به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، ۱۲۴ هزار پیامبر از سوی خداوند برای هدایت بشر مبعوث شدند که در قرآن کریم، اسم ۲۵ تن از آنها آمده است. در چند هزار سال پیش، عدهای از پیامبران الهی به ایران و عراق آمدند تا به اذن خدا، انسانها را هدایت کنند و از خطر شرک نجات دهند و هر یک، شجرهنامه و نسبنامه مشخص و معتبر دارند.
در ۱۵ استان ایران، ۳۳ پیامبر و انبیای الهی و در عراق نیز بسیاری از خاندان عصمت و طهارت علیهمالسلام و ۱۴ تن از پیامبران الهی به خاک سپرده شدهاند.
کدامیک از پیامبران الهی در عراق به خاک سپرده شدهاند؟
عراق از دیرباز، سرزمینی مقدس بوده است و بسیاری از خاندان عصمت و طهارت علیهمالسلام و ۱۴ تن از پیامبران الهی در آن به خاک سپرده شدهاند. نام این پیامبران را بدانید.
حضرت آدم (ع) و حضرت نوح (ع)
حضرت آدم (ع) نخستین پیامبر الهی و حضرت نوح نبی (ع) در شهر نجف اشرف و کنار مضجع شریف حضرت امام علی امیرالمؤمنین علیه السلام به خاک سپرده شدهاند. چنانچه در زیارتنامه حضرت علی (ع) میخوانیم: السلام علیک یا مولای و علی ضجیعیک آدم و نوح. سلام بر تو ای مولای من و بر دو بزرگواری که در کنار مضجع شریف تو آرمیدهاند: آدم و نوح.
حضرت شیث (ع) هبت الله
حضرت شیث (ع) سومین فرزند آدم (ع) و حوا بوده و کلمه شیث، کلمهای سریانی به معنای بخشش یا هدیه است، زیرا خداوند متعال، ایشان را پس از کشته شدن هابیل (ع) در ۱۳۰ سالگی به حضرت آدم (ع) عطا فرمود. در زبان عربی، او را هبت الله مینامند.
حضرت شیث (ع) ۹۱۲ سال عمر کرد و صاحب فرزندان بسیاری شد. مزار این پیامبر الهی در شهر موصل است.
البته مزار دیگری در کشور لبنان نیز به ایشان منسوب بوده و شهری به نام ایشان پیرامون آن مرقد است.
حضرت ایوب (ع)
حضرت ایوب (ع) که به پیامبر صبر معروف بوده، در منطقه رارنجیه در ۴ کیلومتری جنوب شرقی شهر حله به خاک سپرده شده است. گویند که خداوند متعال، نعمات فراوانی به او داد، آنگاه یک به یک از او بازستاند. او به مرض نیز مبتلا شد و بیش از چهل سال اینگونه زیست، خدا را شاکر بود و صبر کرد که صبر بیش از حد او ضربالمثل شد. خداوند متعال، سلامتی و نعمت را به او بازگرداند. حضرت ایوب (ع) ۹۳ سال عمر کرد.
حضرت هود (ع) و حضرت صالح (ع)
قبر این دو پیامبر بزرگوار در قبرستان وادیالسلام نجف اشرف است که این مقام را مرحوم علامه سید مهدی بحرالعلوم، نمایان کردند.
حضرت یوشع نبی (ع)
حضرت یوشع نبی (ع) فرزند یوسف ابن یعقوب ابن ابراهیم خلیل الله (ع) است و مزار او در منطقه عطیفیه بغداد، نزدیک مسجد براثا قرار دارد.
حضرت ذوالکفل نبی (ع)
مرقد جناب ذوالکفل (ع) در چند کیلومتری شهر کوفه در ساحل فرات و در شهر کفل است و کنار آن، مسجد تاریخی نخیله قرار دارد
این شهر در ۳۰ کیلومتری شمال شرقی نجف اشرف قرار دارد و نام خود را هم از ذوالکفل پیامبر (ع) گرفته است. نام اصلی این پیامبر، یهوداست و چون قوم یهود را کفالت کرد و از دست بابلیان نجات داد، به او لقب ذوالکفل دادند.
