خانه هنرمندان تشییع پیکر کامبیز درمبخش را به نظاره نشست

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، کامبیز درمبخش، هنرمند پیشکسوت کشور در حوزه کاریکاتور روز شنبه (۱۵ آبان ماه) بر اثر ابتلاء به ویروس کرونا درگذشت.

مراسم بدرقه پیکر این هنرمند به خانه ابدی، امروز از مقابل خانه هنرمندان ایران در ساعت ۱۰:۱۳ دقیقه صبح آغاز شد و تا قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) ادامه پیدا کرد. 

نیک‌نام حسینی‌پور (مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت)، هادی مظفری (مدیرکل هنر‌های تجسمی)، محمود شالویی (سرپرست معاونت هنری)، سیدمسعود شجاعی طباطبایی (مدیر مرکز هنر‌های تجسمی حوزه هنری) و محمدحسین نیرومند (مشاور وزیر در امور هنری و سینمایی) از جمله حاضران در این مراسم بودند.

مراسم بدرقه پیکر کامبیز درمبخش که با قرائت آیاتی از قرآن مجید آغاز شد، با سخنرانی هادی حیدری ـ کارتونیست کشورمان ـ به عنوان مجری ادامه پیدا کرد.

حیدری با ابراز ناراحتی از اینکه کرونا یکی دیگر از هنرمندان کشور را گرفت، ادامه داد: «استاد کامبیز درمبخش مرد ایده‌های رنگی و یکی از مهم‌ترین قله‌های معاصر ایران در سن ۷۹ سالگی درگذشت و جهان تصویر را ماتم‌زده کرد.»

مجید رجبی معمار، مدیرعامل خانه هنرمندان ایران هم در سخنانی با اشاره به این نکته که کامبیز درمبخش یک هنرمند بزرگی بود، گفت: «ایشان انسان خوش‌رو و خوش‌خلقی بود که همواره آمادگی دستگیری از هنرمندان جوان را داشت. بسیار ظریف و نازک‌اندیش بودند و از دست دادن ایشان غم بزرگی برای خانواده هنری است.»

وی همچنین اضافه کرد: «از خدای بزرگ می‌خواهم از دست رفتن هنرمندان جبران شود و دوباره نشاط به خانواده هنری بازگردد.»

حیدری، مجری این برنامه در ادامه از احمد عربانی، کاریکاتوریست پیشکسوت و یکی از دوستان قدیمی کامبیز درمبخش برای سخنرانی دعوت کرد.

عربانی در این سخنرانی متنی را که قبل آماده کرده بود، خواند: «این طفل شیرازی که تا آخرین لحظه حیاتش نوجوانی هجده ساله ماند، عاشقی بود خستگی‌ناپذیر و جوهر قلم خودنویس او هیچ‌گاه تمام نمی‌شد. گاهی دور و گاهی نزدیک با لبخندی پرسشگر به شکار ایده‌ها می‌رفت. شاید بهتر است بگویم که ایده‌ها به دنبال او بودند؛ درست مانند حافظ.

گاهی از اندام ناسازگار روزگار می‌نالید؛ اما هرگز ترش‌رویی نمی‌کرد.

او با فخرفروشی رابطه خوبی نداشت و به هنر‌های تجسمی آبروی ویژه‌ای داد. او بود که هنر کاریکاتور را به ایران شناساند و با جوایزی که دریافت کرد، باعث شد تا دروازه موزه‌های مهم جهان به روی آثار او گشوده شوند و نام ایران در میان بزرگان هنر کاریکاتور ثبت شود. او در فاصله کوتاهی از ارسال آثارش به ایران بازگشت و مانند پرنده‌ای که به آشیانه‌اش برگشته، به کار در مجله «گل اقا» پرداخت و به زودی بال و پرش گسترده‌تر شد.

نزدیک بود دشمنانی دوست نما استاد را به ورطه خطرناکی بیندازند، اما کیومرث صابری دوباره استاد را نجات داد.

درمبخش ممنوعیت را برنمی‌تافت و کارهایش را به جز عرضه در نمایش‌های مختلف در قالب کتاب‌های دیدنی به دست چاپ سپرد و آثارش را جاودانه ساخت به طوری که همه حتی کودکان از آنان استفاده کردند.»