حماسه پنجم رمضان برگی از کتاب زرین تاریخ اصفهان

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز اصفهان؛ ۵ رمضان در ذهن مردم اصفهان به نام یک خیابان یا یک روز از ماه مبارک رمضان ختم نمی‌شود بلکه یادآور یکی از نقاط نورانی در تاریخچه مردمان دیار نصف جهان است.
تابستان ۵۷ همزمان با ماه مبارک رمضان ۱۳۹۲ قمری، پس از وقایع قم، قیام تبریز و تظاهرات خونین یزد و دیگرشهر‌ها بود، رژیم شاه با تلاش آموزگار نخست‌وزیر وقت استراتژی چند جانبه‌ای به راه انداخته و شتاب حرکت مردم را گرفته بود.
آیت‌الله سیدجلال‌الدین طاهری، یکی از رهبران مبارزات مردم اصفهان در تیر ۵۷ بود که تبعید و حبس هم نتوانسته بود از تندی انتقاد‌های ایشان از سیاست‌های رژیم در اجتماعات پرشکوه نمازجمعه کم کند، به ویژه خطبه‌ای که ششم مرداد بیان کرد و ساواک و مسئولان امنیتی را نگران کرد تا این که تصمیم به‌شدت عمل گرفته و سحرگاه روز دهم مرداد ساواک، آیت‌الله طاهری را دستگیر و به تهران اعزام کردند.
بعد از این دستگیری خبر در شهر می‌پیچد و مردم انقلابی دست به تظاهرات می‌زنند، آن‌ها پس از راهپیمایی به سمت منزل آیت الله سید حسین خادمی یا خادم الشریعه زعیم حوزه علمیه اصفهان، نماینده منتخب مردم استان اصفهان در مجلس خبرگان قانون اساسی و همچنین مجلس خبرگان رهبری حرکت کرده و او را نماینده خود اعلام کردند.
۱۱ مرداد سرتیپ مصطفایی رئیس شهربانی وقت در نامه محرمانه‌ای به سرلشکر ناجی از وی خواست بخشی از پرسنل ارتش به عنوان قوای کمکی در اختیار شهربانی اصفهان قرار گیرد تا بتوانند با اغتشاش‌های احتمالی ناشی از بازداشت آیت الله طاهری و تحصن درمنزل آیت‌الله خادمی به مقابله برخیزند.
۱۵ مرداد مصادف با آغاز ماه مبارک رمضان رهبر کبیر انقلاب امام خمینی در پیامی با اشاره به قیام مردم اصفهان و در پشتیبانی از روحانیت، در اعتراض به اعمال غیرقانونی و انسانی رژیم خواستار اجتماع عظیم و فشرده مردم شدند و در ادامه این تحصن‌ها، شامگاه ۱۹ مرداد بود که به دستور فرماندار نظامی اصفهان، گارد ضد شورش به محل تحصن حمله کرده و با مخالفان برخورد کردند که در این واقعه ۲ نفر کشته شدند و باعث پیچیدن‌تر شدن اوضاع شد.
بالاخره صبح روز ۵ رمضان، جمعیت متحصن تصمیم به کشاندن اعتراض به سطح شهر گرفتند که مأموران رژیم به کسانی که از منزل آیت الله خادمی بیرون می‌آمدند، حمله کرده و سبب به شهادت رسیدن ۱۰ شهید و مجروح شدن ۱۰۰ نفر شدند.
با بالا گرفتن اعتراضات و برخورد وحشیانه رژیم با مردم، امام خمینی در پیامی کشتار وحشیانه رژیم در اصفهان را محکوم کردند.
در بخشی از این پیام آمده بود: کشتار بی رحمانه اصفهان به دنبال حیله و دروغ و افترا موجب تأثر و تأسف بسیار است. اکنون اهالی اصفهان به اسم حکومت نظامی بدون مجوز قانونی در زیر چکمه خونخواران شاه از اجتماعات دینی ممنوع‌اند و حق اظهار نظر ندارند و از آزادی اعطایی برخوردارند!
بدین ترتیب امواج انقلاب اسلامی در سایر شهر‌ها نیز تداوم یافت، سرلشکر ناجی وقتی اولین بیانیه حکومت نظامی اصفهان را در رادیو تلویزیون این شهر قرائت می‌کرد، هرگز تصور نمی‌کرد ۵ ماه دیگر شاه، گریان و سردرگم مجبور به فرار از کشور شود و یک ماه بعد از آن رژیم فرو بپاشد و کمی بعد جنایتکاران اصلی رژیم از جمله خود وی را به سزای عمل خویش برساند.