فعال صنعت نساجی: دخالت بیش از ۲۰ نهاد و سازمان مختلف در فرآیند تولید

آقای مجید نامی در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما افزود: مزاحمت سازمان‌های مختلف برای واحد‌های تولیدی صنعتی مختلف، باعث شده به جای آنکه تولیدکننده بر افزایش تولید، افزایش کیفیت، بازاریابی و صادرات تمرکز کند، دغدغه اش رفع مشکلاتی باشد که این سازمان‌های مزاحم ایجاد می‌کنند.

 

 

وی با اشاره به برخی سازمان‌های مخل تولید ادامه داد: دستگاه‌های صادر کننده مجوز صنعتی از جمله اداره آب و فاصلاب، شرکت برق، شرکت گاز، سازمان شهرک‌های صنعتی و محیط زیست به جای آنکه تسهیل گر بخش تولید صنعتی باشند، مزاحم تولید هستند و عملکرد آن‌ها باعث شده تا یک واحد صنفی تولیدی حتی اگر به اندازه یک واحد صنعتی باشد، از گرفتن پراونه بهره برداری و تبدیل شدن به یک واحد تولیدی صنعتی امتناع کند.

 

نامی گفت: به طور نمونه، امسال قیمت گاز برای واحد‌های صنعتی حدود ۸ برابر شده است و یا اینکه حق النظاره چاه آب واحد‌های صنعتی در ابتدا سالانه ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار تومان تعیین شده بود که در سال‌های گذشته به ۱۰ تا ۲۰ میلیون تومان افزایش یافت و امسال با توجه به میزان آب و حجم چاه، این رقم ماهانه ۲۰ تا ۴۰ میلیون تومان در نظر گرفته شده که مشخص نیست مبنای این تصمیم چه بوده است.

 

وی با بیان اینکه بحث مالیات بر ارزش افزوده و تفاوت اجرای آن در بین واحد‌های صنفی و صنعتی مانع دیگری است که پیش روی تولید صنعتی قرار دارد، افزود: قانون مالیات بر ارزش افزوده و سایر قوانین مالی و مالیاتی حاکی از آن است که شیوه اجرای این قوانین در اصناف که مجوز صنفی دارند با یک واحد صنعتی متفاوت است؛ بدین صورت که واحد‌های صنفی یا معاف از مالیات هستند، یا مالیات بر ارزش افزوده را پرداخت نمی‌کنند، اما یک تولیدکننده صنعتی از ابتدا که اقدام به واردات مواد اولیه می‌کند تا زمانی که می‌خواهد کالا را بفروشد، باید مالیات پرداخت کند. این موضوع باعث شده تا واحد‌های صنفی برای فرار از پرداخت مالیات به صورت غیررسمی و غیرشفاف فعالیت کنند.

 

 

این فعال صنعت نساجی با بیان اینکه تفاوت اجرای قوانین مالیاتی موجب شده شفافیت مالی و اطلاعاتی درستی از فعالیت اصناف وجود نداشته باشد اضافه کرد: این موضوع ضربه بزرگی به کل صنعت نساجی و پوشاک وارد می‌کند، بنابراین اگر قرار است صنعت نساجی و پوشاک رشد کند، باید قوانین بدون تبعیض و به صورت یکسان برای واحدی تولیدی صنفی و صنعتی اجرا شود که این مهم نیز نیازمند اصلاح ساختار‌ها و ارائه مشوق‌های لازم به واحد‌های تولیدی است.