یهودا (ع) بزرگترین فرزند حضرت یعقوب (ع) همان کسی است که وقتی برادران او خواستند یوسف (ع) را بکشند، پیشنهاد داد او را در چاه بیاندازند و اینگونه بود که یوسف (ع) را از مرگ نجات داد.
حضرت دانیال نبی (ع)
برای جناب دانیال نبی (ع) حداقل ۳ مزار ادعا شده است:
۱- در شهر شوش ایران، معروف به شوش دانیال
۲- در شهر موصل، مرکز استان نینوای عراق، در منطقهای به نام قلیعات و محلهای به نام حی الدواسه
۳- در شهر کرکوک، مرکز استان کرکوک عراق
حضرت سلیمان ابن داوود (ع)
در منطقه دیر بصره، مرقدی وجود دارد که گویا امامزاده است که در بین مردم آن شهر بیشتر به سلیمان ابن داوود (ع) شهرت دارد تا سلیمان نبی (ع)، اما بر اثر تشابه اسمی برخی تصور کردهاند این مزار سلیمان پیامبر (ع) بوده، در صورتی که مزار ایشان در بیتالمقدس است.
حضرت یونس نبی (ع)
یونس در زبان عبری به معنی کبوتر است. حضرت یونس (ع) از پیامبران بنی اسرائیل است. او مردم نینوا را به خداپرستی دعوت کرد، اما آنها بر طغیان خود افزودند. حضرت یونس (ع) نیز آنها را نفرین کرد و از میان قوم بیرون آمد، اما آن قوم با مشاهده عذاب الهی توبه کردند و عذاب از آنها برداشته شد.
حضرت یونس (ع) سوار کشتی و در دهان ماهی بزرگی گرفتار شد. پس از مناجات با خداوند متعال، از دهان ماهی بیرون آمد و دوباره برای پیامبری به نینوا بازگشت. اینبار، مردم دعوت او را پذیرفتند.
قبر حضرت یونس (ع) در شهر موصل، مرکز استان نینوا از استانهای شمالی عراق، بر فراز تپهای قرار دارد.
حضرت عزیر ابن سرحیا (ع)
مرقد مطهر حضرت عزیر ابن شرحیا یا سرحیا (ع) از انساب هارون (ع) برادر حضرت موسی (ع) در کنار شاخهای از نهر دجله است.
این بارگاه، در محله قلعه صالح و در منطقهای به نام خود ایشان (ناحیه العزیر) قرار دارد.
ناحیه العزیر، حدود ۷۰ کیلومتر با شهر عماره، مرکز استان میسان، فاصله دارد.
حضرت ناحوم نبی (ع)
حضرت ناحوم (ع) یکی از پیامبران یهود بوده و مرقد او در شهر قوش در شمال استان نینوا است.
حضرت جرجیس نبی (ع)
در سرزمین شام، پادشاه بتپرستی به نام داذانه، بود. خداوند متعال، حضرت جرجیس پیغمبر (ع) را به سوی او فرستاد. جرجیس (ع) پادشاه را نهیب زد که غیر خدا را عبادت نکن. پادشاه دستور داد که جرجیس (ع) را زندانی و بسیار شکنجه کنند، اما با همه شکنجههای وحشتناک، ایشان کشته نشد.
شکنجههای وحشتناک را باها و بارها تکرار کردند، اما پادشاه زمان با کمال تعجب دید که به خواست خداوند متعال، جرجیس نبی (ع) صحیح و سالم بازگشته است و دوباره به نصیحت او میپردازد.
بارها جرجیس (ع) به روشهای مختلف کشته، اما باز به امر خداوند متعال، زنده میشد و برای تبلیغ الهی، نزد پادشاه میرفت. برای آخرینبار، گردن جناب جرجیس (ع) را زدند که یکباره به عذاب الهی دچار شدند.
