کاهش روابط با ونزوئلا با وجود نفع اقتصادی، در زمان روحانی!

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما آقای حجت الله سلطانی در برنامه ی گفتگوی ویژه خبری گفت : اگر خط کشتیرانی میان ایران و ونزوئلا برقرار شود ،​روابط تجاری بین دو کشور متحول خواهد شد. خب نیاز به گفتن نیست که روابط سیاسی ایران و ونزوئلا الحمدلله الآن در بهترین سطح ممکن وجود دارد، دولت به عنوان بسترساز روابط است، در کشورهایی که مفاهمه سیاسی برقرار است، یک بستر مناسب برای توسعه روابط تجاری می تواند شکل بگیرد که در رابطه با ونزوئلا ما این بستر را داریم.

ونزوئلا استعداد کشاورزی فعال نشده بالایی دارد
در بخش اقتصادی هم باید دولت حضور داشته باشد و هم بخش خصوصی ، باید شرکت های توانمندی که ما در حوزه های مختلف داریم کار کنند. خوشبختانه ونزوئلا به صورت خاص و آمریکای لاتین به صورت عام کشور و مجموعه ای هستند که اقتصادشان حالت مکمل دارد یعنی ما رقیب همدیگر در بسیاری از حوزه ها نیستیم بلکه تکمیل کننده همدیگر هستیم. این کشورها ازجمله ونزوئلا کالاهای واسطه ای می خواهد، لوازم الکترونیک، لوازم خانگی، مواد پتروشیمی، مواد اولیه، کشاورزی، کود و اینها لازم دارند، ما صادر کننده هستیم، دارو و تجهیزات پزشکی می خواهند، ما صادرکننده هستیم، متقابلاً این کشور استعداد بسیار بالایی در تولید اقلام اساسی دارد چون امروز آقای رئیس جمهور در مصاحبه گفت که ونزوئلا نزدیک 30 میلیون هکتار زمین حاصلخیز کشاورزی بلااستفاده دارد که زیرکشت نرفته، خب این بذر می خواهد، ادوات کشاورزی می خواهد که همه را ما داریم. این قسمت را که بالأخره بخش عمده ای اش وظیفه شرکت ها و فعالان بخش خصوصی است که بیایند بهره برداری کنند متأسفانه اینجا را آن طور که باید و شاید نتوانستند دو مجموعه به همدیگر وصل شوند.

بستر حقوقی حضور تجار ایرانی در ونزوئلا فراهم شده است 
 ببینید بستر وقتی شما اشاره می کنید به یک عواملی مرتبط است ولی آن چیزی که یک سرمایه گذار بخش خصوصی بخواهد برود کشوری کار کند زیرساخت حقوقی است، در واقع یک سری موافقتنامه پایه ای که تجار بخش خصوصی می دانند مثل موافقتنامه تشویق و حمایت متقابل از سرمایه گذاری حتماً باید امضا شده باشد که بخش خصوصی این اطمینان را داشته باشد این بستر حقوقی و قانونی از ایشان و سرمایه اش حفاظت می کند با ونزوئلا امضا شده و تصویب هم شده، موافقتنامه اجتناب از اخذ مالیات مضاعف امضا شده، موافقتنامه همکاری های دریایی امضا شده، موافقتنامه حمل و نقل هوایی امضا شده است ، این چیزی که دولت می تواند بستر را فراهم کند، فراهم کرده و لغو روادید با ونزوئلا انجام شده است الآن تجار ما بخواهند به ونزوئلا سفر کنند نیاز به ویزا ندارند، پرواز مستقیم بین تهران و کاراکاس برقرار شده است .

پرواز مستقیم تهران -کاراکاس از ۲۸ خرداد برقرار می‌شود

از ۲۸ خرداد پرواز مستقیم تهران- کاراکاس برقرار است. یعنی هر فعال تجاری ما در لحظه که اراده کند خواسته باشد سفر انجام دهد فقط کافی است بلیت را خریداری کند و سوار هواپیما شود. این کاری که دولت انجام داده به عنوان آورده خودش، یک بخش عمده اش هم برمی گردد به بخش خصوصی که آن توانمندی عظیم را که دارد بیاورد پای کار و از این فرصت ها استفاده کند.

