پخش زنده
امروز: -
اقتصادی ارز آور و شیرینتر از شکر که فناوری جدید فرآوری آن در مشت ایران است و اگر دیر بجنبیم و موانع تولید برداشته نشود، گوی سبقت را از دست داده ایم.
به گزارش خبرگزاری صدا وسیما مرکز گیلان؛ شاید شما هم مثل خیلیها از آن دسته از آدمهایی باشید که عاشق شیرینی، شکلات و قند هستید، اما همیشه با عذاب وجدان و نگرانی از چاق شدن و اضافه وزن، کمتر این محصولات را مصرف میکنید و شاید یکی از آرزوهای تان این باشد که کاش آدم هر چقدر شیرینی میخورد ، چاق نمیشد و بیماریهایی مثل دیابت و فشار خون هم سراغش نمیآمد.
شاید باور نکنید، اما این آرزو، سالهاست که برآورده شده است، فقط خیلیها از آن خبر ندارند و اطلاع رسانی کم درباره آن وشاید هم لابیها و نفوذ واردکنندگان و تولیدکنندگان شکر باعث شده تا کمتر کسی از این آرزوی محقق شده شیرینی دوستها باخبر باشد.
استویا شیرینتر از شکر
استویا که با نام شیرین برگ یا برگ عسلی هم شناخته است، گیاهی از تیره مرکبان علفی و حساس به سرماست که برگهای آن بسیار شیرین است.
آنطور که کارشناسان جهاد کشاورزی میگویند؛ برگهای این گیاه پس از فرآوری و تبدیل شدن به پودر حتی تا ۶۰۰ برابر شیرینتر از شکر است اما خواص مضر شیمیایی شکر را ندارد و مقدار کالری موجود در آن هم ، یک سیصدم کالری شکر و قند است.
کارشناسان جهاد کشاورزی میگویند: استویا خواص شیمیایی مضر ندارد، برگ استویا حاوی مادهای به نام استِویوزید است که تا ۲۵۰ برابر از ساکاروز موجود در چغندر قند و نیشکر شیرینتر است و در عین حال، خواص شیمیایی مضر آنها را ندارد، بر این اساس این شیرین کننده طبیعی، هم به لحاظ صرفهی اقتصادی و هم از نظر پزشکی در بسیاری از کشورها جایگزین مناسبی برای چغندر قند و نیشکر محسوب میشود.
از طرفی کاشت، داشت، برداشت این گیاه ساده است و ۵۴ تا ۱۰۴ روز به گلدهی میرسد و از طرفی چهار تا پنج سال هم میتوان آن را برداشت کرد با توجه به چند ساله بودن محصول، نیازی به هزینههای تامین نشا در هر سال نیست.
نکته جالب توجه درباره استویا، اقتصادی بودن آن است که به عنوان کشت جایگزین در استان هایی، چون گیلان مازندران و فارس میتواند کمک کار اقتصاد کشاورزی باشد، چون از هر هکتار مزرعه استویا میتوان سالانه ۶ تن برگ خشک استویا به ارزش ۳۰۰ میلیون تومان به دست آورد.
وقتی فرمول جادویی یک ایرانی احوالات فرآوری استویا در دنیا را دگرگون میکند
مواد قندی که با فرآوری استویا تاکنون در کشورهای مختلف تولید شده است، به علت تلخی طعم آن، باب دندان خیلیها نبود و به علت خواصی که داشت، بیشتر از همه دیابتیها از آن استفاده میکردند تا زمانی که ایینجا در ایران که همواره در پس تنگناها و مشکلات، خلاقیت گل میکند، یک تولید کننده آستینهای همت را بالازد و تلخی را از کام محصولات فرآوری شده استویایی شیرین برداشت.
آقای ایزدپناه که ۲۰ سال، نماینده بازرگانی و فروش محصولات کشورهایی مانند امریکا و کلانادا با پایه گیاه استویا بود پس از ۱۰ سال مطالعه و تحقیق به فرمول جادویی دست یافت که تلخی محصولات فرآوری شده استویا را از بین میبرد.