مزار ۳۳ پیامبر به خاک سپرده شده در ایران
در ۱۵ استان ایران، ۳۳ پیامبر و انبیای الهی به خاک سپرده شده که نام و مزار آنها آورده شدهاند.
آذربایجان شرقی
۱. حضرت جرجیس نبی (ع): شهرستان جلفا، روستای دره شام ـ گلفرخ، کلید داغی
۲. منسوب به حضرت یونس (ع): شهرستان مرند
۳. حضرت ارمیای نبی (ع): شهرستان هریس، بدوستان غربی، روستای جیغه
اصفهان
۱. حضرت شعیا (ع): شهرستان اصفهان؛ هاتف
۲. حضرت یوشع (ع): گلستان شهدا
۳. منسوب به دانیال پیغمبر (ع): شهرستان گلپایگان، گلشهر
۴. منسوب به حضرت صالح (ع): شهرستان گلپایگان، گلشهر
۵. حضرت یحیی (ع): شهرستان گلپایگان، روستای قالقان
تهران
۱. حضرت لوط (ع): شهرستان رباط کریم، روستای پیغمبر
خراسان رضوی
۱. شعیب پیغمبر (ع): شهرستان قوچان، روستای مزرج
خراسان شمالی
۱. مزار منسوب به حضرت ایوب (ع): شهرستان بجنورد، روستای ایوب
زنجان
۱. حضرت قیدار نبی (ع): شهرستان قیدار
سمنان
۱. پیغمبران، سام و لام (ع): شهرستان سمنان، شمال شرقی سمنان
۲. منسوب به ارمیا (ع): شهرستان شاهرود، شهر میامی، روستای ارمیا
۳. منسوب به حضرت جرجیس (ع): شهرستان شاهرود، بیارجمند، خوارتوران
۴. منسوب به حضرت دانیال (ع): شهرستان شاهرود، شهر میامی، روستای سوداغلن
۵. منسوب به دانیال پیغمبر (ع): شهرستان شاهرود، روستای کالپوش
فارس
۱. منسوب به شیث پیغمبر (ع): شهرستان فیروزآباد، روستای مهکویه سفلی
۲. منسوب به نوح نبیالله (ع): شهرستان ممسنی، روستای جاوید حجتآباد
قزوین
۱. چهار انبیا (ع): شهرستان قزوین بخش مرکزی، خیابان پیغمبریه
۲. منسوب به ایوب و یوشع (ع): شهرستان قزوین، بخش رویارالموت، روستای بالاروچ
۳. خضر (ع): شهرستان قزوین، بخش رودبار الموت، روستای گازرخان
۴. سام و جالوت (ع): شهرستان قزوین، رودبار، روستای یکاکلایه علیا
گلستان
۱. منسوب به صالح پیغمبر (ع): شهرستان گرگان، آق قلا، روستای آق قنبر
۲. منسوب به حضرت یعقوب (ع): شهرستان گرگان، آق قلا ـ. روستای صحنه علیا
لرستان
۱. منسوب به حضرت داوود پیغمبر (ع): شهرستان الیگودرز، ازنا، روستای داوود پیغمبر
مرکزی
۱. اشموئیل نبیالله (ع): شهرستان ساوه، بخش مرکزی روستای پیغمبر
همدان
۱. حبقوق نبی (ع): شهرستان تویسرکان، حبقوق نبی بلوار حبقوق
۲. حجی پیامبر (ع): شهرستان همدان، بازار فلسطین
خوزستان
۱. حزقیل (ع): شهرستان دزفول، خیابان شریعتی
۲. منسوب به دانیال نبی (ع): شهرستان شوش، خیابان امام خمینی
مازندران
۱. منسوب به ایوب پیغمبر (ع)، شهرستان تنکابن، شهر عباس آباد روستای پرچور
۲. منسوب به دانیال نبی (ع)، شهرستان تنکابن، سلمانشهر ـ دانیال
آشنایی بیشتر با ۶ تن از پیامبران که در ایران به خاک سپرده شدهاند
حضرت قیدار نبی (ع): شهرستان قیدار
حضرت قیدار نبی (ع) به عنوان جد سیام حضرت محمد (ص) یاد میشود. همچنین در کتاب تاریخ یعقوبی، اینگونه آمده است که حضرت اسماعیل (ع) ۱۲ پسر داشت که بزرگترین آنها حضرت قیدار (ع) بوده است. پس از وفات حضرت اسماعیل (ع) و به خاکسپاری ایشان در حجر، قیدار (ع) جانشین پدر شد و مردم را به توحید دعوت کرد.