ونزوئلا سالی ۱۸۰ هزار تن ماکارونی وارد می‌کند
سفیر ایران در ونزوئلا گفت: ترکیه ۸۵۰ میلیون دلار حجم مبادلات با ونزوئلا دارد، ما این آمار را بررسی کردیم، تقریباً اکثریت کالاهایی که ترکیه صادر می کند با ایران از نظر قیمت و کیفیت قابل رقابت است. در حوزه هایی که بخش خصوصی ورود پیدا کردند خب توانستند موفق باشند، ونزوئلا واردکننده ماکارانی است 180 هزار تن در سال ماکارانی وارد می کند، 180 هزار تن کود ان تی وارد می کند، هر دوی این کالا را هم تولید کننده است و هم صادر کننده و هم کیفیت و قیمت خوبی دارد. خیلی جالب است اولین محموله ماکارانی که ما به ونزوئلا سال قبل صادر کردیم در رقابت با ترک ها، از ترک ها بازار را گرفتیم، خب تصور و انتظار بعدی این بود که بتوانیم این مسیر را ادامه دهیم و این 180 هزار تن را ما بتوانیم به بازار عرضه کنیم، بخش خصوصی ما نتوانست آن عرضه را به صورت مستمر انجام بدهد. آنها بعضاً استدلال های خاص خود را دارند. بستر فراهم است، کالاهای ما از نظر قیمت و کیفیت قابل رقابت است . دلیل موفق نبودن ما یک بخش اش بر می گردد به عدم آشنایی و اطلاع تجار از فرصت هایی که در ونزوئلا وجود دارد و یک بخش اش هم بر می گردد به عدم آشنایی که آن طرف وجود داشته که یک بخش زیادی از این عدم اطلاع الآن مرتفع شده، در واقع بخش خصوصی الآن جنبش و جوش بیشتری در روابط دارد و ما امیدواریم با این سندی که امضا شد ، یک رکورد خوبی را در روابط بزنیم.

زبان اسپانیولی ابزار افزایش تجارت با آمریکای لاتین است
آقای سید حمید حسینی؛ رئیس اتحادیه صادرکنندگان محصولات نفت، گاز و پتروشیمی نیز در این برنامه گفت : اولاً ونزوئلا تا چهار پنج ماه گذشته ثبات اقتصادی نداشت ، تورم بالایی داشت و نرخ ارز آن داشت به شدت سقوط کرد و از آن طرف هم زیرساخت های لازم برای همکاری نداریم وقتی خط کشتیرانی نداریم، وقتی پرواز نداریم و فرصت های زیادی در منطقه هست که تاجر می تواند در منطقه فعالیت کند قاعدتاً خیلی برایش مسائل سیاسی اهمیت ندارد که بخواهد با ونزوئلا فعالیت اقتصادی کند و فکر می کنم که این عوامل باعث شده که شناختی هم بخش خصوصی خیلی از بازار ونزوئلا ندارد، دسترسی به این بازار چیز ساده ای نیست هم زبانشان مثلاً زبان اسپانیولی است که خودش یکی از مشکلات بحث زبان است .

بخش خصوصی ده هزار خانه در ونزوئلا ساخته و سود کرده است
بخش خصوصی ما بیش از بالای ۱۰ هزار خانه ساختند، در ونزوئلا دو سه شرکت فنی- مهندسی ما قراردادهای خوبی بستند و حضور داشتیم، داشت تقویت می شد اما یک مرحله به دلیل کاهش تحریم های ما دوباره روابط مان با ونزوئلا افت کرد ، اکنون دوباره که هر دو کشور تحریم هستیم، هر دو کشور به هم نیاز داریم، به نظرم آماری که گمرک اعلام کرده همه حقیقت نیست، صادرات ما بیش از این است، واردات ما بیش از این است .

