آغاز کار نوروخوانان نوید دهندگان بهار در مازندران

به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ مرکز مازندران، نوروزخوانی ترانه عاشقانه، عارفانه و مدح گونه نوروز خوان است و نوروزخوانان بهاری پر از عشق و امید و برکت را به مردم نوید می‌دهند.

سنت قدیمی نوروزخوانی که از دوران صفویه در مازندران اجرا می‌شد، هنوز هم در کوچه پس کوچه‌های شهر و روستا‌های مازندران در حال اجرا است.

نوید دهندگان بهار در شهر‌های مازندران

سید جلال محمدی سرپرست گروه موسیقی آوای تبری، گفت: نوروز خوانی یا بهارخوانی یا نوروزی، گونه‌ای از آوازخوانی است که در گذشته در ایران رواج داشته است و خاستگاه این گونه آوازخوانی بیشتر در استان‌های مازندران، گیلان و گلستان بوده است.

وی افزود: اشعار نوروزخوان‌ها در خصوص آمدن بهار، ستایش خداوند، مدح پیامبر و امامان است.

محمدی گفت: نوروزخوان‌ها معمولا یک یا چند نفر هستند که با پوشش‌های سنتی به خانه‌های مردم می‌روند و با خواندن اشعار فی البداهه دعای خیر برای صاحب خانه می‌کنند.

سرپرست گروه موسیقی آوای تبری افزود: معمولا مراسم نوروز خوانی در روستا‌ها انجام می‌شود، اما اعضای گروه موسیقی آوای تبری پا به شهر‌ها گذاشتند تا این رسم دیرینه در شهر‌ها نیز فراموش نشود.

او گفت: نووزخوان‌ها اشعاری مانند بادبهارون بیمو، نوروز سلطون بیمو، مژده دهید به دوستان، گل به گلستون بیمو را می‌خوانند.

سرپرست گروه موسیقی آوای تبری با بیان اینکه اشعار نوروزخوانی از شعر شاعران قدیمی و شاعران امروزی گرفته می‌شود، افزود: در برخی از نوروزخوان‌ها اشعاری مانند: بهار آمد بهار آمد خوش آمد، علی باذوالفقار آمد، خوش آمد، خبر آمدن سال نو و بهار را می‌دهند.

نان و شیرینی‌های محلی ارمغان مردم برای نوروزخوان‌ها

دسته‌های نوروزخوان به در خانه مردم مراجعه و شروع به آوازخوانی می‌کنند، تا صاحب خانه هدیه‌ای به آن‌ها بدهند، هدایا معمولا پول نقد، برنج، تخم مرغ، گندم و آرد و شیرینی‌های محلی است.

نوروزخوانان با دریافت انعام یا تبرک به خانه دیگران می‌روند تا بشارت طلیعه سال نو را به مردم اعلام کنند.

دختران و پسران دم بخت مازندرانی معتقدند اگر نوروزخوانان در خانه آن‌ها را بزند، به زودی راهی خانه بخت می‌شوند.

زنان چند خانه و همسایه در یکی از خانه‌ها دور هم جمع می‌شوند و شیرینی‌های سنتی مازندران را با کمک یکدیگر آماده می‌کنند.

آغوزکنا یا همان نان گردویی، دختردونه، آب دندون، قطاب، شیرینی نخودی و حلوای نخودی از شیرینی‌های محلی و مرسومی است که این زنان برای سفره عید خود تدارک می‌بینند.

بخشی از این شیرینی را مادرشوهر به همراه هدایا و عیدی به خانه عروس می‌فرستد.
در هر کدام از این آیین‌ها و رسوم نام یا نشان و آرزویی از برکت، نیک بختی، تندرستی و سلامتی برای اهل خانه و خویشان و نزدیکان است.

نوروزخوانی خاص استان‌های شمالی کشور

طوبی اصانلو کارشناس مردم شناسی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران، گفت: نوروز خوان‌ها حدود پانزده روز مانده به عید به خانه‌های مردم می‌روند و رسم دیرینه نوروز خوانی یا بهارخوانی را اجرا می‌کنند.

او افزود: نوروزخوانی در سرزمین علویان از دوران صفویه رنگ و بوی مذهبی گرفت و این سنت کهن در استان‌های شمالی کشور اجرا می‌شود.

طوبی اصانلو گفت: سال‌های قبل دسته‌های نوروزخوان که به در خانه مردم مراجعه و شروع به آوازخوانی می‌کردند، صاحب خانه هدیه‌ای به آن‌ها میداد و غالبا این هدایا پول نقد، برنج، تخم مرغ، گندم، تخم مرغ و شیرینی‌های محلی بود.

آیین سنتی نوروز خوانی همه ساله ۱۵ روز مانده به عید نوروز تا یک روز مانده به عید از گلوگاه تا رامسر برگزار می‌شود.