آرامگاه حضرت قیدار نبی (ع) فرزند حضرت اسماعیل (ع) و نوه حضرت ابراهیم خلیلالله (ع) به قیدار مشهور شده است.
حضرت لوط (ع): شهرستان رباط کریم، روستای پیغمبر
حضرت لوط (ع) برادرزاده حضرت ابراهیم (ع) برای تبلیغ و هدایت مردم شهر سدوم، وارد این شهر شد، اما پس از سالها دعوت و هشدار به مردم برای ترک عمل شنیع لواط، از طرف خدا فرمان گرفت که قوم خود را ترک کند، زیرا بر این قوم، عذاب نازل میشود.
مزار حضرت لوط نبی (ع) در روستای پیغمبر در شهرستان رباط کریم تهران قرار دارد. در قرآن کریم، نام حضرت لوط (ع) ۲۷ بار آمده است؛ همچنین در نسخههای تورات موجود، ۳۲ بار، در زبور داوود ۱ بار، در انجیل لوقا ۳ بار و در انجیل برنابا ۱ بار اسم ایشان آمده است. در تاریخ وارد شده که لوط بن هاران بن تارح (ع) پسرخاله حضرت ابراهیم (ع) و برادر ساره، همسر ایشان است.
او همراه با حضرت ابراهیم (ع) عازم شهر اردن شد و خداوند متعال، او را به پیامبری اهل موتکافات برگزید. حضرت لوط (ع) به شهر سدوما آمد و مردم آن دیار را به خداپرستی دعوت کرد. از امام محمد باقر علیهالسلام، نقل شده است که حضرت لوط (ع) در میان قوم بنی اسرائیل ۳۰ سال سکونت کرد و آنها را به سوی خدا دعوت کرد.
حضرت دانیال نبی (ع): شهرستان شوش، خیابان امام خمینی (ره)
حضرت دانیال نبی (ع)، از جمله پیامبران بنی اسرائیل در قرن هفتم قبل از میلاد است که نسل ایشان به حضرت داوود پیامبر (ع) میرسد. ایشان که دارای کتاب آسمانی است، در کودکی، پدر و مادر خود را از دست دادند و زنی عابده، پرورش و تربیت ایشان را به عهده گرفت.
ایشان در زمان خود به خاطر هوش و استعداد فراوان داشتن، توجه بزرگان و پادشاهان بسیاری را به خود جلب کرد. کتاب دانیال در ۱۲ فصل، شامل خاطرهها، رؤیاها و خوابهای دانیال نبی (ع) به زبان عبری است. نکته جالب توجه در این کتاب، اشاره به ظهور منجی آخرالزمان (عج) است.
حضرت حبقوق نبی (ع): شهرستان تویسرکان، حبقوق نبی بلوار حبقوق
حضرت حبقوق نبی (ع) از پیامبران صاحب کتاب بنی اسرائیل و از نسل حضرت موسی (ع) بوده است. نام پدر ایشان، یشوعالیت و نام مادرشان، شونامیت بوده است. ایشان بعد از شعیای نبی (ع) مبعوث شده و با دانیال نبی (ع) و الیاس نبی (ع) معاصر بوده است.