پارسال بخش خصوصی پنج کشتی بنزین فروخت و پولش را نقد گرفت
رئیس اتحادیه صادرکنندگان محصولات نفت ،​گاز و پتروشیمی اضافه کرد : پارسال خرداد بود پنج کشتی بنزین فرستادیم و بعضاً دارد نفت می رود، دارد میعانات گازی می رود، یک آمارهایی گمرک می گویند فصل 27 را اعلام نکنید قاعدتاً این آمار در صادرات ما به ونزوئلا به این معنا نیست که صادرات ما این قدر است، پارسال که پنج کشتی بنزین رفت، آقای مادورو اعلام کرد که من برای تشکر از ملت ایران باید بروم ایران، اصلاً این سفر در پاسخ به آن کاری است که در آن موقعیت انجام شد، در جریان بخش خصوصی درگیر بود، این طور نبود که واقعاً درست است که شرکت نفت بود ولی بخش خصوصی درگیر بود و کمک کرد، فکر می کنم اگر بتواند این توافقی که اخیراً صورت گرفته، پروازها راه بیفتد یا بحث کشتیرانی سر و سامان بگیرد، بخش خصوصی هم آمادگی دارد در بسیاری از موارد وارد شود.

هیچ زمانی کمک بلاعوض به ونزوئلا نداشتیم
آقای حسینی : حالا اگر کشتیرانی برقرار شود و پرواز هم برقرار شود می توان انتظار داشت که هیأت های بخش خصوصی بروند و کار با ونزوئلا شروع شود. مجری : ما الآن کمک بلاعوض هم به ونزوئلا داریم می کنیم؟
آقای سلطانی : خیر، هیچ زمانی کمک بلاعوض به ونزوئلا نداشتیم.

ما ديديم که مردم ونزوئلا برای خرید کالای ایرانی صف کشیدند
حسيني: چین یکی از صادرکنندگان عمده کالا به همه کشورها ازجمله ونزوئلا بوده، چین تا تقریباً یک سال قبل هزینه حمل کانتینرش به ونزوئلا نزدیک شش تا هفت هزار دلار بوده اما الآن به 20 تا 24 هزار دلار رسیده است ، اگر ما یک کشتی چارتر از ایران به ونزوئلا بگذاریم رفت و برگشت کالا داشته باشد با ظرفیت 20 هزار تن ، هر کانتینر 40 فوت ما تقریباً 3500 دلار- چهار هزار دلار هزینه حملش می شود. 20 فوت تقریباً سه هزار دلار هزینه تمام شده دارد، اگر تاجر ما با هزینه حمل چهار هزار دلار، پنج هزار دلار نتواند با آن کانتینر 20 هزار دلاری چین رقابت کند باید برود در آن کیفیت و قیمت محصولش بازبینی کند .
وی گفت : تأکید می کنم به کالاهای ایرانی باور داشته باشید، موقعی که فروشگاه ایرانی در آنجا باز شد آن یک هفته، 10 روز اول مردم تا دو ساعت، سه ساعت صف بودند که بیایند فروشگاه را ببینند و کالا را خرید کنند، این روند ارسال کالا باید مستمر ادامه داشته باشد. 

خط کشتیرانی؛ حلقه مفقوده ما در روابط با ونزوئلاست

همان طور که اشاره کردند خط کشتیرانی؛ حلقه مفقوده ما در روابط با ونزوئلا هست که امروز هم در مذاکرات مطرح شد و تأکید شد که کشتیرانی خطش برقرار شود، این اگر برقرار شود به هر حال یک تحول عمده ای ایجاد خواهد کرد. آقای سلطانی : تا کنون روابطمان در حوزه های مختلف گسترش پیدا کرده و رو به جلو است ، این سند، این را کانالیزه کرده، حوزه ها را به صورت مشخص دیده، توانمندی و ظرفیت هر کدام از کشورها را دیده و در مقابلش نیازمندی طرف مقابل را و در این جا آمده صحبت کرده است که در این حوزه ها چه طور می توانیم به صورت متقابل همکاری کنیم که بیشتر چشم انداز روابط برای بیست سال آینده است.

سند چشم ​انداز روابط بیست ساله ما با ونزوئلا را ترسیم می‌کند
در این سند هیچ اسمی از عدد، رقم، قراردادی نیست فقط چشم انداز روابط را برای بیست سال آینده ترسیم می کند ؛ حوزه ها را که متأثر از این حوزه ها و موضوعاتی که بر اساس توانمندی و نیازمندی متقابل با یک کار کارشناسی دقیق، حوزه ها مشخص شده است و هیأت های فنی اعم از بخش خصوصی و بخش دولتی باید بنشینند پروژه ها را و موضوعات مشخص همکاری را برای همدیگر تعریف کنند. در دوره اي روابط ما و ونزوئلا کمرنگ شد. بالأخره روابط با کشورها همیشه یک طور نیست چون عوامل متعددی بر روابط کشورها حاکم هستند، عوامل دو جانبه و منطقه ای، بین المللی و به هر حال یک فراز و فرودی در روابط وجود داشته که به هر حال الآن در دولت سیزدهم اراده بسیار محکم و قاطعی برای تقویت و گسترش همکاری ها با ونزوئلا وجود دارد. مشخص است که دچار افت شد، با رفتن آقای چاوز و آمدن آقای مادورو تا روابط دوباره جا بیفتد این مشکل را داشتیم.

