به بهانه بزرگداشت صدراعظمی شایسته و ابرمردی خدمتگزار

 

میرزاتقی‌خان امیرکبیر در روستای هزاوه اراک زاده شد. وی پس از طی مراحل پیشرفت و ترقی علمی و سیاسی به صدر‌اعظمی حکومت ناصرالدین‌شاه قاجار برگزیده شد و در طول چهارسال صدارتش خدمات شایسته و فراوانی در کشور انجام داد. اصلاح امورمالی، سر و سامان دادن به وضع ارتش، تلاش در رواج خودکفایی ملی، گسترش فعالیت‏‌های علمی و تأسیس مؤسسات آموزشی "مانند دارالفنون تهران" مبارزه با عقاید و انحرافات مذهبی، بی‌اعتنایی به خواسته‏‌ها و تهدیدات قدرت‏‌های خارجی و کوتاه کردن دست جاسوسان و بیگانگان، از جمله فعالیت‏‌ها و تلاش‏‌های پیگیر او در این دوران بود. در این حال، درباریان به ویژه مادر ناصرالدین‌شاه که منافع خود را در خطر می‏‌دیدند شاه را تحریک کردند که امیرکبیر را از قدرت خلع کند. سرانجام با جوّسازی و شایعه‏ پراکنی دولت‏‌های استعماری و عوامل داخلی آنان علیه امیرکبیر، ناصرالدین‌شاه وی را از صدارت خلع کرده و فقط عنوان فرمانده کل قشون را برای او باقی گذاشت. چند روز بعد او را به حکومت کاشان منصوب کرد و امیرکبیر را به طرف کاشان حرکت دادند که در حقیقت او را تبعید کردند و آنگاه تمام عناصر مخالف داخلی و خارجی که در زمان صدارت امیرکبیر در کمین نشسته بودند، از ترس تغییر نظر شاه و عفو امیرکبیر، دست به دست هم دادند و حکم قتل او را از شاه گرفتند. سرانجام این صدراعظم لایق و با کفایت، در ۴۳ سالگی به قتل رسید و پیکرش را در کربلا به‌خاک سپردند.