این پیامبر الهی در زمان خود، نگهبان معبد سلیمان (معبد بزرگ یهودیان) در بیتالمقدس بوده و به همین جهت، دارای شأن و مقام مذهبی خاص و نام ایشان در کتاب تورات عهد عتیق که برای یهودیان بسیار معتبر بوده، آمده است.
در کتاب «قاموس المقدس» آمده است: حبقوق به معنای کسی که در بغل کشیده شده و او یکی از ۱۲ پیغمبر غیر اولوالعزم (ع) است. حبقوق، این نام را به آن جهت یافت که در طفولیت به علت مریضی از دنیا رفت و حضرت الیاس (ع) او را بغل گرفت، دعا کرد، از خداوند متعال، حیات او را طلب کرد و او زنده شد.
حضرت شعیا (ع): شهرستان اصفهان؛ هاتف
یکی از پیامبران بنی اسرائیل است که نسبت ایشان به حضرت یعقوب (ع) میرسد. محل سکونت ایشان در بیتالمقدس بود و قبل از حضرت زکریا (ع) به رسالت، مبعوث شدند. حضرت شعیا (ع) از پیامبران مبعوث بر بنی اسرائیل است. نام آن حضرت در قرآن کریم نیامده، اما در انجیلهای برنابا، متی مرقس، لوقا و یوحنا از ایشان با عنوان اِشْعیاه پیغمبر، یاد شده است.
در مجموعه کتاب مقدس، کتابی به نام «اِشعیاه پیغمبر» وجود دارد و در آن، الهام خداوند متعال بر حضرت شعیا (ع) به تحریر درآمده است. آن حضرت، قرن ۸ قبل از میلاد، در سرزمین فلسطین به نبوت رسید و مدت ۴۰ سال به هدایت قوم بنی اسرائیل، مشغول بود.
حضرت ارمیا (ع): شهرستان شاهرود، شهر میامی، روستای ارمیا
حضرت ارمیا ابن حلقیّا (ع) از پیامبران یهود در قرن ۶ و ۷ قبل از میلاد بوده که در قرآن کریم بهطور روشن از ایشان اسم نیاورده شده است، اما منابع تاریخى، تفسیرى و روایى در ذیل برخى آیات، از ایشان یاد کردهاند. (بقره/۲، ۲۴۳، ۲۴۶ و ۲۵۹؛ اسراء/۱۷، ۴ ـ۷؛ انبیاء/۲۱،۱۱) که عمده این یادکردها درباره برخى حوادث سیاسى و اجتماعى یهود است.
در دوره حضرت ارمیا (ع)، پیامبران دروغین بسیارى نیز حضور داشتند و این سبب میشد که مردم در ادعاى این حضرت با دیده تردید بنگرند، اما سرانجام متألّهان یهود در بازگشت از تبعید بابل تصمیم گرفتند ایشان را از پیامبران الهى برشمارند و افزون بر سخنان ایشان، تاریخ زندگى این حضرت را نیز در تورات به عنوان پیامبر الهى، بیاورند.
کتاب حضرت ارمیا (ع) یک بار بهدست شاگرد او، باروک، تدوین و در بیت ایل در حضور مردم بر همگان خوانده شد؛ اما پادشاه یهویاقیم از آن سخنان ناخشنود شد و آن صحیفه را پاره پاره کرد. آنگاه، او با همیارى باروک، به نگارش دوباره آن پرداخت.
ما ایرانیان گویا فقط از طریق ادبیات عربی با نام پیامبران قوم یهود آشنا شده ایم و به ریشه و تلفظ اصلی آنها آشنایی نداریم. اگر اجازه بفرمایید ، چند مثال خدمت خوانندگان گرامی بیان نمایم.