آقای ایزدپناه متوجه شد که علت این تلخی، وجود رگبرگهای استویاست و بابه کارگیری تکنیکهای خاص فرآوری توانست این عامل را حذف کند و محصولاتی تولید کند که ۶۰۰ برابر از شکر شیرین ترند، اما تنها یک درصد ساکارُز دارند.
۳۵ هزار دلار درآمد ارزی از فرآوری استویا در گیلان
آقای ایزد پناه با ابتکار جالبش، یک شرکت دانش بنیان زیر نظر پارک علم فناوری گیلان تاسیس کرده است و روزانه ۷۰۰ کیلوگرم انواع محصولات قندی از جمله قند، شکر، پودر قند و محصولات پایه برای کیک و شیرینی از استویا تولید میکند.
این تولیدکننده میگوید: محصولات فرآوری شده شرکت کوچک مان به علت به کارگیری فرمول فرآوری جداکننده تلخی از برگهای استویا در دنیا بی نظیر است.
آنطور که اوتوضیح میدهد: محصولات همین شرکت دانش بنیان کشور به ۱۱ کشور صادر میشود و با این کار سالانه ۳۵ هزار دلار درآمد ارزی نصیب کشور میشود.
آقای ایزدپناه با بیان اینکه همه محصولات این شرکت تاییدیههای لازم بهداشتی کشور و تاییدههای جهانی را کسب کرده میگوید: ۴۵۰ میلیون دیابتی در دنیا مشتریان محصولات فرآوری شده از استویا هستند که در ایران این عدد به بیش از ۱۰ میلیون دیابتی میرسد.
آنطور که پیداست از ۵ سال پیش که این تولیدکننده، فرآوری استویا را با فرمول و دانش فنی ابتکاری اش آغاز کرده، دست بسیاری از وارد کنندگان این محصولات و به تبع آن مسیر خروج ارز از کشور را در این باره بسته است.
درحال حاضر محصولات این شرکت دانش بنیان در فروشگاههای زنجیرهای و هایپرمارکتها به فروش میرسد.
فناوریای که در مشت ماست و موانعی که شیرینی این برگ برنده را تلخ میکند!
با وجود اینکه فناوری "گرفتن تلخی استویا در فرآیند فرآوری"در دنیا، در حال حاضر فقط در مشت یک شرکت دانش بنیان در گیلان است و توان ارز آوری آن هم بسیار بالاست؛ اما این شرکت با یک مانع بزرگ در مسیر افزایش تولید رو به روست.
آقای ایزدپناه مبتکر این فرمول، تولیدکننده و صادر کننده محصولات فرآوری شده استویا در گیلان میگوید: انتظار دارد در سال تولید، پشتیبانیها، مانع زداییها این مانع از سر راه تولید برداشته شود.
آنطور که پیداست؛ شرکتی که پارک علم و فناوری در اختیار این تولید کننده قرار داده برای مقدار تولیدی که دارد کوچک است و با اینکه او در این محیط کوچک با ایجاد طبقات کوچک اقدام به تولید بیشتر کرده، اما حالا دیگر این شرکت کوچک دانش بنیان پارک علم و فناوری، بزرگ شده است و باید خودش به دنبال مکانی بزرگتر برای تولید بیشتر باشد.
آقای ایزدپناه توضیح میدهد: اگر فقط چند سوله در اختیارم قرار بدهند، میتوانم تولید محصولات استویا را تا ۴۰ برابر در سال افزایش دهم که ۴۰ برابر ارزآوری فعلی، چیزی معادل یک میلیون و ۴۰۰ هزار دلار ارز آوری را به دنبال خواهد داشت و به تبع آن، اشتغال بیشتری ایجاد خواهد شد.
به همراه آقای ایزدپناه سراغ پارک علم و فناوری گیلان میروم تا شاید بتوانیم در مرحله اول با گرفتن یک سوله بزرگتر قدمی در راه تولید بیشتر این شرکت دانش بنیان برداریم، اما رییس پارک علم و فناوری گیلان با این کار موافقت نمیکند.
از آقای باستی از چرایی همکاری نکردن این پارک با وجود داشتن سولههای خالی بزرگتر میپرسم که او میگوید: پارک علم و فناوری در واقع یک خاستگاه برای شرکتهای دانش بنیان کوچک است تا تا زمانی که جان بگیرند ایدههای آن به مرحله تجاری سازی و تولید انبوه برسد وزمانی که توان تولید بالا میرود باید از زیر چتر پارک بیرون بیاید.
