٪ روغن است که اگر به طریقه فشار سرد به دست آید روغن خوبی برای تغذیه است. این روغن حدود ۷٪ اسید‌های چرب اشباع شده، ۲۰٪ اسید اولئیک، ۶۵ ٪ اسید لینولئیک و ۵٪ اسید لینولنیک دارد.

 

این گیاه روغنی دارای چربی‌های اشباع‌نشده فراوان است. کسانی که چربی خون بالایی دارند در آشپزی از این روغن استفاده می‌کنند.

 

همچنین گل‌های این گیاه را برای رنگین کردن خوراکی‌ها به ویژه کلوچه (ایشلی کوکه) بکار می‌برند.