پخش زنده
امروز: -
سالانه ۶۰۰ میلیون درخت، برای تولید سیگار بریده میشوند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، کشت توتون و استعمال مواد دخانی از نظر زیست محیطی آسیبهای جبران ناپذیری بر سطح کره زمین میگذارد. طبق پژوهشهای انجام شده در دبیر خانه ستاد کشوری کنترل دخانیات وزارت بهداشت، سالانه برای تولید ۶ هزار میلیارد نخ سیگار، ۶۰۰ میلیون درخت قطع میشود و همین کار سبب کاهش کیفیت هوای تنفسی میشود.
بر اساس اطلاعات موجود سالانه حدود ۲۰۰ هزار هکتار از اراضی کشاورزی جهان به کشت توتون اختصاص مییابد و ۵ درصد از کل جنگل زدایی در جهان را کشاورزی توتون و تنباکو تشکیل میدهد. آمارها حکایت از آن دارد که هر ساله در جهان، ۲۲ میلیارد متر مکعب آب برای تولید محصولات دخانی مصرف میشود و سالانه در جهان ۲۵ میلیون تن زباله از چرخه تولید تنباکو به جا میماند. همچنین ته سیگار، فراوانترین نوع زبالههای پلاستیکی در جهان است که سالانه ۷۶۷ هزار کیلوگرم زباله سمی تولید میکند که این رقم از نظر وزنی معادل ۲۷ هزارو ۸۷۵ نهنگ گوژپشت است.
سالانه ۴.۵ تریلیون فیلتر سیگار، سطح شهرها، پارک ها، سواحل و رودخانههای ما را پر میکند و باعث آلودگی آب و خاک میشود طبق پژوهشهای انجام شده یک فرد سیگاری در صورت ترک سیگار، به طور متوسط میتواند تا ۷۴ لیتر آب در روز ذخیره کند. بیش از ۷ هزار ماده شیمیایی در اثر استفاده از سیگار در محیط منتشر میشود که ۷۰ نوع آنها سرطان زاست.
در آستانه روز جهانی مبارزه با دخانیات قرار داریم، ما حق داریم هوای پاک تنفس کنیم. فراموش نکنیم که دود قلیان، کشنده است و متاسفانه این روزها جوانان و نوجوانان ما مهمترین هدف اقتصادی صنایع دخانی شده اند. آمارها گواه آنست که صنایع دخانی هرساله دهها میلیارد دلار در سراسر دنیا برای تبلیغ و بازار فروش محصولات مرگ بارشان هزینه میکنند و فعالیتها و اقدامات بازاریابی آنها با هدف جذب جوانان و مصرف کنندگان جدید است.
خوشبختانه از نظر وضع قوانین، برای کنترل و مبارزه بامواد دخانی در کشور قوانین پیشرفتهای وجود دارد، اما شوربختانه نبود همدلی و وفاق ملی در ارگانهای مختلف کشور باعث شده اجرای این قوانین با چالش جدی مواجه شود.
بسیارتاسف برانگیز است وقتی با آمارهایی مواجه میشویم که نشان میدهد سالانه بیش از۶۰ هزار ایرانی، در اثر مصرف دخانیات جان خود را از دست می دهند تاسف بارتر اینکه اگر روند افزایش مصرف سیگار کنترل نشود، میزان مرگ و میرها در ایران در ۱۰سال آینده به ۲۰۰هزار نفر در سال خواهد رسید. به عنوان یک ایرانی آیا تا کنون به این موضوع اندیشیده اید که چرا کشورهای خارجی علاقهمند به سرمایه گذاری در صنعت دخانیات ایران هستند؟ آیا وقت آن نرسیده که به این سوال اساسی پاسخ دهیم که چرا در دههها و سالهای اخیر کشورمان انواع تحریم دارویی و غذایی را پشت سر گذاشته، اما در زمینه تحریمهای مواد دخانی هیچ تحریمی نشده ایم؟