پیگیر راه اندازی شرکت الیاف هستیم

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، خانم افسانه محرابی با حضور در برنامه گفتگوی ویژه خبری دوشنبه شب شبکه دو سیما افزود: شرکت الیاف در باغستان شهریار واقع و در محدوده ای است که تقریباً داخل شهر است و تا سال 1398 فعالیت می کرد.
وی ادامه داد: این واحد, قدمت زیادی دارد و از سال 1348 آغاز به کار کرد و سال 1372 پروانه بهره برداری جدید برای 11 هزار تن نخ نایلون 6 را داشته است.

خانم محرابی افزود: با توجه به این که این شرکت زیرمجموعه بنیاد مستضعفان است پیگیری های خاصی را برای راه اندازی این واحد با حداکثر تولید داشتیم؛ در سال 1397 بازدیدی از این واحد داشتم و جلساتی داشتیم و در سال 1398 تغییر مدیریت انجام شد و پیگیری کردیم حتی 200 تن مواد اولیه در آنجا بود اما کار نمی شد و اکنون هم 90 نفر پرسنل دارد اما کار نمی شود.
وی با بیان اینکه پیگیر هستیم تا این واحد با حداکثر توان تولید کار کند, اضافه کرد: جلسه ستاد تسهیل در استان تشکیل شد و بنیاد مستضعفان بر اساس مصوبات این ستاد باید به وزارت صمت برنامه می داد و همچنین نباید تغییر کاربری داشته باشد اما تا کنون هیچ برنامه ای داده نشده است.
مدیر کل دفتر صنایع نساجی وزارت صمت گفت: شنیده ها حاکی از آن است که می خواهند این واحد را تغییر کاربری دهند.
عضو هیأت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران نیز با حضور در این برنامه گفت: در صنعت نساجی با زنجیره ای از صنایع مختلف سر و کار داریم متأسفانه در چند سال اخیر اختلاف قیمتی که میان ”نایلون“ و ”پلی استر“ بود موجب شد اقشار خاصی خریدار نایلون باشند و قیمت آن بالا برود و به همین علت به کارخانه ها فشار وارد شد اما با این حال, خریدار نایلون در بازار داخلی وجود دارد.
آقای کاظمی افزود: باید به ارزش افزوده ای که در صنعت پتروشیمی می تواند ایجاد شود توجه کنیم.
او در پاسخ به این پرسش که چرا شرکت الیاف شهریار تعطیل شد؟ گفت: مواد اولیه آن وارداتی است و با قیمت گزافی این مواد را وارد می کند اما نخی را که تولید می کند خارج از رقابت برای مصرف کننده نهایی است.

مدیرعامل شرکت پایا صنعت سینا:کاربری کارخانه الیاف شهریار تغییر نمی کند

مدیرعامل شرکت پایا صنعت سینا با اشاره به اینکه گمانه زنی ها درباره تغییر کاربری زمین کارخانه الیاف شهریار, نادرست است, تاکید کرد: تحت هیچ شرایطی این شرکت, تغییر کاربری داده نخواهد شد و همچنان در حوزه کاربری صنعتی, باقی خواهد ماند.
 در ادامه برنامه گفتگوی ویژه خبری, آقای یحیی مالمیر چگینی افزود: شرکت الیاف از سال 1346 شروع به کار کرد و نخ نایلون تولید می کرد و بالغ بر 96 درصد قیمت تمام شده این محصول از مواد اولیه ای است که از خارج وارد می شود.

وی ادامه داد: صنعت نایلون, دوره عمر مصرفی دارد و زمانی که نایلون در بازار حضور یافت به علت ارزان بودن جایگزین پنبه شد و سپس محصول جدیدی به نام پلی استر تولید شد که حدود 40 درصد نایلون قیمت دارد و بازار به سمت این محصول, میل پیدا می کند بنابراین به شدت, عمر محصول نایلون در دنیا کاملاً رو به کاهش است.
قای مالمیر چگینی گفت: باید مواد اولیه را از خارج وارد و به نایلون تبدیل کنیم و محصول ما با پلی استر که همه مواد اولیه آن در داخل کشور تولید می شود رقابت کند.
وی با اشاره به اینکه خریدار کافی برای نایلون وجود ندارد, افزود: پارسال فقط 116 تن از محصولاتمان را توانستیم در بازار بفروشیم؛ اگر خریدار به اندازه کافی بود باید بیشتر می فروختیم.
مدیرعامل شرکت پایا صنعت سینا با بیان اینکه تولید نخ نایلون, موانع علمی دارد, گفت: عمر نایلون در سطح دنیا رو به پایان است و مصرف پلی استر به شدت رو به افزایش است.
آقای مالمیر چگینی افزود: در طول یک تا دو سال گذشته, خبرگان این صنعت را جمع کردیم و چندین جلسه داشتیم تا بر روی فناوری های جدید کار تا از آن استفاده کنیم اما نتوانستیم نتیجه بگیریم و فراخوان علمی هم دادیم و همه شرکت های دانش بنیان را دعوت کردیم تا به ما کمک کنند تا قیمت تمام شده و فرایندها را کاهش دهیم اما تا کنون پیشنهاد مفیدی در این باره دریافت نکردیم.
او اضافه کرد: باید متناسب با شرایط روز تصمیم بگیریم.
آقای ضرابی تولید کننده نیز در ارتباط تصویری با این برنامه گفت: اگر نخ نایلون وجود داشت سراغ ”پلی استر“ نمی رفتم چون نخ نایلون از نظر بهداشت، کیفیت و لطافت به مراتب از پلی استر بهتر است.
وی ادامه داد: چون داخل کشور این نخ نایلون وجود ندارد و اگر باشد هم قیمت آن بسیار بالاست بنابراین تولید کننده ها به سمت پلی استر رفتند و به همین علت, بازار صادرات خود را نیز از دست دادند.
آقای ضرابی افزود: برای تولید محصولاتمان به نایلون با کیفیت نیاز داریم و اگر شرکت های داخلی, آن را تولید کنند خریداریم.

