پخش زنده
امروز: -
تصور مردم برای کاهش وزن و رسیدن به اندام متعادل با حذف همه چربیها از رژیم غذایی اشتباه است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، تحقیقات و مطالعات علمی نشان میدهد نه تنها اعتقاد به حذف همه چربیها از رژیم غذایی برای کاهش وزن ریشه علمی ندارد و میتواند باعث صدمههای جبران ناپذیری به سلامتی فرد شود، بلکه برای کاهش وزن باید چربی نیز مصرف کرد.
یکی از علتهای افزایش وزن، دریافت کالری بیش از نیاز روزانه بدن است. این کالری از طریق هر ماده غذایی که وارد بدن شود، تبدیل به بافت چربی میشود، در بدن ذخیره شده و باعث افزایش وزن میشود. مصرف بیش از حد غلات، حبوبات و حتی میوههای شیرین میتواند باعث افزایش وزن و چاقی شود.
پس راه حل کاهش وزن، حذف چربیها نیست، بلکه کاهش کل کالری دریافتی روزانه است. این کاهش کالری نباید باعث حذف هیچ یک از گروههای اصلی غذایی شامل پروتئین ها، چربیها و کربوهیدراتها شود. به طور کلی در هر رژیم غذایی ۲۵ تا ۳۰ درصد کالری دریافتی روزانه باید از چربیهای مفید تامین شود.
علت دیگر نقش چربیها در سیر شدن است، هر یک از ما ممکن است این موضوع را تجربه کرده باشیم که برای سیر شدن با غذاهای فاقد چربی، باید حجم بیشتری از این غذاها را مصرف کرد. علت این موضوع این است که ورود چربیها به معده، باعث ترشح هورمونی به نام لپتین (Leptin) از بافتهای چربی بدن به داخل خون میشود. این هورمون از طریق جریان خون به مغز میرسد و با اثر بر مرکز کنترل گرسنگی و اشتها در هیپوتالاموس (Hypothalamus)، پیام سیر شدن و توقف خوردن را صادر میکند.
پس اگر چربیهای مفید در غذا وجود داشته باشند و غذا به آرامی میل شود تا فرصت کافی برای عملکرد هورمون لپتین وجود داشته باشد، فرد زودتر سیر شده و دست از غذا خوردن میکشد.
از سوی دیگر از آنجا که چربیها دیرتر از پروتئینها و کربوهیدراتها هضم شده و غذاهای حاوی چربی دیرتر از معده تخلیه میشوند، احساس گرسنگی نیز با مصرف غذاهای حاوی چربی دیرتر به وجود میآید. برعکس، با حذف چربیها از غذا، فرد به سرعت گرسنه میشود و ممکن است برای جبران این گرسنگی کالری بیشتری را با مصرف مواد نشاستهای و قندها و میان وعدهها وارد بدنش کند.
ویتامینهای مهم A، D، E و K در آب حل نشده و محلول در چربی هستند. یعنی همهی منابع طبیعی جانوری و گیاهی این ویتامینها باید چربی داشته باشند تا این ویتامینها در آنها حل شده و به بدن ما برسند. با حذف کامل چربیها از رژیم غذایی، بدن تقریبا از جذب این ویتامینها محروم میشود که میتواند باعث کمبود این ویتامینها و مشکلات جبران ناپذیری شود.
باید توجه داشت که حتی وقتی این ویتامینها به صورت قرصهای مکمل نیز مصرف میشوند، برای این که بالاترین میزان جذب را در دستگاه گوارش داشته باشند، باید به همراه غذاهای چرب مصرف شوند.
از سوی دیگر چربیها نقش مهمی در ساختمان دیواره سلولهای بدن دارند. بدون وجود چربی ها، دیواره سلولها کامل نمیشود و رشد و تقسیم سلولها متوقف میشود.
چربیها همچنین نقش ضربه گیر و محافظ را در برخی از نقاط بدن ایفا میکنند. مثلا در ناحیه باسن برای سهولت در نشستن، وجود بافت چربی الزامی است.
دیگر عملکرد مهم چربی ها، جلوگیری از از دست دادن حرارت به خصوص در مناطق سرد و در فصل سرماست. افرادی که با رژیمهای سنگین بیشتر بافت چربی بدن خود را از دست میدهند، به محض احساس سرما به سرعت دچار لرزش عضلات بدن میشوند. این افراد در مقابل گرسنگی نیز بسیار ضعیف میشوند و در صورت دریافت نکردن غذا در هنگام گرسنگی بدنشان شروع به لرزش میکنند.
همچنین کلسترول در ساختمان هورمونهای مهم جنسی شامل استروژن، پروژسترون و تستوسترون و هورمون کورتیزول (که در پاسخ طبیعی به استرس ترشح میشود) به کار رفته و بدن برای ساخت این هورمونها به کلسترول نیاز دارد.
چربیها نقش ذخیرهای در تامین انرژی بدن به خصوص برای کار و فعالیت مداوم و نیز ورزشهای سنگین دارند. حذف کامل چربی ها، باعث کاهش قابلیت بدن برای فعالیت طولانی و انجام بسیاری از ورزشها میشود.
به طور خلاصه میتوان گفت چربیها فوائد فراوانی برای بدن دارند و حذف آنها از رژیم غذایی نه تنها هیچ پشتوانه علمی ندارد، بلکه ممکن است صدمات زیادی به بدن وارد کند. تنها چربیهای موسوم به ترانس (Trans Fats) باید از رژیم غذایی حذف شوند و چربیهای اشباع شده (Saturated Fats) نیز باید به حداقل ممکن برسند. چربیهای غیر اشباع (Unsaturated Fats) که معمولا حالت مایع دارند (مانند روغن زیتون)، باید در رژیم غذایی گنجانده شوند.
درباره لبنیات نیز در صورت نیاز میتوان از انواعی که چربی کمتری دارند استفاده کرد. ماهیهای چرب مانند سالمون که دارای چربیهای مفید و اسید چرب امگا ۳ هستند، تخم مرغ (در افرادی که کلسترول خون آنها در حد نرمال است) و منابع گیاهی حاوی چربیهای مفید مانند گردو، زیتون و آووکادو، منابع خوبی برای تامین نیاز روزانه ما به چربیها هستند.