ورود دام‌های واکسینه نشده به مراتع البرز ممنوع است

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز البرز؛ فردین حکیمی در حاشیه دومین نشست هماهنگی و پیشگیری از شیوع بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک و هماهنگی بین دستگاهی به منظور کنترل و پیشگیری از آن که در اداره کل مدیریت بحران استانداری البرز برگزار شد، گفت: چند روزی است که شاهد شیوع دوباره بیماری ویروسی طاعون نشخوارکنندگان کوچک و موج سوم این بیماری در منطقه شکار ممنوع طالقان هستیم.
وی با بیان اینکه علت اصلی بروز موج سوم این بیماری واکسینه نکردن دام‌های اهلی در استان‌های همجوار و مبتلا شدن بز‌های وحشی در حیات وحش این استان‌ها به بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک (ppr) می‌باشد، افزود: کوتاهی دستگاه‌های مسوول در امر واکسیناسیون دام‌های اهلی و استفاده مشترک دام‌های اهلی و نشخوارکنندگان کوچک از مراتع به خصوص آبشخور‌های موجود در این مناطق سبب انتقال بیماری به حیات وحش می‌شود.
حکیمی گفت: این در حالی است که از زمانیکه در ابتدای فصل پاییز امسال موج اول این بیماری را شاهد بودیم دستگاه‌های مرتبط در این امر همچون دامپزشکی، امور عشایری، جهاد کشاورزی و منابع طبیعی به صورت جهادی وارد عمل شده و تمام دام‌های اهلی را واکسینه کردند، ولی این کوتاهی در استان‌های همجوار موجب به هدر رفتن زحمات این افراد و تحمل هزینه‌های بسیار برای استان می‌شود.
وی از دیگر مصوبات این نشست را تشدید پایش منطقه با جلب همکاری همیاران محیط زیست برای کشف لاشه‌های احتمالی و امحای آنها، همکاری بخشداری و دهیاری‌ها با محیط زیست به منظور کنترل بیماری، نظارت ویژه دامپزشکی و منابع طبیعی بر دام‌های ورودی به مراتع در فصل برای دام و جلوگیری از ورود دام‌هایی که واکسن دریافت نکرده اند عنوان کرد.
حکیمی بر واکسیناسیون کامل دام‌های بومی استان و اولویت قرار دادن واکسیناسیون دام‌های ورودی به مراتع طالقان تاکید کرد و گفت: پیگیری موضوع واکسیناسیون دام‌های اهلی در استان‌های همجوار به جهت پیشگیری از شیوع احتمالی بیماری نیز از جمله تصمیماتی بود که پس از بحث و بررسی درجلسه امروز اتخاذ شد.
بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در سال ۹۴ حدود ۲۰۷ تلفات راس وحوش و در سال ۹۷ حدود ۲۸ راس کل و بز وحشی را در منطقه شکار ممنوع طالقان تلفات برجای گذاشت.
بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) که با عنوان "طاعون بزی" نیز شناخته می‌شود، یک بیماری کشنده حاد با واگیر بسیار بالا می‌باشد که نشخوار کنندگان کوچک و شتر‌ها را درگیر می‌کند. علائم این بیماری تب، ترشحات چشم و بینی، تورم دهان، اسهال، ذات الریه همراه با سختی تنفس بوده که گاهی منجر به مرگ نیز می‌گردد. عامل بیماری موربیلی ویروس از خانواده پارامیکسوویریده می‌باشد. بیماری PPR جزء فهرست بیماری‌های مهم در سازمان جهانی دام (OIE) می‌باشد و کشور‌ها موظف هستند که در صورت وقوع، بیماری را به این سازمان گزارش نمایند.
ترشحات مختلف بدن دام مانند ترشحات چشم، بینی، دهان و مدفوع آبکی حاوی مقدار زیادی موربیلی ویروس هستند. انتقال ویروس به شکل ریزقطره‌های عفونی در هنگام عطسه، سرفه و استنشناق هوای آلوده توسط دام‌های سالم و همچنین تماس بین دام بیمار و سالم مهمترین راه انتقال این بیماری است. وجود ترشحات و تراوشات عفونی در محل زندگی دام مانند آبشخورها، آخور‌ها و بستر نیز میتواند یکی از راه‌های انتقال بیماری باشد، اما موربیلی ویروس‌ها به مدت طولانی نمی‌تواند در بیرون از بدن میزبان زنده بمانند. همه گیری PPR بر اساس کنترل جابه جایی حیوانات، دفع صحیح لاشه و استفاده از واکسن قابل کنترل می‌باشد. موثرترین روش برای کنترل بیماری واکسیناسیون می‌باشد که باید در مناطق اندمیک قبل از شروع فصول بارانی به صورت سالیانه تکرار شود.