بعد از امضای برجام گرایشی برای کار با ونزوئلا در دولت نبود! 
آقای حسینی گفت : من عدد و رقمی ندارم که بیان کنم، بالأخره وقتی رفتیم به طرف برجام و توافق که از لیست تحریم ها خارج شویم گرایشی برای کار کردن با ونزوئلایی که به نوعی تحریم بود نبوده است و برای اینکه بهانه ای ندهیم به دست تحریم کنندگان. چند سالی که درگیر سال 92 تا 97 و دورانی بود که برجام را توافق  کردیم ، ما با کشورهایی که در حوزه تحریم بودند سعی کردیم کمتر کار کنیم و خیلی دنبال توسعه روابط نبودیم. به نظر من خیلی برای ما مزیت نداشت، یعنی واقعاً این نیست که حالا حتماً در دوران روابط سیاسی توانستیم پروژه های ساختمانی را بگیریم، معلوم نبود اگر آن روابط سیاسی نبود ما در حالت عادی می رفتیم در ونزوئلا حتماً می توانستیم خروجی های ساختمان سازی را در ونزوئلا بگیریم.

اکنون تحریم ونزوئلا فرصت اقتصادی تجار است 

مبناي اوليه روابط دو کشور سیاسی بوده است، دو کشوری که در تحریم بودند بالأخره به نوعی جمع بندی رسیدند که می توانند تهدید را به فرصت تبدیل کنند البته باید از فرصت ها درست استفاده کنیم. بايد تبديل مي شد به اقتصادي. مبنای روابط سیاسی بود و دو کشور به خاطر مسائل سیاسی علاقه داشتند همکاری کنند تا بگوییم از لحاظ اقتصادی. به هم نیاز داشتند یا مکمل همدیگر بودند یا در دسترس بودند، بالأخره ۱۴ ساعت پرواز هواپیما شوخی نیست، شما بخواهید بروید ونزوئلا و در جایی که نمی شناسید، غریب هستید، اما فرصت ها ایجاد شده است ، تحریم ونزوئلا قطعاً یک فرصت هایی برای ما ایجاد می کند ما اگر آماده باشیم می توانیم از این فرصت ها استفاده کنیم.

ونزوئلا کشور ثروتمندی است و فرصت‌های زیاد و جذابی دارد
آقای حسینی: ونزوئلا و روسیه هر دو کشور ثروتمندی هستند، بالاترین ذخایر نفت دنیا را دارند؛ ونزوئلا ۳۳۰ میلیارد بشکه نفت خام ذخیره دارد یعنی در دنیا نفت قابل استحصالش در جهان رتبه نخست را دارد، ذخیره نفتی اش شاید پنج برابر این مقدار باشد، چیزی که قابل استحصال است؛ حدود ۳۳۰ میلیارد است در حالی که ما ۱۵۷ میلیارد بشکه قابل استحصال داریم، این دو کشور باهم بیش از ۲۵ درصد ذخایر قابل استحصال نفتی دنیا را دارند، قطعاً این دو کشور که این قدر ظرفیت دارند باهم همکاری کنند.

