پرانرژی بودن و لذت بردن از فعالیت عضلانی؛ ویژگی متمایز در کودکان
حجت الاسلام تراشیون درباره ویژگیهای های کودکان گفت: گاهی اوقات ما بچهها را درک نمیکنیم، بعد میگوئیم چرا بچههای ما این جوری میشوند؟ چون انصاف نسبت به او رعایت نشده است. انصاف یعنی درکی که ما از طرف مقابل داریم.
به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما به نقل از پایگاه اطلاع رسانی رادیو قرآن، حجت الاسلام سید علیرضا تراشیون کارشناس مسائل کودک درباره ویژگیهای های کودکان در بخش عصر مجازی برنامه والعصر رادیو قرآن افزود: من یک مثال تربیتی برای بچهها بزنم که بچهی چهار ساله را به مهمانی میبرم و به بچه میگوئیم که مثل بابای خود میروی آن جا مینشینی. این بچه که مثل بابای خود نیست. یک بچهی چهار ساله دو تا ویژگی دارد. یک پرانرژی است و دو از فعالیت عضلانی لذت میبرد. ما گاهی اوقات از افراد بزرگسال وقتی که کلاس داریم من به مزاح میگویم که ما وقتی از بالای سن شما را میبینید تقریباً یک عکسی میبینید یعنی تقریباً هیچ تکانی چیزی ندارید، ولی بچهها وقتی قرار میگیرند به جای شما مثل این موجهای مکزیکی است که میرود و میآید یعنی همیشه مشغول است. اصلاً ماهیت این بچه این است.
وی ادامه داد: لذا وجود مبارک نبی مکرم اسلام (ص) گاهی اوقات یک بچهای را میدیدند آرام نشسته و فعالیتی ندارد، حضرت نگران او میشدند. چرا بلند نمیشود یک فعالیتی کند، یک بازی کند؛ و خود ایشان فرمودند: «عرامة الصّبیّ فی صغره زیادة فی عقله فی کبره». بچهها وقتی کوچک هستند، جنب و جوش میکنند اتفاقاً منجر به هوشمندی و کمال عقل آنها در بزرگسالی میشود یعنی کمک میکند. یک وقت میبینید یک بچهای بچگی او در آن میماند، چون ما به او فرصت ندادیم. مدام به او گفتیم مثل آدم بزرگها باشد. بچه باید بچگی کند. الان چند نفر از ما در مهمانیها به بچههای خود میگوئیم این صاحبخانه حیاط خوبی دارد نمیخواهید بروید بازی کنید؟ مدام میگوئیم بنشینید. میوه هم تعارف کردند یک دانه بردارید. هیچ وقت شده است ما به بچه خود بگوییم میوه تعارف کردند آن چه که دوست دارید بردارید؟
تراشیون افزود: گاهی اوقات ما بچهها را درک نمیکنیم، بعد میگوئیم چرا بچههای ما این جوری میشوند؟ چون انصاف نسبت به او رعایت نشده است. انصاف یعنی درکی که ما از طرف مقابل داریم. آن ویژگیهای او را میسنجیم. آن شخصیت او را میسنجیم. گاهی به خانمهایی که به بچههای این جوری میگویند میگویم حکایت مثل این است که شما یک مهمانی بروید همسر شما اول با شما طی کند خانم آن جا میروید لام تا کام حرف نمیزنید. میگویم معمولاً شما به این آقایی که این جمله را به شما بگوید چه میگوئید؟ ما مهمانی نمیآییم مگر بیکار هستیم برویم. میخواهیم برویم آن جا حرف بزنیم، صحبت کنیم، ارتباط بگیریم. بروید بنشینیم ساکت همدیگر را نگاه کنیم چه فایدهای دارد؟ دقیقاً همان مادری که به بچه خود میگوید آن جا بنشینید تکان نخورید همین حکایت است.