نکات کاربردی برای مادر در برابر خستگی و ناراحتی

 

در مدت نوزادداری، مادران ممکن است در کنار همه این خستگی‌ها با چالش‌هایی نیز به لحاظ فضای زندگی و نحوه ارتباط نوزاد با فضای خانه و دیگران روبرو شوند که خستگی آنها را چند برابر کند. در این مطلب، چند موضوعی که باعث ناراحتی و خستگی بیشتر مادران می‌شوند، مرور شده‌اند و به آنها آموزش داده شده است که چگونه واکنش نشان دهند یا بی‌تفاوت باشند.

 

 

یکی از چالش‌هایی که درباره‌ آن صحبت شده است، همین ارتباط بچه با فضای داخل خانه، لوازم، دیوارها، یخچال و سایر لوازم آشپزخانه و اتاق‌ها است. به هر حال، نوزاد‌ان تا راه بیافتند، ممکن است خرابکاری‌هایی نیز در خانه و زندگی انجام دهند که باعث ناراحتی و هزینه برای والدین شوند.

 

مهم این است که مادر در این دوران به‌جای این‌که غصه لوازم خانه را بخورد، از بچگی کردن فرزند خود لذت ببرد. بنابراین، خطاب به همه مادر‌ها که در این دوران هستند، باید گفته شود که غصه لوازم خانه را نخورید. بچگی فرزند خود را فدای چیز‌هایی که با پول قابل حل هستند، نکنید. 

 

در این زمینه، راهکار‌هایی نیز وجود دارند، مانند این‌که اگر فرزندتان یاد گرفته است خط و نقاشی روی دیوار بکشد، بهتر است کاغذ‌های بزرگ روی دیوار بچسبانید یا با رنگ انگشتی در حمام با هم نقاشی کنید.

 

اگر زمانی شروع به نشخوار فکری در این زمینه کردید، به خودتان بگویید: بی‌خیال در و دیوار؛ چند سال دیگر رنگ می‌کنید یا کاغذ دیواری را تغییر می‌دهید. شاید هم فرزندتان یکی مثل پیکاسو شود، از کجا می‌دانید؟

 

 

 

 

 

دیگر چالش و ناراحتی مادر‌های خسته، کثیف‌کاری لباس‌ بچه‌هاست. همه مادر‌ها می‌دانند که در طول روز بچه‌ها چند دست لباس باید عوض کنند، زیرا لباس‌ها با هر غذا خوردن یا میان‌وعده یا حتی یک شیر ساده خوردن یا چهاردست و پا رفتن بچه‌ها کثیف می‌شوند.

 

بچه‌ای که لباس خود را کثیف و کفش خود را گِلی نکند و ریخت و پاش نداشته باشد، بچه نیست. این را بسیاری از قدیمی‌تر‌ها می‌گفتند. به‌جای این‌که اعصاب خود را پای لباس بچه‌ها بگذارید و آنها را نیز ناراحت و غمگین کنید، راهکار این است که لباس نخی ارزان‌قیمت‌تر به تن فرزندتان کنید که با خراب و کثیف شدن آن دل شما نسوزد و وسواس کمتری نشان دهید.

 

این رفتار اشتباهی است که مادر پس از ناراحتی از کثیف شدن لباس بچه، واکنش منفی و عصبانی نشان دهد و به او بگوید: دیروز لباس تو رو شستم، این چه وضعشه؟ آخه تو چقدر شلخته‌ای؟ چقدر بگم تمیز نگه‌دار؟

 

شاید مادر‌ها اعتراض کنند که مگر لباس ارزان‌قیمت هم پیدا می‌شود؟ بله به نسبت قیمت‌ها می‌توان لااقل برای بازی و منزل بچه‌ها، لباس‌های ارزان‌قیمت‌تر به تن آنها کرد.

 

 

یکی از دغدغه‌های مادر‌ این است که با بچه، چطور غذا درست کنند؟ زمانی آشپزی خوبی داشتند، کیک و شیرینی درست می‌کردند، مهمان دعوت می‌کردند، اما حالا چی؟ قرار نیست شما در آشپزی، قنادی، تمیزی، خیاطی و همه‌چیز همزمان بهترین و کامل‌ترین باشید.

 

بهترین راه این است که به خود سخت نگیرید. گاه اجازه دهید خانه به هم ریخته باشد. البته برای بچه‌دار‌ها به‌هم‌ریختگی کاملا طبیعی است، اما به خودتان فشار نیاورید که بعد عصبی شوید. این دوره نیز خواهد گذشت.

 

 

گاه پیش می‌آید که مادر و پدر‌، پس از به‌دنیا آمدن بچه‌ها دیگر برای خود هزینه نمی‌کنند، به‌عنوان مثال، سال‌ها گذشته و مادر، کفش و کیف درب و داغانی دارد، اما مدام برای بچه لباس‌های شیک می‌خرد. 

 

بچه‌ای که نبیند مادر او برای خودش ارزش قائل می‌شود، هیچ‌وقت یاد نمی‌گیرد به خود نیز اهمیت بدهد. 

 

بهتر است هر چند وقت یک‌بار برای دل خودتان و آن‌طور که نیاز و تمایل دارید، خرید کنید؛ این به‌خصوص برای بانوانی که دختر بچه دارند، بسیار اثرگذار است. این‌طور نباشد که هنگام خرید بگویید حالا بعدا برای خودم خرید می‌کنم و کفشی که لازم دارم، می‌خرم؛ در عوض برای بچه عروسک می‌خرم و او خوشحال می‌شود. این اشتباه است، زیرا همین برطرف نکردن نیازهای خود باعث عصبی شدن و ناخشنودی از زندگی می‌شود.

 

 

هنگام هیجان عاطفی بچه‌ها فقط لازم است با آنها همدلی کنید. آنها بسیاری اوقات فقط به درک شدن نیاز دارند، نه سرزنش و ملامت شما. بنابراین، بهتر است با گفتن جملاتی، مانند درکت می‌کنم، حق داری یا می‌فهممت، با او همدلی کنید.

 

از این‌طور حرف زدن، مانند این‌که: «چند بار بگم چشمات رو باز کن؟» جلوگیری کنید، زیرا عزت نفس بچه‌ها را هدف قرار می‌دهد و باعث ناخوشنودی شما از روش فرزندپروری‌ خود می‌شود.

 

بسیاری اوقات پیش می‌آید که مادر‌ها به‌خاطر این‌که احساس می‌کنند مادر خوبی نیستند، حس و حالی خوبی در زندگی ندارند. بنابراین، بهتر است کار‌هایی که باعث حال خوب شما می‌شوند، بیشتر تمرین کنید.