مهندسان ایرانی که در ونزوئلا کار کرده اند معنای فرصت خلق ثروت را می​ فهمند 
وی افزود: با توجه به اتفاقاتی که در ونزوئلا افتاد، بسیاری از مهندسین نفتی ونزوئلا به دلیل فشار آمریکایی‌ها از ونزوئلا خارج شدند، صنعت نفتی ونزوئلا کلاً خوابید، یعنی مثلاً تولیدش از یک میلیون و ۲۰۰، ۱۰۰ هزار بشکه به ۱۲۰، ۳۰ هزار بشکه رسید، پالایشش به شدت کاهش پیدا کرد و فرصتی برای ما ایجاد شد که ما بتوانیم برویم هم از توانایی فنی- مهندسی مان استفاده کنیم، کمک کنیم و هم بازاری برای فراورده‌های ما ایجاد شود، بالأخره پالایشگاه ونزوئلا راه افتاد و توانستیم از ایران نفت خام و میعانات گازی به پالایشگاه‌های ونزوئلا صادر کنیم، این‌ها فرصت است، شاید چهار سال بیشتر نبود، اما حالا این فرصت‌ها ایجاد و وضعیت اقتصادی ونزوئلا هم بهتر شده است. آن زمان وضعیت صنایع پالایشی شان این طور نبود یعنی این قدر مهندسان کارایی نداشتند، در جریان انتخابات ونزوئلا، ذخایر ارزی این کشور بوسیله ی اروپائیها و بسیاری کشورها مسدود شد و اقتصاد ونزوئلا را به طرف ورشکستگی بردند ، آن موقع هر روز خیلی از مردم کشور را ترک می کردند، اما اکنون شش میلیون ونزوئلایی به ونزوئلا برگشتند. بالأخره بحث ثبات سیاسی بود. 

هم کارخانه تراکتور زدیم، هم کارخانه لبنیات و درآمد ارزي کسب کرديم
ببینید روابط با ونزوئلای جدید و ونزوئلای دوران آقای چاوز از سال 1999 شروع شد، آن موقع ایران و ونزوئلا اینگونه تحریم نبودند، پس روابط ما متأثر از تحریم ها نبود و اینکه چون هیچ کس با ما کار نمی کند با همدیگر کار کنیم، زمانی که آقای چاوز سر کار آمد سیاست خارجی که اعلام کرد اشتراکات سیاسی با ایران داشت و در گام نخست این مفاهمه سیاسی بود که یک دوران جدید در روابط ایران و ونزوئلا ایجاد کرد. قویاً روی این موضوع تأکید دارم که ایران و ونزوئلا در بسیاری از اوضاع مکمل همدیگرند، ما رفتیم آنجا کارخانه تراکتور زدیم چون ونزوئلا این تکنولوژی را نداشت، رفتیم کارخانه خودرو زدیم چون نیاز داشت، رفتیم آنجا کارخانه لبنیات زدیم چون نیاز به این فناوری داشت، شرکت های ما هم نیاز به بازار داشتند ، آنجا بیست و چند هزار واحد مسکونی ساختیم، شرکت های ما صادرات خدمات فنی و مهندسی داشتند . این شائبه پیش می آید که ما رفتیم آنجا خانه سازی کردیم و به امان خدا رها کردیم، خیر ؛ این صادرات خدمات فنی و مهندسی بوده است و شرکت های ما از آن کارها منتفع شدند، پس این روابط هم در حوزه سیاسی به عنوان یک کشور متحد برای ایران و هم در حوزه اقتصادی که ما درآمد ارزی از صادرات کسب کردیم برای ما مفید فایده بوده است .
زمان احمدی نژاد تبادل هیئت های اقتصادی را خیلی بیشتر داشتیم. تقریباً این به اوجش رسیده بود یعنی روی عدد و رقم ها شرایط به نسبت الآن شرایط مناسبتری بود. در یک مقطع و زمان دولت آقای روحانی این آمار کاهش یافت اما در اواخر دولت دوباره این افزایش پیدا کرد و این به دلیل افزایش بحث تحریم ها بود. این یک فرصت برای ما هست.

شرکت‌های ما بازار می​خواهند. در شرایط تحریم ونزوئلا بازار بسیار مناسبی است 

امروز در حاشیه نمایشگاه تکنولوژی و فناوری ایران رئیس جمهور ونزوئلا از همه شرکت ها دعوت کرد که بیایید این نمایشگاه را در ونزوئلا دایر کنید و فناوری و کالای شما را می خواهیم. شرکت های ما چه می خواهند؟ بازار می خواهند، در این شرایط تحریم بین المللی سیاسی در واقع پیدا کردن بازار به این راحتی امکانپذیر نیست، ونزوئلا به صورت خاص و بعضی از کشورهایی به طور عام بازار بسیار مناسب برای صادرات فناوری و کالاهای ما هستند.

