پخش زنده
امروز: -
۲۲ دی ماه ۱۳۵۷ روزی بود که امام فرمان تشکیل شورای انقلاب را صادر کرد؛ شورایی که بعدها منشاء تشکیل دولت موقت و تحولات در ساختار اداری سیاسی کشور شد.
هدف مشترک بود و کمتر کسی تردید داشت قیام مردم به نتیجه نرسد. در این میان امام خمینی (ره) از همه مصممتر بود، اما برای تسهیل مسیر و حصول به نتیجه، نیاز به سازوکار مشخصی احساس میشد تا در روند پیروزی انقلاب و اداره امور بعد از آن مشکلی پیش نیاید.
امام خمینی (ره) از مدتها پیش به فکر تشکلی بود که بتواند سمت و سوی انقلاب را به دست بگیرد و سران انقلابیون هم در این زمینه با امام هم نظر بودند. از سویی دیگر تجربه انقلاب مشروطه و حوادث بعد از آن پیش چشم انقلابیون بود بنابراین باید برای هدایت و انسجام دهی به اعتراضات و همچنین اداره دوره انتقالی کشور فکری میشد.
البته گروههای ضد انقلاب و کسانی که به آرمانهای انقلاب اسلامی باور نداشتند، هم کم و بیش تلاش میکردند فضا را به سمت خود هدایت کنند تا مساله انتقال قدرت و انتخاب حکومت جایگزین را در دست بگیرند و بر اساس خواستههای خود حکومت آینده و جایگزین رژیم شاهنشاهی را انتخاب کنند.
نگرانی از این موضوع، در نامه امام به شهید بهشتی در آبان ۵۷ به روشنی مشخص است. امام خطاب به آیت الله بهشتی تاکید کردند: «پس از اهدای سلام و تحیت، وقت دارد سپری میشود و من خوف آن دارم که با عدم معرفی اشخاص، مفسده پیش آید... در هر صورت همه موضوعات که به شما تذکر داده شد، لازم است با عجله انجام گیرد و اگر اشخاص دیگری نیز پیدا شد ملحق شود. والسلام.»
همچنین با توجه به اوضاع آن زمان کشور، کنترل اوضاع و ایجاد امنیت و آرامش مدنظر امام (ره) بود؛ زیرا ایشان به خوبی خطر ادامه ناآرامیها و عدم حاکمیت قانون را احساس میکردند و با تشکیل شورای انقلاب در صدد ایجاد آرامش و کنترل اوضاع بودند.
پس از این فراز و نشیبها بود که شهید مطهری به پاریس رفت و تشکیل شورای انقلاب که پیش از این به صورت غیررسمی مطرح بود به صورت جدی در دستور کار قرار گرفت و در ۲۲ دی ماه فرمان تشکیل آن توسط امام صادر شد؛ اما امام با هوشمندی و برای محفوظ ماندن اعضای شورا از تعقیب و دستگیری ماموران شاه از انتشار اسامی آنها خودداری کردند.
همچنین مخفی ماندن اسامی اعضای شورای انقلاب، سبب نوعی سردرگمی برای کسانی میشد که سعی داشتند در راه انقلاب مانع تراشی کنند. به عبارت بهتر، وقتی اسامی اعضای شورای انقلاب مشخص نبود، عوامل رژیم پهلوی و دیگر گروههای معاند انقلاب توانایی تاثیرگذاری بر این شورا را نداشتند. برخی هم فکر میکردند، چون امام داخل ایران نیست بنابراین شورا هم در خارج کشور تشکیل شده است.
در ماده یک اساسنامه شورا، ساماندهی اعتراضات مردمی و دفاع از آرمانهای انقلاب اسلامی در اولویت اول و در ماده دو نیز اداره موقت کشور در اولویت دوم قرار گرفته است.
در ماده دوم اساسنامه آمده است: «شورای انقلاب مادام که قانون اساسی جدید تدوین و تصویب نگردیده و حکومت اسلامی مورد نظر استقرار نیافته است موقتا دارای همان اختیارات و وظایفی است که قانون اساسی و متمم آن سابقا برای مقام سلطنت و مجلسین قائل شده است».
در پیامی هم که امام برای اعلام موجودیت شورای انقلاب صادر کرد، این مطلب به صورت ویژه مشخص شده است: «این شورا مأموریت دارد تا شرایط تأسیس دولت انتقالی را مورد بررسی و مطالعه قرار داده و مقدمات اولیه آن را فراهم سازد. دولت موقت در اولین فرصت که مناسب و صلاح دانسته شود به ملت معرفی و شروع به کار خواهد نمود.»
ابتدا ۵ نفر یعنی شهید مطهری، مرحوم هاشمی رفسنجانی، مرحوم موسوی اردبیلی، شهید باهنر و شهید بهشتی و در فاصله کمی مرحوم آیتالله طالقانی، مرحوم آیت الله مهدوی کنی و آیت الله خامنهای به آن اضافه شدند.
