کمردرد (بخش دو)

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز اصفهان؛ هنگامی که علت کمردرد شما آسیب و صدمه به ناحیه کمرتان است، استراحت مانعی ندارد؛ اما اگر مشکل، ناشی از اسپاسم و کشیدگی عضلات کمری شما باشد، بازگشت به فعالیت عادی در اسرع وقت توصیه می شود.

مطالعات مختلف نشان می دهد که بیش از یک یا دو روز استراحت در بستر، به علت کاهش قوام و انعطاف پذیری عضلات، ممکن است موجب بدتر شدنِ درد کمر شما شود.

داروهایی مانند استامینوفن، ایبوپروفن و ناپروکسن اغلب در کمردردهای خفیف موثرند. از طرفی، کِرِم های ضد درد برای دردهای عضلانی مفیدند. پزشک شما ممکن است برای دردهای شدید و مزمن نیز این داروها را تجویز کند.

اگر درمان های ساده تر و داروها، کمکی به بهبودِ کمردردتان نکرد، پزشک شما اقدامات مداخله ایِ درد را به شما توصیه می کند. اگر به کمردرد طولانی مدت دچار شده اید و این کمردرد، موجب اختلال در زندگی روزمره تان شده،  ممکن است که به عمل جراحی کمر نیاز پیدا کنید. امروزه، بسته به شدت بیماری، اَعمال جراحیِ کمر به صورت بسته (کمتر تهاجمی) و بدون بیهوشی و با کمک لیزر انجام می گیرد. گاهی هم برای بیمار، اَعمال جراحیِ بازِ کمر در نظر گرفته می شود.

دو نوع حرکت تمرینی قدرتی که ممکن است برای کمر مفید باشد، شامل خم و راست شدنِ مهره های کمری است. اگر شما به جلو خم شوید، عضلات پشت کشیده و موجب تقویت این عضلات می شوند. در حالی که اگر کمر را به سمت عقب خم کنید، به تقویتِ عضلاتی که قسمت قُدامیِ ستونِ فقرات را پشتیبانی می کند، کمک می کند. بسته به دلیل کمردردتان، شما برخی از ورزش ها را نباید انجام دهید. اگر شما کمردرد دارید، با پزشکتان در خصوص انجام ورزشهای بی خطر مشورت کنید.

هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از درد کمردرد وجود ندارد. اما شما می توانید اقدامات موثری برای کاهش ریسک کمردرد انجام دهید؛ مانند: کنترل وزن و جلوگیری از چاقیِ بیش از حد، تمرینات ورزشیِ منظم و پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین. اطمینان حاصل کنید که نوع شغل شما از شغل های پرخطر برای ابتلا به کمردرد نیست.