«دیده» را فایده آن است که «دلبر» بیند

به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مرکز اصفهان؛ آن سان عجیب و غریب غرق دنیا شده ایم که از طبیب و حبیبِ حقیقی غافلیم. پشت به خورشید کرده ایم و در تاریکی های سردِ دره های دنیازدگی، سر در گم و نابینا به ناکجا می رویم.

کجایی ای خلیفه ی خورشیدوارِ خدا؟ کجایی ای دلبرِ دلیرِ دوران؟ کجایی ای ساقیِ سعادت و سرور؟ کجایی ای بنده ی بی مانندِ خداوند تا بندِ بندگی را در گردن ما نیز بیاویزی و ما را از نردبانِ توحید و به او رسیدن بالا ببری و با دستِ مِهر و محبتت، ما را به سوی دوست بکشانی و مزه ی سرورِ سرمدی را به ما نیز بچشانی؟

به قول شاعر:

عمریست که از حضور او جا ماندیم

در غربتِ سردِ خویش تنها ماندیم

او منتظر است تا که ما برگردیم

ماییم که در غیبت کبری ماندیم