بیماریهایی که بینایی شما را کم می‌کند

به گزارش وب گردي خبرگزاري صدا و سيما، مشکلات بینایی جدی هر ساله افراد بسیاری را در نقاط مختلف جهان از گروه‌های سنی مختلف تحت تاثیر قرار می‌دهند. از جمله این مشکلات کم بینایی می‌توان به تاری دید، نقاط کور، دید تونلی، و نابینایی جزئی یا کامل اشاره کرد. در برخی موارد، این مشکلات به واسطه استفاده عینک، لنز‌های تماسی، عمل جراحی لیزر، یا حتی مصرف دارو قابل اصلاح هستند.
متاسفانه تمامی مشکلات بینایی با کمک چنین روش‌های قابل درمان نیستند.

افرادی که دارای اختلال بینایی هستند که با کمک عینک، لنز‌های تماسی، عمل جراحی یا مصرف دارو درمان نمی‌شوند به نام کم بینا شناخته می‌شوند. اما چه چیزی موجب کاهش دید و کم بینایی می‌شود؟

انحطاط ماکولا
انحطاط ماکولا یک بیماری چشمی است که به صورت مستقیم شبکیه چشم، قسمتی از چشم که نور را تشخیص می‌دهد و به فوکوس تصاویر و تشخیص آسان‌تر آن‌ها کمک می‌کند، را هدف قرار می‌دهد. هنگامی که شبکیه چشم به واسطه انحطاط ماکولا رو به زوال می‌رود، بیمار از تاری دید رنج می‌برد و خواندن و تشخیص اشیا برای وی دشوارتر خواهد شد. همچنین، انحطاط ماکولا ممکن است به شکل گیری نقطه کور منجر شود.

انحطاط ماکولا اغلب با سن در ارتباط است، اگرچه همواره این گونه نیست. دو نوع انحطاط ماکولا شامل خشک و مرطوب وجود دارند. در حالت خشک، از دست دادن بینایی کندتر است و به بیمار این اجازه را می‌دهد تا با همکاری پزشک پیشرفت بیماری را متوقف کند. اما نوع مرطوب شرایطی پیچیده‌تر دارد و به واسطه رشد غیر طبیعی رگ‌های خونی زیر ماکولا شکل می‌گیرد. سرعت پیشرفت این نوع بیشتر است و به از دست دادن قدرت بینایی جدی‌تر منجر می‌شود. برای کاهش احتمال ابتلا به انحطاط ماکولا باید از سیگار کشیدن پرهیز کنید و یک رژیم غذایی سالم را دنبال کنید.

رتینوپاتی دیابتی
دیابت یکی بیماری ویرانگر است، چه در زمان تولد همراه شما باشد (نوع ۱) و یا در ادامه زندگی به آن مبتلا شوید (نوع ۲). در هر صورت، دیابت می‌تواند تاثیر منفی چشمگیری روی بخش‌های مختلف بدن از جمله چشم‌ها داشته باشد. در برخی موارد، افراد مبتلا به دیابت با رتینوپاتی دیابتی مواجه می‌شوند که تغییرات روزانه را در بینایی آن‌ها ایجاد می‌کند.

رتینوپاتی دیابتی موجب بروز نشت در رگ‌های خونی می‌شود که شبکیه چشم را تغذیه می‌کنند و مشکلات بینایی قابل توجه را به همراه دارد و در گذر زمان آسیب بلند مدت به شبکیه چشم را موجب می‌شود. اگرچه اثر آن می‌تواند از طریق عمل‌های جراحی کاهش یابد، نظارت دقیق بر قند خون مهم‌ترین بخش زیر کنترل نگه داشتن رتینوپاتی دیابتی محسوب می‌شود.

رتینیت پیگمنتوزا
هنگامی که قدرت بینایی انسان رو به افول می‌رود، اغلب شب هنگام متوجه مشکل می‌شویم. رتینیت پیگمنتوزا گروهی از بیماری‌ها است که به طور خاص بدتر شدن بینایی در شب را شامل می‌شود. اگر درمان نشود، رتینیت پیگمنتوزا می‌تواند به از دست دادن بخشی ار بینایی یا کل آن منجر شود.