۱ - Adam با تلفط آدام در ادبیات غرب و آدم در ادبیات ادیان ابراهیمی. این نام از دو واژه فارسی ساخته شده است ؛ یکی آ که مخفف واژه آغازین یا ازلی می باشد و دیگری دَم . لذا معنای این نام اشاره به دمیدن دَم حیات بخش ازلی توسط خداوند متعال بر پهنه هستی بیکران خویش که گرمای زندگی بخش آن در بینهایت دور دست های مکانی و زمانی هرگز به خاموشی و سردی نمی گراید و جاودانه بسوی بیکرانی پایان ناپذیر در حرکت خواهد بود.
۲ - Noah با تلفظ نوآه . تلفظ این واژه برای هر فارسی زبانی که با الفبای فارسی در دوران آموزش ابتدایی آشنا شده باشد، معلوم است. معنای این نام عبارت است از آه یا دَم نو. نو بودن این آه در مقایسه با دَم قدیمی آدم می باشد. به عبارتی دیگر این نام اشاره به یک جهانبینی نوین در عصری دیگر دارد تا جهان بینی بشر در عصر قدیمی تر یعنی عصر آدم . این نام در زبان عربی به نوح تبدیل شده است. نام دو تا از فرزندان وی آبیل و گابیل بوده اند که هردو به زبان فارسی می باشند. آبیل به معنای بیل آبیاری و گابیل به معنای بیل شخم زنی قبل از کشف مفرغ یا برونز و آهن و قبل از اختراع گاو آهن فلزی . فرزند دیگر او سام نام داشته است که حکیم فردوسی آن را اقتباس و اورا به جد بزرگ رستم تبدیل نموده است.
۳ - Abraham با تلفظ آبراهام. این نام از سه واژه فارسی به شکل زیر ساخته شده است : Ab rah am : آب راه ام. این نام از دیدگاه والدین فارسی زبان سومری ( معمولا از زبان و دیدگاه پدر ) به معنای آب یا توشه و یا روشنائی راه من بوده است . Abram با تلفظ آبرام نام قبلی وی بوده است . این نام دو نوع تلفظ و ساختار نوشتاری دارد؛ یکی بصورت : آب رام به معنای آب آرام یا رام شده و دیگری بصورت اَبر ام . ساختار دوم به حقیقت نزدیکتر است و از دیدگاه پدر یا مادر به معنای اَبر من می باشد. در منطقه حاره یا گرمسیر کلده لقب اَبر برای فرزند بصورت نام ، به خاطر سایه و باران بخشی آن، برای والدین دلنشین و جذاب بوده است . نکته مهم این است که این دو نام به هیچ وجه یا گونه به معنای پدر اقوام یا پدر جماعات زیاد، نمی باشند.
۴ - kanaan با تلفظ کانه آن به معنی معدن ؛ خانه ؛ سرا و یا سرزمین An یا آن. آن نام برترین خدای پدر قوم سومر بوده است. که در زبان آنان و فارسی امروز اشاره به ضمیر سوم شخص غایب دارد. نام خدای مادر قوم سومر Nana با تلفظ نانا بوده است که همان ننه امروز خودمان می باشد که به زبان پهلوانان لقبی است، خطاب به مادر.
۵ - Ismael با تلفظ ایسما اِل . پسوند el ریشه در نام قوم باستانی ایلام یا عیلام ( elam : el am : من ال هستم ) دارد که بعدا توسط بعضی از اقوام ساکن سرزمین کنعان از قبیل اوگاریت ها در سرزمین شام یا شمال غربی کشور سوریه اقتباس و نام برترین خدای آفریننده آسمان ها و زمین ها شده است. پیشوند Is یا ایس مخفف عبارت فارسی " این است " می باشد و ma یا ما ضمیر دوم شخص جمع یعنی ابراهیم و هاجر. لذا نام فرزند اول ابراهیم ایسما اِل به معنای زیر می باشد : این است el ما. el ایلامیان در زبان فارسی به ایل تبدیل شده است. این نام در زبان عربی به اسماعیل ترجمه و تبدیل شده است.
