پخش زنده
امروز: -
دانشگاهها به عنوان مهمترین نهاد علمی، جایگاه ویژهای در تربیت نیروهای فرهیخته و جوان دارند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز آبادان،
شرح واقعه ۱۶ آذر ۱۳۳۲
در دهه ۲۰ و اوایل دهه ۳۰ شمسی و بعد از سقوط حکومت رضاخان، فضای جامعه کمی بازتر شد و فعالیتهای سیاسی در بین دانشجویان دانشگاه تهران (به عنوان تنها موسسه مدرن و به روز آموزش عالی در ایران آن روزگار) به حد چشمگیری افزایش یافت. در این دوران بود که حزب توده، از نفوذ بسیار بالایی در میان دانشجویان برخوردار بود، تا جایی که بنا بر اطلاعات و آمار مختلف مربوط به آن دوران، نیمی از دانشجویان دانشگاه تهران (و حتی بیشتر) هوادار یا عضو فعال این حزب بودند. اما در همان سالها و همزمان با دوران نخست وزیری محمد مصدق محبوبیت جبهه ملی هم به شدت افزایش یافت و به این ترتیب در سالهای ابتدایی دهه سی، محوریت حزب توده در دانشگاه تهران با چالش مواجه شد.
با شهادت سه دانشجو در دانشکده فنی در ۱۶ آذرماه ۱۳۳۲، این روز توسط کنفدراسیون دانشجویان ایرانی خارج از کشور که مرکز اجتماع و مباحثه مخالفان حکومت پهلوی در خارج از ایران بود، روز دانشجو نامیده شد. دانشجویان پس از آن، هر سال در این روز اعتصابهای دانشجویی به راه میانداختند و در واقع ۱۶ آذرماه به معیار خوبی برای ارزیابی میزان نفرت از حکومت استبدادی آن زمان و توانایی و نفوذ مخالفان در بین روشنفکران، تبدیل شد. از آن زمان تاکنون ۱۶ آذرماه از اهمیت تاریخی برجستهای در ایران برخوردار شد، بهطوریکه هرساله توسط دانشجویان این روز، روزی برای اعتراضات مسالمتآمیز به مشکلات خود و مشکلات اجتماعی کشور شناخته میشود.
مدتی بعد از رخ دادن این وقایع بود که اعلام شد روابط میان ایران و بریتانیا که در زمان حضور محمد مصدق در جایگاه نخست وزیری قطع شده بود، بار دیگر از سر گرفته خواهد شد و ریچارد نیکسون (معاون رئیس جمهور وقت آمریکا) برای انجام دیداری رسمی به ایران خواهد آمد. این موارد و اتفاقات سیاسی آن روزگار، بهانه لازم برای انجام اعتراضات بیشتر توسط جوانان را فراهم کرد و در تاریخ ۱۴ آذر به سفارش نهضت مقاومت ملی، دانشجویان فعال و سیاسی به سخنرانی در کلاسها پرداختند و از همان روز محوطه دانشگاه تهران به سمت ناآرامی رفت. دولت هم که توانایی کنترل چنین رخدادهایی را نداشت، برای جلوگیری از هرگونه اقدام ادامهدار، این اعتراضات را سرکوب کرد.
در روز دانشجو همکارم به سراغ قشری از جامعه رفته که بار سنگین تحقق بیانیه گام دوم انقلاب را بر دوش دارند.