به گزارش گروه علمی فرهنگی خبرگزاری صدا و سیما مرکز زنجان ؛ توس غرق در شادی است و حریم امن حرم رضوی مملو از تهنیت‌گویی فرشتگان و عرشیان است.
جوادالائمه امام محمدِتقی(ع) همان سجاده نشین عالم معرفت و توحید و آیینه پرشکوه جمال و جلال خداوندی که در دهم رجب 195 ق در مدینه منوّره زاده شد و بر شاخسار امامت شکوفا گشت.
او فرزند نازنین و دردانه امام رضا (ع) و بانوی گرامی و بافضیلتی به نام «سبیکه» است که امام رضا (ع) او را «خیزران» نامید؛ حضرت همواره از وی، به نیکی یاد کرده او را با تعابیری چون بانویی پاک دامن و بانوی بافضیلت نام می بردند.
امام جواد (ع) در سال 195 هجری در مدینه چشم به جهان گشود و سه سال داشت که «محمد امین» فرزند هارون الرشید به دست برادرش در سال 198 هجری به قتل رسید و حاکمیت مأمون آغاز شد و لذا امام جواد(ع) در زندگی کوتاه و پربار خویش با سه خلیفه عباسی هم عصر بوده است.
جواد(ع) گنجینه معرفت و توحید است و ولایتمدار ولایت علی و آل او؛ تابلوی رحمت الهی بر دل شیعیان و مظهر مهر و عرفان و دعا است.
این امام همام اسوه عرفان ربوبی و تبسّم رحمت معبود بر خلایق است و از بابی مظهر مهر و عطوفت خداوند است.