رتینیت پیگمنتوزا به طور معمول حالت ارثی دارد. بر خلاف برخی دیگر از مشکلات بینایی، رتینیت پیگمنتوزا به آرامی توسعه می‌یابد، اما می‌تواند به نابینایی کامل منجر شود. رتینیت پیگمنتوزا زمانی رخ می‌دهد که شبکیه چشم به طور معمول از طریق زوال تدریجی به شدت آسیب دیده است. همچنین، بر خلاف بسیاری از بیماری‌هایی که کم بینایی را موجب می‌شوند، رتینیت پیگمنتوزا اغلب در سال‌های اولیه زندگی، شاید در دوران کودکی یا نوجوانی، پدیدار می‌شود.

تنبلی چشم
در بیشتر موارد از دست دادن بینایی با افزایش سن و در بزرگسالی آغاز می‌شود. به عنوان مثال، انحطاط ماکولا و رتینوپاتی دیابتی در گذر زمان شکل می‌گیرند و بیشتر در میانسالی یا سال‌های پس از آن فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

اما این مساله برای تنبلی چشم صدق نمی‌کند. تنبلی چشم را به سختی می‌توان با استفاده از عینک، لنز‌های تماسی یا حتی جراحی اصلاح کرد. نتیجه ابتلا به تنبلی چشم می‌تواند تاری دید باشد که در طول زندگی همراه فرد خواهد بود.

رتینوپاتی نوزادان نارس
رتینوپاتی نوزادان نارس (ROP) همان گونه که مشخص است در نوزادانی که پیش از موعد به دنیا آمده اند، شکل می‌گیرد. رتینوپاتی نوزادان نارس زمانی رخ می‌دهد که نوزادان نارس در انکیباتور قرار دارند، که سطوح اکسیژن در آن بالا است. مشکل به طور معمول طی این مرحله حیاتی برای نوزادان پدیدار می‌شود.

از نظر فنی، رتینوپاتی نوزادان نارس به واسطه سطوح بالای اکسیژن رخ می‌دهد که به رشد رگ‌های خونی غیر طبیعی در شبکیه چشم منجر می‌شود. در برخی موارد، رتینوپاتی نوزادان نارس می‌تواند به جدا شدن کامل شبکیه منجر شود و نابینایی نوزاد را به همراه داشته باشد.

جداشدگی شبکیه
جداشدگی شبکیه یکی از جدی‌ترین دلایل کم بینایی است که می‌تواند در زمان وجود حفره‌هایی در شبکیه، هنگامی که چشم از تروما شدید رنج می‌برد (به عنوان مثال، در نتیجه تصادف با خودرو یا آسیب‌های ورزشی)، هنگامی که چشم به شدت عفونت کرده است، در زمان رشد یک تومور، یا هنگامی که یک اختلال رگ خونی وجود دارد، رخ دهد.

خبر بد این است که جداشدگی شبکیه می‌تواند به از دست دادن کامل بینایی در چشم تحت تاثیر قرار گرفته منجر شود. خبر خوب این است که اگر این شرایط به موقع تشخیص داده شود، پزشک می‌تواند جداشدگی را از طریق عمل جراحی اصلاح کند و بینایی نسبی یا کامل را به بیمار بازگرداند.

آب مروارید
آب مروارید به طور معمول در نتیجه افزایش سن شکل می‌گیرد و می‌تواند با آسیب ناشی از مواجهه بلند مدت با خورشید یا نوعی جراحت مرتبط باشد.

درمان آب مروارید به سلامت کلی چشم بستگی دارد. در بیماران جوان، چشم به طور معمول کاملا سالم است و از این رو، آب مروارید می‌تواند معمولا از طریق عمل جراحی برطرف شود. اما در شرایطی که چشم از سلامت کامل برخوردار نیست، شانس موفقیت عمل جراحی ممکن است بالا نباشد و بیمار مجبور به استفاده از اشکال دیگر توانبخشی شود.

آب سیاه
آب سیاه یک مشکل بینایی رایج است که در نتیجه ایجاد فشار در چشم شکل می‌گیرد. همچنین، آب سیاه ممکن است در نتیجه فشار ناکافی در چشم یا اگر چیزی مانع جریان خون مناسب به عصب بینایی شود، شکل بگیرد.

تشخیص زودهنگام آب سیاه می‌تواند دشوار باشد، زیرا نشانه‌های اولیه قابل توجهی ندارد و به مواردی مانند مشکلات دید محیطی و بینایی در شب محدود می‌شود. بر همین اساس، مراجعه منظم به اپتومتریست اهمیت دارد، زیرا وی می‌تواند با آزمایش چشم به تشخیص آب سیاه کمک کند. در صورتی که آب سیاه در مراحل اولیه تشخیص داده شود از طریق دارو یا عمل جراحی قابل مدیریت است.