نیاز ۱۶۰ میلیارد دلاری صنعت نفت ایران برای توسعه
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران، از نیاز ۱۶۰ میلیارد دلاری صنعت نفت و گاز برای اجرای طرحهای توسعهای خبر داد.
به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما؛ آقای محسن خجستهمهر در نخستین نشست هماندیشی شرکت ملی نفت ایران و فعالان بازار سرمایه، با اشاره به نیاز ۱۶۰ میلیارد دلاری صنعت نفت برای طرحهای توسعهای نفت و گاز افزود: اگر صنعت نفت و بازار سرمایه کشور کنار هم قرار گیرند، میتوان جهش سرمایهگذاری در صنعت نفت را در دولت سیزدهم رقم زد.
وی با تأکید بر ضرورت سرمایهگذاری بازار سرمایه در صنعت نفت افزود: نخستین نشست کاری در آغاز بهکار دولت سیزدهم باید با نشست با فعالان بازار سرمایه برگزار میشد.
خجسته مهر اضافه کرد: موضوع سرمایهگذاری در شرکت ملی نفت ایران یکی از اولویتهاست، زیرا طرحهای این شرکت در کنار درآمدزا بودن، سرمایهبر هستند؛ طرحهای بالادستی با وجود سرمایهبر بودن، بهدلیل شاخصههای خوب اقتصادی که در دل خود دارند، میتوانند اقتصاد کشور را متحول کنند.
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با تأکید بر تأثیر بسزای اقتصاد نفت و گاز بر اقتصاد کشور گفت: چالش پیشروی این بخش از اقتصاد کشور، این است که از ابتدای بهرهبرداری از ذخایر نفت خام و گاز طبیعی از پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آن استفاده مطلوبی از سرمایههای به دست آمده نشده است.
خجستهمهر با اشاره به مقدار بهرهبرداری از ذخایر نفت و گاز از ابتدای اکتشاف نفت در ایران ادامه داد: از زمان کشف نفت در مسجد سلیمان ۱۲۰ سال میگذرد و در این دوره حدود پنج میلیارد بشکه نفت به ارزش یک تریلیون دلار در ایران تولید و عرضه شده است.
وی تصریح کرد: با وجود استحصال این همه منابع، بهجز بحث صادرات نفت خام و میعانات گازی و درآمدهای حاصل از آن برای مصارف داخلی، چه استفاده دیگری از منابع خدادادی شده است و برای این موضوع بانکها، پیمانکاران و بخش خصوصی چه نقشی داشتهاند؟
معاون وزیر نفت افزود: اگرچه در دو دهه اخیر تحولات خیرهکنندهای در این زمینه داشتهایم و ما در کل رضایت داریم، اما قانع نشدهایم و حالا فرصتی مغتنم وجود دارد و زمینه قانونی و شناخت بیشتری نسبت به طرحهای نفت و گاز برای سرمایهگذاری ایجاد شده است.
خجستهمهر ضمن اشاره به کاهش در تولید ناخالص داخلی گفت: شرایط اقتصادی کشور، اقتصاد نفت را هم تحت تأثیر قرار داده و این در حالی است که بهرهوری سرمایهگذاری در نفت بسیار بالاست.
وی نبود جذابیت برای سرمایهگذاری در صنعت نفت را از دلایل این شرایط برشمرد و گفت: هر چقدر برای جذاب کردن طرحهایمان ناموفق باشیم، بههمان اندازه در جذب سرمایه ناموفق بودهایم.
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با بیان اینکه الگوهای قراردادی ما پاسخگوی علاقهمندی و جذب سرمایه نبوده است، تصریح کرد: اکوسیستم اقتصاد کشور حاکی از وفور نقدینگی در داخل است و با وجود این منابع و نیاز شدید به سرمایهگذاری در نفت و گاز، اما این منابع در دسترس نیست و این موضوع تناقض در نقدینگی اقتصاد کشور است، بهطوری که این شرایط اقتصاد نفت را به شدت تحت تأثیر قرار داده است.
خجستهمهر با اشاره به نیاز صنعت نفت به ۱۶۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری، گفت: اگر بخواهیم تولید نفت خام را به ۵ میلیون و ۷۰۰ هزار بشکه در روز برسانیم تقریبا به ۹۰ میلیارد دلار منابع مالی نیاز داریم و اگر بخواهیم ظرفیت تولید روزانه گاز را از یک میلیارد مترمکعب به یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون متر مکعب متناسب با نیاز کشور تا سال ۱۴۰۴ برسانیم، باید ۷۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری کنیم.
وی رقم سرمایه مورد نیاز را یک اجبار دانست و گفت: مصارف داخلی و مصارف صادراتی ما برای آینده بهمنظور ایجاد زنجیره ارزش برای ما انتخابی جز این سرمایهگذاری نمیگذارد.
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با بیان اینکه منابع داخلی برای این رقم سرمایهگذاری در صنعت نفت کافی نیست و تصریح کرد: منابع داخلی این ظرفیت را ندارند و تحریمها نیز جلوی استفاده از منابع خارجی را گرفته است، اما از نظر من منابع داخلی به میزانی است که کار را پیش ببریم و دچار چالش نشویم.
وی هدف از برگزاری نشست با فعالان بازار سرمایه را معرفی فرصتهای سرمایهگذاری در صنعت نفت و نیز دریافت راهکارهای تأمین مالی از سوی بازار سرمایه برشمرد و افزود: با همافزایی بازار سرمایه و صنعت نفت میتوان جهش سرمایهگذاری را در صنعت نفت برای دولت سیزدهم رقم زد.
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران، ارائه تسهیلات به سرمایهگذاران، تأمین منابع مالی به شکل فاینانس یا روشهای مشابه و انتشار صکوک ارزی از سوی بازار سرمایه را جز، روشهای تأمین سرمایه در صنعت نفت دانست و گفت: در همه این روشها چالشهایی وجود دارد که میتوان با همفکری و همافزایی مسیری برای آنها تبیین کرد.
خجستهمهر توسعه صنعت نفت را مسیری برای رونق کشور برشمرد و گفت: برای نمونه در صنعت پتروشیمی ظرفیت خالی وجود دارد و نبود خوراک منجر به خالی ماندن آن شده است. از طرفی شرکتهای پتروشیمی در پایان سال مالی نزدیک به ۹۰ درصد سود حاصله در میان سهامداران خود تقسیم میکنند، در حالی که با سپردن تنها ۵۰ درصد از این سود به توسعه بخش بالادست میتوانند ظرفیت تولید خوراک را در کشور بالا ببرند و مشکل سرمایهای صنعت حل میشود، از طرفی سبد سرمایهگذاری صنعت نفت آنقدر متنوع است که جا برای سرمایهگذاران خارجی نیز وجود دارد.