وی میگوید: براساس این قاعده، شرکت آقای ایزدپناه هم باید از پارک برود تا جوانهای مبتکر و خلاق دیگری که در نوبت استفاده از امکانات پارک هستند، بتوانند از این امکاناتاستفاده کنند.
رییس پارک علم و فناوری گیلان در عین حال راه دیگری پیش پای ما گذاشت و گفت: این تولیدکننده میتواند از سولههای خالی برخی از دانشگاهها و اداره کل آموزش فنی برای تولید استفاده کند.
آقای باستی حتی هم برای گرفتن سوله از فنی و حرفهای هماهنگیهایی انجام داد و ادراه کل آموزش فنی و حرفهای هم اعلام آمادگی کرده تا یکی از سولههای خالی خود را در اختیار این تولیدکننده قرار دهد.
رونق استویای فرآوری شده در گیلان در بازارهای جهانی / تولید این گیاه روی دور کند
آقای ایزدپناه مواد اولیه مورد نیاز شرکت کوچک ارزآورش که گیاه استویا است را از استان فارس وارد میکند؛ این در حالیست که گیلان خوش اب و هوا زمینهای حاصلخیز بسیاری برای تولید گیاه استویا دارد.
معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی گیلان با بیان اینکه ۱۶ سال از آغاز کشت استویا در گیلان میگذرد میگوید: با وجود شرایط مساعد و مزایای بسیار فقط سالانه فقط ۶ تن استویا در گیلان تولید میشود.
علی موسوی افزود: اگرچه فرآیند تولید استویا از برخی از محصولات کشاورزی گیلان، آسانتر و درعین حال پرسودتر است، اما از همان اول هم قرار نبود این محصول جایگزین دیگر محصولات کشاورزی باشد و بنا بود تولیدش به عنوان یک فعالیت جانبی کشاورزی، کشاورزان را از تک محصولی در بیاورد و درآمدشان را بیشتر کند.
وی توضیح میدهد: برنامههای سازمان جهاد کشاورزی بیشتر بر روی رونق تولید محصولات استراتژیک کشاورزی گیلان متمرکز است.
البته کشاورزانی که در سالهای گذشته در گیلان استویا کشت میکردند و حالا کنار کشیده اند نبود حمایتهای لازم از تولید و بازار کم رونق فروش این محصول را علت کنار گذاشتن تولید این محصول اعلام میکنند و گفتند وقتی حمایتی از تولید و بازار فروش خوبی نباشد، کشت استویا با تمام ویژگیهای اقتصادی بودنش به صرفه نیست.
سخن آخر: تا دیر نشده باید کاری کرد.
سوال اینجاست؛ درحالی که کشور به تولید و ارزآوری نیاز دارد، در استانی که از مشکل اشتغال رنج میبرد و و از طرفی نیمی از شرکتهای شهرکهای صنعتی آن تعطیل و نیمه فعالند چرا باید از شرکتهای دانش بنیانی که هم ابتکار دارند هم ارز آوری و هم اشتغال زایی حمایت نشود؟
درست است که فعلا فناوری مهم "گرفتن تلخی استویا در فرآیند فرآوری "در دست ایران است و بازارهای جهانی، مشتاق محصول فرآوری شده در گیلانند، اما کشورهای دیگر منتظر نخواهند ماند و تلاش میکنند گوی سبقت را از یکدیگر بربایند و مشتاقانه به دنبال جذب صاحبان چنین فناوریهایی هستند؛ چنانچه برخی کشورها تا امروز برای جذب مبتکر فناوری فرآوری استویا در گیلان، دست به کار شده اند و به دنبال این ایده پردازند.
حال باید مسئولان نه فقط از این مبتکر و تولیدکننده حمایت کنند بلکه باید مسیر تولید را برای همه تولیدکنندگان هموار کنند تا تولید کننده دغدغهای جز افزایش و رونق تولید نداشته باشد.تا دیر نشده باید کاری کرد.
نویسنده: اعظم سائدی