پخش زنده
امروز: -
هنرمندان اصفهانی با ترکیب فلز و سنگ و خلق آثاری منحصر به فرد علاوه بر حفظ هنر به جای مانده از پیشینیان کارآفرینی میکنند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، مرکز اصفهان ؛ وقتی حسین مسرور شاعر اصفهانی گفته «خاک هنرخیز منای اصفهان،ای به هنر سرمهی چشم جهان» نه اغراق کرده و نه گزاف سروده، اصفهان شهر صنعتگران ماهر است که سال ۲۰۱۴ به عنوان شهر بین المللی جهان در صنایع دستی و هنرهای سنتی شناخته شد و ۶۰ تا ۷۰ در صدِ صنایع دستی کشور هم در این استان تولید میشود.
یکی از هنرها و صنایع دستی کاربردی و پرطرفدار در اصفهان زیور سازی است که در کنار خلاقیت و زیبایی بصری بی نظیرآن هم اشتغالزاست و هم سودآور.
هنری خفته در دل سنگ و فلز
زیور سازی، هنری اصیل در نصف جهان که قدمتی چندین هزار ساله در کشور دارد و ساکنان فلات ایران از دو هزار سال پیش از میلاد مسیح، ساختن زیورآلات دست ساز را با دانه و مهرههای رنگی آغاز کردند.
ابراهیم حبیب اللهی یکی از استادکاران رشتهی زیور سازی در اصفهان است که اصول اولیه این هنر را از برادرش «سعید» فرا گرفته و پس از کسب تجربه و طی کردن دورههای آموزشی متنوع حالا به جوانان اصفهانی این هنر را آموزش میدهد.
او میگوید: در سالهای اخیر که صنایع دستی اصفهان روزهای سختی را میگذراند با استفاده از فضای مجازی و تغییر سلیقه مردم استقبال خوبی از این هنر- صنعت شده است.
این کارآفرین موفق در کارگاهی نزدیک بازار هنر اصفهان در قلب چهار باغ این رشته را به هنرجویان میآموزد.
هنرمندان در کارگاه نه چندان بزرگِ آقای حبیب اللهی سنگهای سخت درّ، زمرد، یاقوت، لعل، کهربا، عقیق و فیروزه با رنگهای زرد، سرخ، کبود، بنفش، سبز، آبی و سفید را، چون موم شکل میدهند و با انواع فلزات طلا، نقره، مس و برنج ترکیب و اثری تماشایی میآفرینند.
او گواهینامه هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نشان درجه دو فرهنگ و هنر را دارد.
کارآفرینی با هنر-صنعتی تماشایی
نوآوری، ابتکار، ظرافت و کیفیت حرف نخست را در کارگاه زیور سازیِ آقای حبیب اللهی میزند. هنرمندان در اینجا با استفاده از خلاقیت سرشار خود، زیورآلات مختلف با قیمتهای مناسب را طراحی و تولید میکنند و استفاده از الگوهای معماری ایرانی-اسلامی با نقشهای متنوع و هندسی ممتاز یکی از این خلاقیتها است.
او با همکاری تیم ۱۰ نفره اش سالانه دو هزار قطعه زیورآلات با ترکیب سنگ و فلز تولید میکند. حبیب اللهی ایده پردازی را مرحله نخست کار شان در این کارگاه میداند و میگوید: عوامل مختلفی مانند قیمت زیورآلات تا سلیقه مشتری در ایده پردازی نقش دارد و ما با شناخت کافی از سلیقه مردم و مشتریان ایده و طرح مورد نظر را پیاده سازی میکنیم.
او اضافه میکند:ایده هایمان را براساس طرحهایی برگرفته از بناهای معماری ایرانی و حتی جهانی، نقوش صنایع دستی و تلفیق آن با سایر شاخههای هنری برداشت و آن را براساس مد روز و سلیقه مشتری به اثر هنری خاص تبدیل میکنیم.