امام خبر تشکیل شورای انقلاب را زمانی اعلام کردند که شورای سلطنت تشکیل شد و زمانی که بختیار تصمیم به اعلام تشکیل شورای سلطنت گرفت امام خمینی خبر تشکیل شورای انقلاب را به مردم اعلام کردند تا جایی که روزنامهها خبر تشکیل شورای انقلاب و سلطنت را همزمان در صفحه اوّل خود درج کردند؛ با اینتفاوت که خبر تشکیل شورای سلطنت، تحتالشعاع خبر تشکیل شورای انقلاب قرارگرفت.
خبر تشکیل شورای انقلاب حامیان رژیم را سخت در تنگنای روانی قرار داد و به گزارش ژنرال هایزر این خبر بر فرماندهان ارتش «تأثیر فاجعهآمیزی» داشت.
اقدامات انجام شده در آن زمان توسط شورای انقلاب هم کاملا در همین راستا بود؛ این شورا هفتهای چند جلسه برگزار میکرد و آنها را به تایید امام (ره) میرساند و سپس به مرحله اجرا در میآورد، که از جمله میتوان به مذاکره با نیروهای ارتش برای تسهیل در فروپاشی رژیم پهلوی، دیدارهایی با برخی مقامات خارجی، کمک در انتخاب دولت موقت، تشکیل کمیته سوخت، کمیته اعتصابات و... اشاره کرد. در واقع این شورا به مرکز رهبری و تصمیم گیری در روزهای منتهی به پیروزی انقلاب تبدیل شده بود.
راهکاری که امام خمینی برای انتقال قدرت در نظر گرفته بودند، تشکیل دولت موقت توسط شورای انقلاب بود و این دولت وظیفه داشت تا قانون اساسی را تهیه و نهادهای اداره کشور انقلابی را تأسیس نماید.
امام خمینی در مصاحبه با تلویزیون فرانسه درمورد اهداف شورای انقلاب فرمودند: «هدف این است که شورای انقلاب یک حکومت موقتی ایجاد کند که آن حکومت موقت، مجلس مؤسسان را تأسیس کند برای تصویب قانون اساسی و بعد بقیه کارها». ایشان در پیام دیگری بقیه کارها را «انجام انتخابات براساس» قانون اساسی جدید و «انتقال قدرت به منتخبین جدید» اعلام نمودند؛ موضوعی که موجی از امید و نشاط را بین نیروهای انقلابی ایجاد کرد.
این شورا رهبری و تنظیم راهپیماییهای مردمی را نیز برعهده گرفت؛ برای نمونه پس از راهپیماییهای بزرگ عیدفطر و دیگر راهپیماییهای بزرگ ضرورت داشت تا بهصورت مشخص، ستادی برای هدایت و نظم دادن به این جریانات بزرگ و خودجوش مردمی ایجاد شود. مهمترین تجلی این برنامهریزی ستادی از طرف شورای انقلاب، در دو راهپیمایی رفراندوم در روزهای تاسوعا و عاشورای ۱۳۵۷ خود را نشان داد. این راهپیماییها بدون هیچگونه آسیب و درگیری بهقدرتنمایی بزرگ ملت تبدیل شد.
تجزیه و تحلیل امور داخلی و ارایه آن به نخبگان و رهبر انقلاب، زمینهسازی برای بازگشت امام خمینی (ره) به ایران و تشکیل کمیته استقبال از دیگر فعالیتهای شورای انقلاب پیش از آمدن امام (ره) به ایران بود.
این شورا زمینه انتقال قدرت را فراهم کرد واز دل آن، یک دولت موقت چند روز قبل از پیروزی انقلاب شکل گرفت که ماهها بعد از پیروزی نیز فعالیت آن ادامه یافت. بدین ترتیب این نهاد که مسئولیت قوه قانونگذاری و اجرایی را بر عهده داشت، توانست قبل و بعد از پیروزی انقلاب، نقش مهمی در عرصه سیاسی کشور ایفا کند.
تصویب اساسنامه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ملی شدن بانک ها، سامان بخشیدن به دادگاههای انقلاب، برگزاری همه پرسی جمهوری اسلامی، بررسی پیش نویس قانون اساسی، تصویب آیین نامههای مجلس خبرگان و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی از دیگر اقدامات موثر این نهاد انقلابی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به شمار میرفت.
سرانجام با استقرار کامل نهادها و سازمانهای حیاتی کشور و با شروع کار مجلس در هفتم خرداد ۱۳۵۹ و تشکیل شورای نگهبان و دیگر نهادها، مسئولیت و ضرورت وجودی شورای انقلاب به پایان رسید.
در هر حال تشکیل شورای انقلاب از سوی امام خمینی (ره) نخستین حرکت رسمی به منظور اداره کشور به حساب میآید. این شورا با هدایت هوشمندانه امام توانست بسیاری از مشکلات پیش روی انقلاب را برطرف و با تسهیل در فروپاشی رژیم پهلوی، زمینه انتقال قدرت را فراهم کند و با اینکه شرایط انقلابی در کشور حاکم بود، آرامش را در جامعه حفظ کند.
میثم دلاوری خبرگزاری صدا و سیما