عضو هیأت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران هم گفت: اگر شرکت الیاف شهریار, تولیدات خود را از سر بگیرد بازار داخل, توان جذب و خرید محصولات آن را دارد.
آقای شاهین کاظمی تاکید کرد: نایلون, بازار خود را دارد و تقاضا برای آن وجود دارد.
مدیر کل دفتر صنایع نساجی وزارت صمت گفت: اگر به علت گرانی ارز, مواد اولیه گران به دست تولید کننده ها مانند شرکت الیاف شهریار برسد, با تعرفه گذاری مناسب, قیمت ها را به نفع تولید کننده, بهبود می بخشیم.
خانم افسانه محرابی افزود: مصرف داخلی کشورمان با توجه به واردات نخ, سالانه حدود 200 تا 300 تن است و پارسال یکی از شرکت ها 930 تن تولید کرد.
وی ادامه داد: با توجه به وارداتی که بوده در سال های اخیر, حداکثر مصرف داخل کشور حدود 1200 تا 1300 تن است.
خانم محرابی افزود: اگر بتوانیم نخ نایلون را در داخل کشور با قیمت تمام شده پایین تر تولید کنیم, بازار مصرف آن هم پیدا خواهد شد.
رئیس سازمان صمت استان تهران نیز در ارتباط تلفنی با این برنامه گفت: بارها در سطوح عالی مدیریتی برای راه اندازی کارخانه الیاف شهریار تلاش کردیم.
آقای یدالله صادقی افزود: از ابتدای سال 1398, چندین بار جلسه ستاد تسهیل را در محل کارخانه برگزار کردیم و در سال 1399 به اتفاق به این نتیجه رسیدیم که مدیران کارخانه الیاف شهریار, برنامه کوتاه مدت، میان و بلندمدت خود را برای احیای این کارخانه ارائه کنند تا در قالب آن بتوانیم مشکلات آن ها را پیگیری و حل کنیم اما متأسفانه به رغم پیگیری های مکرر, برنامه ای ارائه نکردند.

یکی از پرسنل سابق شرکت الیاف شهریار نیز در ارتباط تلفنی با این برنامه گفت: حدود یک سال و نیم است که تولید نخ در این شرکت نداریم پس چگونه آقای چگینی می گوید که پارسال 116 تن نخ فروختیم؟
وی افزود: می توانستند دستگاه های این کارخانه را تغییر دهند تا بتوانیم پلی استر تولید کنیم اما هیچ همتی در این باره انجام نمی شود.

تامین مواد اولیه چالشی برای صنعت نساجی

عضو هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران گفت: در صنعت نساجی نیازمند مواد اولیه هستیم؛ اگر مواد اولیه در اختیار تولید کنندگان قرار گیرد هم نیاز داخل برطرف می شود و هم قابلیت صادراتی دارد.
 آقای شاهین کاظمی در ادامه برنامه گفتگوی ویژه خبری درباره تعطیلی شرکت پارسیلون خرم آباد افزود: دو کارخانه الیاف و پارسیلون هر کدام بالای 10 هزار تن در سال ظرفیت تولید داشتند؛ شرکت الیاف در دهه 40 تاسیس شد و اواخر دهه 50 هم شرکت پارسیلون برای تامین تقاضای داخل وارد بازار شد.