پس از ایده پردازی نوبت به طراحی اثر هنری میرسد. نگین امان کارشناس ارشد صنایع دستی دانشگاه هنر اصفهان یکی از طراحان خوش ذوق این کارگاه است. او میگوید: پس از ایده پردازی، طرح مورد نظر روی کاغذ ارائه و پس از بازبینی و اتودزنی بر روی نرم افزار پیاده و سپس وارد مرحله عملیاتی میشود.
خانم امان این توضیح را هم میدهد که طراح برای اینکه طرح مناسبی را بکشد، باید اصول مخراج کاری را بداند و از طرفی به هنرهای اصیل ایرانی آگاه باشد.
پس از طراحی، فرایند زیورسازی در کارگاه به صورت عملی آغاز میشود؛ در مرحله اول فلز ذوب و سپس با دستگاه نورد انعطافپذیر میشود و به اشکال مختلف درمیآید، مرحله بعد میز ساخت است که با توجه به طرح تایید شده روی فلز اثر هنری خلق میشود و نهایتاً مرحله نهایی پرداخت و نازککاری است.
الهام شش بلوکی یکی از هنرمند این کارگاه است که در مرحله ساخت هنرش را با مخراج کاری نشان میدهد. او با چشمهای ریز بین و دقت فراوان تلاش میکند نتیجه کارش با نهایت هنر و ظرافت بی نقص از آب درآید. او میگوید: معمولا این کار زمان بر است چراکه باید سنگها بر اساس طرح تایید شده روی فلز قرار گیرند.
زهرا صرامی دیگر هنرمند این کارگاه هم از تلفیق هنرهای مختلف در این کارگاه برای ما توضیح میدهد: روی قطعههای شکسته شده فلز پس از نَورد، هنرهای بنامِ اصفهان از جمله قلمزنی، فیروزه کوبى، میناکاری، مینیاتور و مرصع کاری را به کار میگیریم.
حمیدرضا حبیب اللهی هم که بازاریابی و فروش محصولات این کارگاه را بر عهده دارد میگوید: نیمی از فروش ما در اصفهان و بقیه بیشتر به مقصد خوزستان، فارس، تهران، تبریز، شمال و هرمزگان است.
هم هنر، هم صنعت، هم درآمد
زیوسازی هنر -صنعتی است که هنرمندانش میتوانند از صفرتا صد اثر هنری را در مساحتی حدود ۸ مترمربع با یک دستگاه پرداخت و دستگاه نورد کوچک خلق و زمینه اشتغال پنج تا شش نفر را بدون ایجاد آلودگی محیطزیست و بدون هزینه و انرژی بالا فراهم کنند.
آقای حبیب اللهی هنرمند و کارآفرینی اصفهانی با اشاره به اینکه ۱۵ کارگاه دیگر در اصفهان از فعالیت کارگاه آنان سود میبرند میگوید: هر فرد با آموزش ۶ ماهه و۳۰ میلیون تومان سرمایهگذاری حتی در زیر زمین خانه اش میتواند وارد این هنر- صنعت شود.
او علاوه بر آموزش به علاقهمندان این رشته هنری زمینه فروش محصولات تولیدی آنان را هم فراهم میکند.
به گفته این کارآفرین ۲۵۰۰ کارگاه با ظرفیت ۲ تا ۳ نفر بهراحتی میتواند در این زمینه راهاندازی شود و با رویآوردن به این هنر صنعت زمینه اشتغال حدود ۸ هزار نفر را در اصفهان فراهم کرد.
زیورسازان اصفهانی در چنبره مشکلات
سالانه ۵۰ هنرمند اصفهانی در رشته زیور آلات کار خود را از دست میدهد آقای حبیب اللهی که عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان طلا و سنگهای قیمتی اصفهان هم هست میگوید: اصفهان با وجود ریشههای تاریخی روزی حرف نخست رشتهی زیور سازی را در کشور میزد و در سال ۹۳، ۷۵۰میلیون دلار صادرات طلا از اصفهان داشتیم که این میزان حالا به صفر رسیده، همچنین ۱۵۰۰ کارگاه طلاسازی در استان فعال بود که تعداد آن هم اکنون به ۳۰۰ -۴۰۰ کارگاه رسیده است.