۵ - Issac یا Isaak . این نام به زبان آلمانی ایساّک و در زبان انگلیسی گاهی آیساک و گاهی آیزاک تلفظ می شود. ایساّک از دو واژه فارسی ساخته شده است. اگر علامت تشدید را بر داریم این نام به شکل زیر در می آید : ایسا اک. ایسا به معنای شبیه ؛ مثل و یا مانند این. پسوند اَک نشانه یا علامت مصغر است. لذا معنای نام فرزند دوم ابراهیم عبارت است از : ایسای کوچک و نه آنکه می خندد. این نام به زبان عربی به اسحاق ترجمه و تبدیل گردیده است. اگر بخواهم تلفظ ریشه ای و اصلی تک تک نام ها را بیان کنم به زمان زیادی نیاز خواهد بود. لذا سخن کودکانه خویش را کوتاه می کنم.
۶ - mose یا mosa یا موسا. مثل و مانند مو دو معنی دارد ؛ یکی به زیبائی مو و دیگری لاغر اندام مثل مو. این نام در زبان عربی به موسی ترجمه و تبدیل گشته است.
۷- Isa با تلفظ ایسا همانطور که در بالا اشاره شد به معنای شبیه و مثل و مانند این می باشد. بر طبق مستندات انجیل ها گویا فرشته Gabriel با تلفظ گابریِل ( همان جبرئیل خودمان ) به مریم مادر ایسا فرموده باشد که نام فرزند خودرا Jesus به نامد. تلفظ این نام به زبان آلمانی یِزوز و در زبان انگلیسی جی زِز می باشد. اما اگر یک فارسی زبان اندکی به این نام نگاه کند، شاید به سهولت به تلفظ ریشه ای و اصلی آن پی ببرد یعنی: جی سوز. پیشوند جی همان جا می باشد که علاوه بر مکان به معنای جاه و جلال و مقام و منزلت دنیوی هم می باشد. لذا معنای این نام که از زبان جبرئیل به فارسی بیان گشته و به گوش مریم رسیده و بر زبان وی جاری گشته است، عبارت است از سوزاننده جاه و جلال و مقام و منزلت دنیوی و بقاء نام و نشان و اثر خویش در طول تاریخ و در گذر اعصار ، زنده نگه داشتن آن در ذهن و زبان و خط انسان چه موافق و پیرو و چه مخالف و غیر پیرو. این نام در زبان عربی به عیسی ترجمه و تبدیل گشته است.
۸ - Tora با تلفظ تَورا . پیشوند تو ضمیر دوم شخص مفرد می باشد و اشاره به هرکدام از افراد انسانی دارد و پسوند را همان نشانه یا علامت مفعول بی واسطه می باشد. لذا معنای تورا در ریشه و اصل عبارت است : خطاب به تو یا برای تو. این عنوان در زبان عربی به تورات ترجمه و تبدیل گشته است.
۹ - Evangeli با تلفظ اِوان گِلی همان ایوان گلی می باشد و به ایوان یا ایوان هایی اتلاق میگردد که از گل ساخته شده باشند. منظور کلبه یا کوخ گلی بردگان و رعایا و کارگران. لذا معنای اصلی و ریشه ای این عنوان عبارت از " پیام و یا خبر شاد " نمی باشد. بلکه به معنای ایوان یک خانه گلی که خود ایسا مسیح به عنوان خبر یا پیام شاد زیر سقف آن متولد شده است. این عنوان در زبان عربی به انجیل ترجمه و تبدیل شده است.
امیدوارم که سر مبارک خوانندگان گرامی را بدرد نیاورده باشم. گاهی اوقات از خودم می پرسم که آیا تبدیل این نام ها در قرآن به خواست و اراده خداوند متعال صورت گرفته تا اقوام عجم به تلفظ اصلی و ریشه ای آنها پی نبرند، یا اینکه به حکمت و سیاست حکیم بزرگ قوم عرب یعنی پیامبر اسلام تدبیر گشته است ؟
درزمان باستان فقط با نام شخصیتها سرزمی