اکنون دارو  و تجهیزات پزشکی به ونزوئلا صادر می‌کنیم

 اکنون صادرات دارو ، تجهیزات پزشکی ، دستگاه همودیالیز صادر می کنیم ، اینها همه برای کشور ما منفعت اقتصادی دارد ، حوزه های معدن، صادرات مواد غذایی، مواد شوینده، اینها را اگر خواسته باشیم نام ببریم حوزه های متعددی هست که کشور ما در بحث صادرات با ونزوئلا داریم. ونزوئلا یک بازار بسیار مستعد برای صادرات کالاهای ما هست، اما کالاهای ما به بازار ونزوئلا شناسانده نشده است .

آمریکای لاتین عمق استراتژیک ایران است

به هر حال روابط بین الملل در سطح کلان را مراکز بالادستی تعیین می کنند، وزارت خارجه مجری سیاست هاست، در دوره جدید بدنه وزارت خارجه و معاونت اقتصادی آن ، موتور محرک اقتصادی ما با آمریکای لاتین و ونزوئلا است. مقام معظم رهبری در یک بخشی از فرمایشاتشان چند سال قبل آمریکای لاتین را به عنوان عمق استراتژیک جمهوری اسلامی ایران معرفی کردند و به هر حال فرمایش ایشان کاملاً حکیمانه و درست است، آمریکای لاتین هم از نظر سیاسی، هم از نظر فرهنگی، هم از نظر اقتصادی واقعاً یک منطقه بکر و بسیار مستعد و مناسب برای فعالیت ایران خواهد بود.

شرکت‌های ایرانی باید بروند فرصت‌های تجاری ونزوئلا را بشناسند 

در دولت آقای روحانی در یک مقطع تبادل هیأت ها کمتر شد، نه این که روابط خیلی فروکش کرده باشد، آقای ظریف وزیر محترم امورخارجه دو سفر منطقه ای به آمریکای لاتین داشت، با هیأت اقتصادی هم به این کشورها سفر کرد، اما دولت یک بخش از کار است، یک بخش عمده ای از کار در اختیار بخش خصوصی است. در فناوری های مربوط به صنایع نفتی ونزوئلا در شرایط تحریم امروز بسیار نیازمند به کالاهای ما است اما چند شرکت ما کالاهایشان را آوردند آنجا عرضه کردند؟ چند شرکت ما سفر داشتند؟ این که شما تهران بنشینی و انتظار داشته باشی که مشتری بیاید دفتر شرکت شما و سفارش بدهد در تجارت بین الملل این گونه نیست، در خیلی از حوزه ها می خواهیم و درخواست می کنیم از بخش خصوصی که از این فرصت ها استفاده کنند.

ترکیه ۸۵۰ میلیون دلار کالا به ونزوئلا صادر می‌کند 
به نظر من بیاییم بگوییم چرا ترک‌ها می‌توانند ۸۵۰ میلیون دلار کالا‌هایی که ما توان صادرات آن را داریم به ونزوئلا صادر می‌کنند. باید به سیاست‌های تجاری دو کشور نگاه کنیم.  ما حتما ضرر کردیم که تجارت با ونزوئلا را جدی نگرفتیم. اما من اعتقاد دارم که مشکل اصلی ما در سیاست‌های تجاری کشور است، این که دولت بستر را فراهم می‌کند، اما بخش خصوصی حاضر نیست برود و کالایش را عرضه نمی‌کند، به عنوان نمونه انجمن سازندگان تجهیزات نفت، می‌گویند ۶۷ درصد ظرفیت‌ها الآن خالی است به خاطر این که پروژه‌های نفتی فعال نیست، بسیاری از واحد‌های این صنعت تقریباً خوابیده، تعطیل است، یعنی وقتی شما در کشور منابع مالی نداری پروژه‌های نفتی را فعال کنی، سازندگان تجهیزات با مشکل روبه رو می‌شوند.