او با اشاره به مشکلات پیش روی هنرمندان در رشته زیور آلات میافزاید: شرکت پست برای ارسال قطعات تزیینی کارگاههای تولیدی به استانهای دیگر به دلیل قیمتی یا نیمه قیمتی بودن بستههای پستی همکاری نمیکند و برای صادرات نیز ما حتی قطعه سه گرمی زیورآلات را نمیتوانیم به خارج بفرستیم.
این کارآفرین اصفهانی با اشاره به اینکه عدم حمایت از هنرمندان و کارآفرینان باعث فرار مغزها به استانها و حتی به کشورهای دیگر شده ادامه میدهد: در بحث صادرات با تغییرات قانونی باید راهی برای صادرات هموار و باز شود.
وی معتقد است: نحوه نگرش به قانون در استانهای مختلف متفاوت است برای نمونه آیین نامههای تسهیل در استانهای دیگر بر اساس اعتماد و صحت معامله است، اما در اصفهان بی اعتمادی نسبت به کارآفرین و هنرمند در آیین نامهها دیده میشود.
آقای حبیب اللهی به مشکلات بیمه کارگاهی هم اشاره میکند و میگوید:در حالی که هنوز مجلس بیمه هنرمندان را تصویب نکرده بیمه کارگاهی هم با مشکلات قانونی روبروست.
اما با تمام این مشکلات، خانم شش بلوکی هنرمند اصفهانی میگوید: با استفاده از آیات قرآنی، شعرهای فارسی و اسامی متبرکه در هنر زیورسازی میتوان در کشورهای مسلمان منطقه که خواهان این هنر هستند حرفی برای گفتن داشت که علاوه بر رونق اقتصادی در جهانی شدن فرهنگ و تمدن ایران زمین هم موثر است.
خانم امان هم پیشنهاد میدهد: برای استانداردسازی هنر زیور سازی اداره کل استاندارد و میراث فرهنگی ورود کنند و کد اختصاصی تهیه شود.
زیورسازی در انتظار نسخههای نجات بخش
از دوهزار و ۵۰۰ کارگاه در حوزه طلا در استان تنها حدود ۵۰ کارگاه به جامانده و تعدادکارگاههای زیورسازی با ترکیب سنگ و فلز انگشت شمار است. رییس اتحادیه صنایع دستی اصفهان با اشاره به اینکه کشورهای زیادی خواهان هنر زیوآلات اصفهان هستند میگوید: براساس قانون سال ۱۳۰۱ طلا، نقره و فلزات گرانبها و سنگها پشتوانه پولی مملکت است و بانک مرکزی مرکزی اجازه خروج نمیدهد که این قانون قدیمی برای هنرمندان دردسرساز شده است، اما بسیاری از کشورهای دنیا همان سالهای اول این قانون را اصلاح کردند.
عباس شیردل به اخذ مالیات از هنرمندان این هنر-صنعت هم اشاره میکند و میگوید: هنرمندان زیور سازی کارشان با دست است که هم اثری هنری و هم زمان بر است و باید کارگاههایی که مجوز میراث فرهنگی دارند معاف از مالیات باشند.
غلامعلی فیض اللهی رئیس اتحادیه شرکتهای تعاونی صنایع دستی اصفهان که خود از هنرمندان شاخص اصفهان است هم معتقد است: دولت در عرصه بینالملل باید خانههای فرهنگی را در کشورهای مختلف ایجاد و به بهانههای مختلف، هنرمندان را رایگان به این نمایشگاهها دعوت کند.
دکتر اصغر جوانی استاد دانشیار دانشگاه هنر اصفهان هم برای رونق صنایع دستی اصفهان بر اتخاذ سیاستهای صحیح دولتمردان برای توسعه روابط هنرمندان و فعالان هنری در عرصه بینالملل تاکید دارد.
هنر زیور سازی برخلاف برخی از صنایع دستی با فناوریهای جدید عجین و با تعریف جایگاهش در زندگی امروزی با استقبال مردم روبرو شده است و حمایت از این رشته هنری و رفع موانع آن میتواند اشتغال پایدار و سبزی را برای اصفهان شهر صنایع دستی به همراه آورد.
نگارنده:مرضیه قاسمی