وی افزود: ماشین آلات این شرکت ها عمدتاً دست نخورده هستند یعنی نوسازی در این کارخانجات خیلی کم اتفاق افتاده است.
وی ادامه داد: موضوع بعدی تامین مواد اولیه این کارخانه می باشد؛ در کشور تامین مواد اولیه این شرکت در زیر شاخه های پتروشیمی می باشد ولی به هر دلیل این موضوع گم شده است یعنی مزیت نسبی قیمت مواد اولیه را هم از دست دادیم؛ از تکنولوژی عقب ماندیم و قیمت مواد اولیه هم بالا رفته است.
آقای کاظمی خاطر نشان کرد: در صنعت نساجی نیازمند مواد اولیه هستیم اگر مواد اولیه با قیمت مناسب و شرایط رقابتی حتی گران در اختیار تولیدکنندگان قرار گیرد می توانیم با همین مواد گران، محصولی تولیدکنیم که هم نیاز داخل بر طرف شود و هم قابلیت صادراتی داشته باشیم بنابراین باید تلاش کنیم این دو کارخانه را که سرمایه ملی هستند احیاء کنیم تا بتوانیم موادی را با قیمت مناسب در اختیار تولید کنندگان قرار دهیم .
افسانه محرابی مدیر کل دفتر صنایع نساجی وزارت صمت در ادامه برنامه گفتگوی ویژه خبری درباره تعطیلی شرکت پارسیلون خرم آباد افزود: خصوصی سازی اشتباهی که در مقطعی انجام شد این شرکت را دچار مشکلاتی کرد و تصمیم گرفته شد که مدیریت شرکت به آتیه دماوند واگذار شود و بعد به آقای یعقوبی واگذار و با مشکلات کارگری که پیش آمد توسط مقامات ارشد استانی تصمیم به خلع ید گرفته شد و دوباره به آتیه دماوند بازگشت و سپس با بدهی هایی که به سه بانک ملی، سپه و صنعت معدن وجود داشت مقرر شد کنسرسیومی تشکیل شود تا یک طرحی را ارائه دهند و این کنسرسیوم بتواند طرحی را پیاده سازی کند؛ البته هنوز آتیه دماوند نهایی نکرده است.
وی ادامه داد: تمام این تصمیمات در دفتر معاونت امور صنایع وزارت صمت گرفته شده است و ما تمام این مراحل را پیگیری کردیم.
آقای رضا یعقوبی رئیس هیات مدیره کارخانه پارسیلون نیز در ادامه این برنامه گفت: طی دو مرحله در سال 82 و 87 بعد از بررسی ها و تایید صلاحیت لازم عمده سهام شرکت پارسیلون به من واگذار شده است.

وی افزود: از سال 82 تا پایان سال 94 با سرمایه گذاری در حد توان موفق شدیم در زمینه های مختلف فنی، نیروی انسانی، تنوع سبد تولید، ایجاد واحدهای جدید و بزرگ و خرید ماشین آلات بزرگ و نصب آنها کار را پیش ببریم و تمامی این مسائل طی چند مرحله توسط کارشناسان خبره انتخابی از طرف مقامات کشوری مورد تایید قرار گرفته است.
رئیس هیات مدیره کارخانه پارسیلون خاطر نشان کرد: ما تا پایان سال 94 تولید داشتیم و سبد تولید ما بر اساس تقاضای بازار بود.
وی تصریح کرد: مشکل پارسیلون این بود است که ما در ابتدای سال 95 بدلیلی غیر تولید،مسئولان استانی صلاح دانستند کارخانه را از ما بگیرند.
وی تصریح کرد: در شرکت ایجاد نخ پلی استر، کم کردن ایستگاهها، مقرون به صرفه شدن و پایین آوردن هزینه ها را انجام دادیم.
آقای فرزاد جوکار معاونت حقوقی شرکت سرمایه گذاری آتیه دماوند در ارتباط تلفنی با این برنامه گفت: شرکت سرمایه گذاری آتیه دماوند در سال 82 کارخانه پارسیلون را به آقای یعقوبی واگذارکرد که از سال 82 تا 87 کارخانه توسط وي اداره می شد و سال 87 تمام کارخانه به آقای یعقوبی واگذار شد.

وی ادامه داد: از سال 87 تا 95 بدلیل مدیریت نا مناسب موجب شد که بدهی کلان به بانک ها ، سازمان ها و ارگان های خدمات رسان ایجاد شود و در نهایت بدلیل بحران های کارگری که در سطح استان به وجود آمده بود منجر به طرح موضوع در شورای تامین استان شد که در نهایت با مصوبات ستاد اقتصاد مقاومتی استان و ستاد ملی تسهیل و رفع موانع تولید مقرر شد شرکت پارسیلون به بستانکاران عمده برگردد.
آقای جوکارگفت: بدلیل اینکه آتیه دماوند این شرکت را واگذار کرده بود در سال 95 دادخواستی به عنوان فسخ قرارداد و واگذاری به دادگاه داد که در شعبه یک دادگاه خرم آباد رای به فسخ قرارداد واگذاری شرکت داد و در دیوان عالی کشور هم این رای تایید شد.
وی افزود: در حال حاضر کارخانه را به کنسرسیوم بانکی برگرداندیم و بخشی از سهام به بانک ها انتقال داده شده است و در گام بعدی بانک ها سهامدار می شوند.
معاونت حقوقی شرکت سرمایه گذاری آتیه دماوند خاطر نشان کرد: با اخذ مجوز بانک مرکزی، مطالعات متعددی روی این پروژه انجام شد که منطقه ویژه انحصاری اقتصادی برای محل پارسیلون تایید شد امیدواریم با حضور و مشارکت بانک ها آنجا را راه اندازی کنیم.