شبکه تجاري کشور باید شکل بگیرد
ترکیه یک سیاست تجاری مشخص دارد که سیاستش هم بر مبنای توسعه صادرات است. ما در کشور به عنوان حمایت از تولید انتظار داریم تولید کننده خودش وارد کننده باشد، خودش صادرکننده باشد، خودش برود در نمایشگاه بین المللی شرکت کند، بعد می‌گوییم به تولید کننده کارت بازرگانی پنج ساله می‌دهیم، به تاجر یک ساله می‌دهیم، بسیاری از صادرات اقلام را برای تاجر ممنوع کردیم، نگذاشتیم در کشور شبکه تجاری شکل بگیرد، چون تاجر نداریم.
با این سیاست‌ها به تولید ضربه می‌زنیم، تولید کننده نباید دنبال واردات باشد، باید مواد اولیه اش را کسی بیاورد برود بازار بخرد، نباید دنبال صادرات باشد، چه کسی گفته تولید کننده باید برود دنبال صادرات، اصلاً این انتظار داشتن از تولید کننده که هزار تا مشکل دارد انتظار داریم خودش صادر کند، خودش برود نمایشگاه شرکت کند، تولید کننده فرش که نمی‌تواند فرشش را ببرد در بازار جهانی بفروشد، شما در بسیاری از کشور‌های دنیا نمایشگاه داری، ایرانی‌های مقیم داری، شبکه تجاری داری راجع به فرش یا خشکبار، مثلاً اتحادیه خشکبار ۱۲۰۰ عضو دارد، چون منِ تولید کننده پسته که نمی‌توانم یک تن پسته ام را ببرم بازار، مجبور شدم بدهم به تاجر. در بقیه کالا‌ها نداری، تجهیزات نفت نداری، انتظار داری خود تولید کننده بلند شود برود. به نظرم سیاست‌های غلط تجاری ما که به آن اصرار هم داریم فکر می‌کنیم دارد به تولید کننده کمک می‌کند، اما عملاً دارد به تولید کننده ضربه می‌زند هم به صادرکننده.
وی افزود: اگر می‌خواهیم صادراتمان جان بگیرد و افزایش پیدا کند باید در سیاست‌های تجاری مان، همین کاری که ترک‌ها کردند هم دارند حمایت می‌کنند و هم این که هیچ محدودیتی برای صادرکننده نگذاشتند همین ونزوئلا اخیراً همه محدودیت‌ها را برداشته، انجام دهیم. ونزوئلا محدودیت‌های وارداتی اش را برداشته، همه‌ی کالا‌ها وارد می‌شود و اقتصاد آزاد را در دستور کارش قرار داده است بنابراین وضع اقتصادی اش بهتر شد.

 فرصت اقتصادی ۳۰ میلیون هکتار زمین ونزوئلا را دریابید
در کشت فراسرزمینی، دولت به عنوان سازمان آمده به یک شرکت ما ۶۵ هزار هکتار زمین داده رایگان که بیاید کشت کند و بعد از کشت درصدی از محصول را به دولت به عنوان حق مالکانه زمین بدهد و مابقی را به ایران صادر کند، مذاکرات برای این موضوع در حال انجام است و بر اساس آمار ۳۰ میلیون هکتار زمین قابل دسترس است، دولت ونزوئلا هم می‌گوید که من آماده ام زمین را در اختیار سرمایه گذار بگذارم، کود، ماشین آلات، تجهیزات، سیستم آبیاری را شما بیاورید، تمام معافیت‌های واردات و مالیاتی را من به سرمایه گذار می‌دهم، حمایت لازم را انجام می‌دهم. اکنون توپ در زمین شرکت‌های توانمند ایرانی است که کم هم نیستند. در حوزه کشاورزی نیز ۳۰ میلیون هکتار مقدار کمی نیست، زیرا در ایران ۳۰ میلیون هکتار نداریم و در عراق بالغ بر چهار میلیون هکتار زمین قابل کشت است، این واقعاً یک فرصت است، وضعیت آب و هوایی و بارندگی که آنجا دارد و آینده‌ای که صنعت غذا در دنیا دارد به نظر من دولت باید همه تلاشش را برای استفاده از این ظرفیت ونزوئلا انجام دهد.  
 به دلیل کرونا و مباحث دیگر بحث خودروسازی با ونزوئلا در چند سال گذشته متوقف شد، اما اکنون مذاکراتی با شرکت خودروسازی ما درباره‌ی صادرات سی پی یو و مونتاژ خودرو در ونزوئلا از سرگرفته شده است. بزرگترین ظرفیتی که می‌توانیم با ونزوئلا کار کنیم بحث خدمات فنی و مهندسی است چه در حوزه نفت چه در حوزه فنی - مهندسی؛