وداع با استاد کامبیز درمبخش کاریکاتوریست معاصر

هنرمندی که در خرداد ۱۳۲۱ در شیراز متولد شد. پدری ارتشی، اما علاقه‌مند به فرهنگ و هنر داشت. خودش می‌گوید در کودکی در بهارستان ساکن بودند. محله‌ای که اطرافش پر بود از دفتر روزنامه و مجله شاید همین محیط فرهنگی او را به راهی که رفت بیشتر سوق داد.

 

 

زنده یاد کامبیز درمبخش نقاشی حرفه‌ای را از ۷ سالگی آغاز کرد و رفته رفته طرح هایش از روزنامه دیواری‌های مدرسه به معتبر‌ترین روزنامه‌ها و مجلات کشور رسید در هنرستان هنر‌های زیبا از تجربه استادانی، چون الخاص، گریگوریان و دیگر صاحب نامان زمان بهره جست، اما از آن‌ها پیشی گرفت. 

آقای درمبخش در گفتگویی گفت: استاد الخاص روزی به من گفت حقوق تو از من بیشتر است. درست می‌گفت، چون کار‌های من آن زمان در روزنامه‌ها و مجله‌های صاحب نام چاپ می‌شد.

رفته رفته نام کامبیز درمبخش به شناسنامه‌ای برای کاریکاتور ایران تبدیل شد. هنرمندی که بیش از ۵۰ نمایشگاه انفرادی در داخل و خارج از کشور برگزار کرد و در ۱۰۰ نمایشگاه جمعی داخلی و خارجی حضور یافت. با دریافت ده‌ها جایزه بین المللی از جمله مسابقات بین‌المللی کاریکاتور ژاپن، آلمان، ایتالیا، سوئیس، بلژیک، نشان شوالیه و همچنین نشان عالی «هنر برای صلح» یکی از پر افتخار‌ترین هنرمندان ایرانی است.

آقای محمود شالویی درباره زنده یاد درمبخش می‌گوید: او هنرمندی اصیل و مهربان بود که روح مهربانش در آثار طنز گونه اش هم جریان داشت.

آقای شجاعی طباطبایی درباره این هنرمند می‌گوید: او پر تلاش و افتخار آفرین بود. با یک قلم آثاری خلق می‌کرد که زبانزد خاص و عام می‌شد و همواره ایده‌های جذاب داشت.

بدون شرح، دفتر خاطرات فرشته‌ها، کتاب کامبیز، کتاب‌های مشترک طنزاندیشان امروز ایران، طنزاندیشان امروز ایران در خارج از کشور، میازار موری که دانه‌کش است، المپیک خنده، سمفونی خطوط، اگر داوینچی مرا دیده بود از جمله کتاب‌هایی است که از او به چاپ رسیده است.

کرونا دیروز به زندگی این هنرمند برجسته عرصه تجسمی پایان داد، اما یادگار هایش در موزه‌های برجسته جهان و ذهن‌ها همواره ماندگار است.

پیکر این هنرمند سه شنبه ۱۸ آبان از مقابل خانه هنرمندان به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) بدرقه خواهد شد.