در سوگ بانوی صبر و استقامت

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ مرکز آبادان،‌ یگانه بانویی که عالی‌ترین نمونه شهامت، کفایت و خردمندی است در پانزدهم ماه رجب سال ۶۲ هجری قمری چشم از جهان فروبست.

پنجم جمادی الاولی سال پنجم هجری قمری، خانه کوچک حضرت علی علیه السلام و حضرت فاطمه سلام الله علیها در مدینه با قدوم ماه دختری از تبار بهشتیان غرق نور و شادی شد.
زینب به معنای زینت پدر و نامی بود که برای او برگزیدند،ام الحسن و ام کلثوم کنیه هایی هستند که برایش برشمردند.

او در دوره کودکی از چشمه معرفت الهی جدش رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم ، پدرش حضرت علی و مادرش حضرت فاطمه سیراب شد و الفبای ایثار، گذشت، صبر و استقامت آموخت تا در میدان امتحانی چون عاشورا سربلند بیرون آید.

این الگوی عفاف و پاکدامنی از همان کودکی ناملایماتی چون غم وفات پدربزرگ، شهادت مادر ارجمندش را با بردباری و شجاعت تحمل کرد و برای پدر و برادران در جایگاه ولایت همچون تکیه گاهی محکم بود.
شجاعت و رشادت حضرت زینب در واقعه  عاشورا، ممتازترین صفحه از کتاب پرافتخار زندگی این بانوی بزرگ اسلام است.
چرا که ایشان پس از تحمل شهادت مظلومانه امام حسین علیه السلام و دیگر عزیزانشان در کربلا، سختی و غم اسارت را با شکیبایی پشت سر نهاد.

سرانجام آموزگار مکتب بردباری و رشادت پس از سال ها رشادت و روشنگری در پانزدهم رجب سال 62 هجری قمری، به دیدار حق شتافت و پیکر مطهر ایشان در دمشق به خاک سپرده شد.